پایگاه خبری جماران: سخنگوی حزب مجمع ایثارگران با تأکید بر اینکه باید با تمام قوای ملی و نظامی از کیان کشورمان دفاع و نفوذ و پیشروی دشمن را جلوگیری نماییم، گفت: دقت و توجه به این نکته مهم است که جامعه ایرانی نیازمند اقتدار ملی است؛ که در عرصه بین الملل با حکمت، عزت و مصلحت به دست میآید. فراموش نکنیم علاوه بر اقتدار نظامی و موشکی و هستهای، یک وجه دیگر اقتدار دولت مقتدر برآمده از جمهور مردم است.
مشروح گفتوگوی خبرنگار جماران با حسین احمدی را در ادامه میخوانید:
به نظر شما الزامات فضای فعلی به لحاظ سیاسی و اجتماعی چیست؟
ابتدا لازم است همانطور که طی بیانیه جداگانهای نیز اعلام مواضع کردیمایم، مجددا این هجوم تجاوزگرانه دشمن صهیونی را محکوم نموده و شهادت تعدادی از هممیهنان عزیز، فرماندهان عالیرتبه نظامی و دانشمندان هستهای کشورمان در این تجاوز نظامی آشکار تسلیت میگویم. یادآور میشوم حزب مجمع ایثارگران که اعضای آن از طلایهداران دوران 8 سال دفاع مقدس و همچنین فرزندان و نسل جوان و زنان ایثارگر هستند که با وجود اینکه آن دوران را حس نکردهاند، با قرائت این حزب از مفهوم ایثارگری به فعالیت سیاسی و مدنی پیوستهاند.
هوشیاری نسبت به جریانات نفوذی دشمن
اولا نهادهای اطلاعاتی، امنیتی و نظامی ما و همه نهادهای مسئول ذیربط هوشیار و مراقب جریانات نفوذی دشمنان باشند. امروز در غفلت این نهادها دشمن توانسته در خاک خودمان علیه ایران و ایرانیان خاکریز بزند. اول باید خاکریزهای دشمن را در داخل مرزهای میهن از بین برد.
تجاوز دشمنان مُلک و ملت به درون مرزهای کشور، در قلب پایتخت و مراکز شهرهای کشور، به سبک مدرن رخ داده است. نسلهای نوینی از تکنولوژی و ابزار جنگی الکترونیکی و سایبری پیچیده و ناشناختهای پدید آمدهاند که به راحتی با جریان نفوذ و سازماندهی تکاوران و کماندوهای اجیرشده و لجستیک از پیش تدارک شده در داخل، به میهن هجوم غافلگیرانه و خارقالعاده کرده اند. زمانی صدام حسین و منافقین با حمایتهای خارجی از مرزهای هوایی و زمینی جنوب و غرب کشور آشکار تجاوز کردند، اما امروز نسل جنگ نظامی و مهاجمان متخاصم عوض شده است.
مراقب جریان نفوذ باشیم
نکته دوم اینکه مراقب نفوذ در جاهای دیگر باشیم. مجمع ایثارگران حمله نظامی خارج از عرف و حقوق و منشور بینالملل به مرکز صدا و سیمای جمهوری اسلامی را محکوم میکند و قطعا این رویداد مذبوحانه و بیشرمانه به خبرنگاران و رسانهها از دشمن صهیونی بر میآید و جز این انتظاری نیست. اما رسانه ملی مدتهاست دیگر مرجعی برای گوش و صدای ملت ما نیست. تحلیلگران قهار و بدون تعصب به جناحهای سیاسی در همه زمینهها به صدا و سیما دعوت شوند تا تجزیه و تحلیل مسائل با فهم بالای راهبردی ارائه شود.
نکته سوم اینکه برای این روزهای سخت نیز توصیه مؤکد میشود چه در زمینه دیپلماسی و چه در زمینه تحرکات نظامی از سخنگوی واحدی استفاده شود. برخی پیامهای خبری و تصویری آگاهانه یا در فقدان هوشیاری و فهم رسانهای در شرایط نظامی و جنگی از رسانه رسمی نیز در اختیار دشمن قرار میگیرد.
چگونه میتوانیم وحدت و همبستگی ملی را در این فضای تجاوز دشمن صهیونیستی به خاک کشورمان، افزایش بدهیم؟
هم اکنون جنگ تجاوزگرانه و ظالمانهای علیه ایران آغاز شده است در حالی که ما شروعکننده جنگ نبودهایم؛ اما بیشرمانه بدون توجه به منشور حقوق بینالملل، به طرز فاحشی حقوق اساسی ملت و دولت ما نقض شده است. در شرایط تهاجم و تخاصم متجاوزانه دشمن، هر ملت و میهنی آن هم ملت ایران با سابقه و تاریخی که دارد، بلاتردید درصدد پاسخ عزتمندانه و شرافتمندانه بر میآید و از دولت و قوای نظامی کشورش انتظار دارد از کیان وطن و مردم حفاظت و پاسداری کند. الآن فقط بحث ظرفیت هستهای و غنیسازی و این قبیل مسائل نیست و به باور ما نیز تا زمانی که تجاوز ادامه داشته باشد، ما باید در برابر آن ایستادگی کنیم و با تمام قوای ملی و نظامی از کیان کشورمان دفاع و نفوذ و پیشروی دشمن را جلوگیری کنیم.
در این میان چند نکته حائز توجه است؛ به ویژه برای حاکمان که اتفاقا باید توجه نمایند که در گذشته غفلتهای فراوان و آشکاری داشتهاند و به نصایح مصلحان گوش فرا ندادهاند و لااقل امروز به این نصایح که جنبههای راهبردی دارد و حیات و ممات یک ملت را در بر میگیرد قدر بنهند و توجه کنند.
انسجام اجتماعی - همبستگی ملی
امروز بیش از هر زمان دیگری، حفظ وحدت، انسجام اجتماعی، یکپارچگی و همبستگی ملی از درجه اهمیت و اولویت برخوردار است. قطعاً این مهم ملزوماتی هم دارد که بیش از اینکه به مردم و نهادهای مدنی بازگردد، به حاکمیت باز میگردد. مردم اگر علامتهای آن را ببینند اعتماد میکنند و روی خوش نشان خواهند داد. گذشتهها که گذشته است با افسوس؛ اما اگر حکومت به ویژه در شرایط جنگی و تهدید و خطرِ تجاوز به میهن، به فکر دفاع از تمامیت ارضی است که هست، پس باید صادقانه رویکرد اصلیاش به سمت مردم باشد.
حاکمیت هر کشوری از آن ملت همان کشور است
حاکمیت هر کشوری تحت هر شرایطی با ملت همان کشور است و هرگونه تغییر رژیم سیاسی و ساختار حقوقی و قانون اساسی از درون و با اراده ملی رنگ تحقق مییابد و دارای قدرت نفوذ و صاحب مشروعیت است. مردم بسته به اینکه از سمت حاکمیت با همه ابزار و امکانات در اختیار، علی الخصوص رسانه ملی و تریبونهای در اختیارش، صدای رسای آنان باشد، و از همه سلایق و گروههای سیاسی و نحلههای فکری امکان حضور و آزادی بیان داشته باشند؛ آنگاه با خرد جمعی و وحدت و همبستگی منسجمتری به صحنه میآیند. مسأله فوقالعاده استفاده درست از تهدید پیش آمده برای فرصت بازسازی اعتماد عمومی در مسیر خیر مشترک و برای دفع تهدید دشمنان این مرز و بوم است.
خنثی کردن روایت دشمن صهیونی
این است که نتانیاهو الآن دارد سعی میکند روایتی را به مردم القاء کند که روی این حمله نظامی به سمت حاکمان و دستگاههای حکومتی و نه ایران است! رسانههای بیگانه نیز در حال پمپاژ این پیام مذبوحانه هستند. در حالی که صهیونیسم اساساً با اصل ایران و اصالت ایرانی کار دارد و در فکر تضعیف موقعیت ایران در دنیا و تجزیه آن است. اما روایت ایران تاریخ و آثار گویای باستانی و نژاد آریایی، ملیت و اسلامیاش هست. ایران سرزمین فرهنگی و تاریخی با قدمت دیرینهای است که هم در آن اسطورههای کوروش به عنوان نماد عزت و اقتدار ایران باستانیاش مطرح است و هم اسطورههای دینی و مذهبی نظیر مولا علی، امام حسین و حضرت اباالفضل علیهم السلام به عنوان نمادهای جوانمردی و مرام و غیرت مطرح است.
ایرانی در طول تاریخ از سرزمینش دفاع کرده است. امروز «ایران» در خطر است. اگر ایران با همه روایتهای تاریخی و باستانی و اسطورههایش در خطر است، پس باید همه این مفاهیم و معانی با نمادهای راستینش در دستگاههای تبلیغاتی و رسانهای رسمی کشور صادقانه روایت شود. در حالی که الآن در رسانه ملی این گونه نیست. الآن شخصیتهای بسیاری به وفور از اساتید دانشگاه و حوزه علمیه، دانشمندان، شعرا و ادیبان و تاریخ نگاران، دانشمندان علوم سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، علوم نظامی و عالمان دینی که میتوانند در تبیین راهبرد همه جانبه در این شرایط خطیر کمک کنند و یاری برسانند، جایشان در رسانه ملی و تریبونهای رسمی به خصوص با توجه به شرایط فیلترینگ رسانههای فضای مجازی خالی است.
خلاصه اینکه، تغییر رویکرد در رسانه ملی ضرورت اجتنابناپذیر است. تغییر رویکرد بلافاصله توسط مردم و جامعه مدنی مردم نهاد و انجمنهای علمی، دینی و مؤسسات خیریه و فرهنگی دیده میشود و واکنش هم نشان داده میشود. بسیاری از آنان حاضرند در این شرایط خطیر به رسانه بیایند و از کیان کشور حمایت کنند و از تاریخ و ملیت و تمامیت ارضی دفاع جانانه نمایند. ممکن است انتقاداتی هم داشته باشند لیکن این مسیری است که موجب قوام وحدت و انسجام و همدلی در میان آحاد مردم میشود.
آزاد کردن محصوران و منتقدان مصلح زندانی
برای چندمین بار تأکید میکنیم و از نهادهای مسئول ذیربط میخواهیم، محصوران و زندانیان سیاسی و منتقدان مصلح در زندانها را آزاد کنند. سرمایههای امنیتی و اطلاعاتی کشور را به جای سرگرم شدن به فرزندان انقلاب و دلسوزان نهادهای مدنی کشور به طور حرفهای مصروف خنثیسازی اهداف شوم و اغراض ضد ملی دشمنان کنند.
به نظر شما پشیمان کردن دشمنان از طریق نظامی میسر است یا دیپلماسی؟
میتوانستیم در وضعیت و موقعیتهای مقتدرانهتری در جایگاه دیپلماسی و بینالمللی ایران به مصاف دشمن برویم. کافی است یادآور شویم که در سند چشم انداز 20 ساله در افقی که منتهی به سال جاری است یعنی 1404 قرار بود جمهوری اسلامی ایران کجا باشد و الآن کجاست؟ در این سند ملی آمده است که قرار بود ایران طی چهار برنامه توسعه 5 ساله به چه جایگاهی دست پیدا کند؟ اتفاقاً این نسخه در 13 آبان سال 1382 با تأیید و ابلاغ رهبری همراه بود و مقرر بود علاوه بر دستیابی ایران به امتیازات و رتبههای برتر اقتصادی، علمی و فناوری در همه جهات در سطح منطقه و الهامبخش بودن در جهان اسلام؛ از نظر تعامل سازنده و روابط بینالملل نقش یکتا و مؤثری را ایفا نماید. «لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى».
راهبرد اشتراکی نظامی و دیپلماسی
در حالی که ما به میز مذاکره رفته بودیم، دشمن شبانه به ما تجاوز غافلگیرانه نظامی کرده! لذا علاوه بر نکات فوق ما به یک راهبرد مشترک نظامی- امنیتی و دیپلماسی گفتوگو - مذاکره نیاز داریم.
قهارترین دیپلماتها و ژنرالهایمان باید در کنار همدیگر پاسکاری نمایند. به عبارتی میدان دفاع نظامی ما باید در خدمت دستگاه دیپلماسی و وزیر خارجه کشورمان باشد. هر یک موشکی که پرتاب میشود باید قبلاً پاس گلش آماده باشد تا دیپلماتهای ما در زمین بازی بینالمللی به نفع ایران گل بزنند. یعنی موشک و مذاکره پابه پای هم و به صورت دو بال پرواز برای برون رفت از جنگ تحمیلی و رسیدن به صلح پایدار باشند.
ما تحت هر شرایطی حتی در حین جنگ تحمیلی و جواب دندان شکن دادن به متجاوز نیز باید منادی صلح در جهان باشیم. همین حمله نظامی اسرائیل را گواهی بر تهدید علیه صلح جهانی معرفی کنیم. دفاع از میهن، برای هر ملتی مقدس است و مغایر با صلح تلقی نمیگردد. جنگ، خونریزی و آتش افروزی نیز همیشه شوم است و در جهت ضد بشری و شوربختی است. چیزی که به ضرر اسرائیل و به ویژه نتانیاهو خون آشام هست، وجه غیر تسلیحاتی و صلحآمیز تکنولوژی انرژی هستهای ما و وجه بینالمللی موضع عدم تقابل و تنشزدایی ایران در جهان است.
وزیر خارجه ما باید از انعطافهای ایران در پای میز مذاکره به جهانیان بگوید. صهیونیستها و نتانیاهو از ابتدا با مذاکرات ایران و آمریکا مخالف بودند و از اول درصدد آن بر آمدند تا زیر میز بزنند. همواره راه دیپلماسی و گفتوگو باید گشوده بماند که خوشبختانه علائمی هم در این زمینه نمایان هست. باید هم به نظامیان و هم به دیپلماتهایمان خداقوت بگوییم و برای هر دو جبهه دعا کنیم.
نکته دیگر جدا کردن حساب صهیونیستها از دیگر کشورها اعم از آمریکا و اروپا است. باید مذاکرات همه جانبه و حضور گسترده در سازمانهای بینالمللی و آمادگی برای دفاع حقوقی و اساسی در جلسات شورای امنیت سازمان ملل متحد داشته باشیم. خودمان راهبرد مشترک داخلی و طرح پیشنهادی آتش بس و برون رفت از جنگ تحمیلی برای ارائه و مذاکره داشته باشیم یا به پیشنهادات احتمالی توجه و از آنها برای مذاکره استقبال نماییم. ایران بایستی جلوی توسعه جنگ را بگیرد و صرفاً با تمام قوا متمرکز بر پاسخ دادن مهلک کننده و از پا در آورنده به اسرائیل باشد.
چه بسا و حتی به طور قطع ممکن است اسرائیل غاصب با هرگونه آتش بس نیز مخالفت کند و او بخواهد سران دیگر کشورها را به ادامه جنگ و با درخواست کمک از آنها ترغیب کنند یا به وتو بکشاند؛ اما این نیز دلیلی برای دست برداشتن ایران از مذاکرات و تنشزدایی نیست. ایران در طوفان لابیگری با کشورهای مؤثر جهان اسلام و جهان غرب و آسیا و آفریقا به ویژه کشورهای قدرتمند همسایه از آنها بخواهد که الآن وقت فعالیت دیپلماسی و چه بسا بازدارندگی از طرق دیگر توسط آنها برای پیشگیری از توسعه جنگ افروزی بیشتر صهیونیستها و ایادی حامی آنها است.
نکته بعدی در این خصوص سخن ما با آمریکاییها است. به آنها گفته شود ایران نشان داد میخواست به توافق برسد، اما آنها مغلوب نتانیاهو شدند و هنوز امید است که عقلای آمریکا در کنگره و میان سناتورها بتوانند از گسترش جنگ ممانعت کنند.
جامعه ایرانی نیازمند اقتدار ملی
دقت و توجه به این نکته مهم است که جامعه ایرانی نیازمند اقتدار ملی است؛ که در عرصه بین الملل با حکمت، عزت و مصلحت به دست میآید. فراموش نکنیم علاوه بر اقتدار نظامی و موشکی و هستهای، یک وجه دیگر اقتدار دولت مقتدر برآمده از جمهور مردم است. وزیر خارجه مقتدر است. تبلور جمهوریت یک نظام حاکم چه در عرصه داخلی و چه خارجی در پیکره دولت با اقتدار و کارآمد است. دولت به عنوان نماد حاکمیت ملی و جمهور مردم، علاوه بر آنکه به وحدت و انسجام ملی در داخل کمک میکند، یگانگی در تصمیمات و مذاکرات به وجهه ملی در صحنه بینالمللی نیز کمک نموده و از طمع و توطئه دشمنان نیز پیشگیری به عمل میآورد.
تداوم جنگ به نفع جامعه جهانی نیست
جنگ فرسایشی قطعاً به نفع هیچ یک از طرفین نیست. تداوم جنگها نتیجهای جز ویرانی، بروز فجایع انسانی و انهدام و از بین رفتن زیرساختها ندارد. یعنی نه فقط از بین رفتن زیرساختهای هستهای، بلکه غیر آن را نیز به همراه دارد. تداوم جنگ و تنشزایی در عرصه بینالملل منجر به فقر ملتها میشود و توزیع آن محتوم است.
