حقیقت در مورد «میزان رای ملت است» چیست؟

پایگاه خبری جماران: اخیرا برشی  تصویری از برنامه تلویزیونی دست خط ارائه شده در تاریخ جمعه ششم خرداد ماه سال جاری  در فضای مجازی دست به دست می شود که در آن مهمان برنامه جناب حجت الاسلام جلالی زاده نماینده مردم رفسنجان و دبیر کمیسیون فرهنگی مجلس محترم شورای اسلامی در اظهاراتی تعجب برانگیز چنین اظهار نظر کرده اند:

«جمله ای از حضرت امام که میزان رای مردم است. می نویسند همه جا میزان رای مردم است، خب ببینند قبلش چه بوده، بعدش چه بوده؟ این را اول انقلاب آمدند گفتند آقا _عده ای از این ملی مذهبی ها_  گفتند تا مردم رأی ندهند، چیزی قانونی نیست. امام فرمودند – در مقام جدال گفتند - ما که می دانیم همه هستند، این رأی را برگزار کنید. رأی  گیری کردند، جمهوری اسلامی با 98.2 درصد رأی آورد...امام فرمودند [گوینده با لحن خاص به ظاهر شبیه امام] شما که می گویید میزان رأی مردم است ، این هم رأی مردم. حالا ما بیاییم این راحمل کنیم که [همه جا]میزان رأی مردم است؛ خوب اگر مردم رأی دادند که مردم نماز نخوانند، مردم رأی دادند ما اسلام نداشته باشیم، ما  حجاب نداشته باشیم. اگر رأی دادند، ما باید بپذیریم این را؟»

بر این بیانات،  از باب نا به جا دیدن موضوعات و نسبت مطالب غیر مستند به حضرت امام(س) و خلط مسایل تاریخی، تحریف و قلب وقایع تاریخی رخ داده است. و در بیان نحوه برگزاری همه پرسی نظام جمهوری اسلامی هم بزرگترین تحریف در تاریخ انقلاب و هم نوعی بی حرمتی به شخصیت حضرت امام خمینی (س) آگاهانه و یا ناآگاهانه صورت پذیرفته است. از جمله:

1_  ترسیم صورت گرفته از حضرت امام (س)، ناخواسته ایشان را شخصیتی منفعل معرفی می کند  که در عکس العمل جوساریهای افراد ملی مذهبی به صورت تاکتیکی و از سر ناچاری به همه پرسی نظام جمهوری اسلام تن داده است درحالی که یکی از ویژگیهای بارز و ممتاز خمینی بزرگ، شخصیت فعال و کنشگر آن عزیز بود که با تحول آفرینیهای موج آفرین، همه فعالان و نامداران سیاسی- مبارزاتی را در روند انقلاب اسلامی ناگزیر به همراهی و تآیید راه و روش  خود می کرد  و از 20 مهر 1357 یعنی  بیش از پنج 5 ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران،   شکل حکومت دینی در قالب جمهوری اسلامی را وارد ادبیات سیاسی انقلاب کرد و بارها در این مدت این نظام را متکی به آرای عمومی معرفی نمود.  برای نمونه : 

1 - ما خواهان استقرار یک جمهورى اسلامى هستیم و آن حکومتى است متکى به آراى عمومى. شکل نهایى حکومت با توجه به شرایط و مقتضیات کنونى جامعه ما، توسط خود مردم تعیین خواهد شد (صحیفه امام، ج4،ص 248 ، مصاحبه با خبرنگار روزنامه گاردین_ 10 آبان 1357)

2- در جمهوری اسلامی زمامداران ...دقیقا باید به آرای عمومی در همه جا احترام بگذارند. (همان، ص266. مصاحبه با خبرنگار روزنامه ایتالیایی پانزه سرا –11آبان 1357).    

3- چگونگی  رژیم ... پیشنهاد ما جمهورى اسلامى است... ما از طریق رفراندم با ملت، یک جمهورى اسلامى تشکیل مى‌دهیم.(همان،ص332، مصاحبه باخبرنگار شبکه سی.بی.اس امریکا_ 15 آبان 1357)

4- حکومت «جمهورى اسلامى» مورد نظر ما از رویه پیامبر اکرم (ص) و امام على- علیه السلام- الهام خواهد گرفت و متکى به آراى عمومى ملت خواهد بود و شکل حکومت با مراجعه به آراى ملت تعیین خواهد گردید. (همان،ص334، مصاحبه باخبرنگارمجله عربی زبان المستقبل _ 15 آبان 1357) 

5- همچنین در تاریخ 16 آبان 1357 در پیامی به ملت ایران به مناسبت روی کار آمدن دولت نظامی ازهاری از جمله اهداف مبارزه را «به پا داشتن حکومت جمهورى اسلامى مبتنى بر ضوابط اسلام، متکى به آراى ملت‌» اعلام میدارند. (همان،ص349). 

این ها و نمونه های متعدد دیگر به همین روشنی در رابطه نوع نظام مورد نظر حضرت امام و اصالت دادن به رأی مردم در استقرار آن و نه نگاه زینت المجالسی به این رأی و صد البته بدون جوسازیهای پنداری گوینده محترم،  در همین مآخذ و نیز مجلدات 5 و 6 صحیفه امام  قابل مشاهده است که بیانگر مراجعه به آرای عمومی و اثبات میزان بودن رأی مردم در این فرآیند است که مدتی  قبل از پیروزی انقلاب و ماهها قبل از همه پرسی نوع نظام در 12 فروردین 1358 با تأکید ابراز شده است. 

اما در زمینه مراجعه به آرای عمومی  و برگزاری همه پرسی نوع نظام با دقت بر آنچه از تأکیدات مکرر حضرت امام مشاهده شد که درست بر خلاف اظهارات مهمان برنامه می باشد، شواهد متعدد دیگری در دست است که  بیانگر عدم اطلاع وی از جریانات و وقایع می باشد و در این زمینه توجه به نکاتی ایضاحا ضروری به نظر می رسد و آن اینکه:   

حضرت امام خمینی(س) در بعد از پیروزی انقلاب هم حتی  بر خلاف سفارشات  بسیاری سیاسی مردان مبنی بر عدم ضرورت برگزاری رفراندوم نظام اسلامی که با استناد به  راهپیماییها متعدد مردم در پشتیبانی از نظرات حضرت امام برای نوع حکومت مطرح می شد و نیز عدم آمادگی ظاهری دولت نوپای موقت و اضافه بر آن شورشهای کور منطقه ای توسط گروهکهای ضد انقلاب و اخلالهای متعدد در امر رفراندوم  ، تأکیدات مکرر آن بزرگوار مبنی بر در معرض آرای عمومی گذاشتن شکل نظام و سفارش به مردم: «همه شما باید رأى بدهید؛ رأى «جمهورى اسلامى»، نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد» (صحیفه امام، ج6،ص358) و نیز «من توصیه مى‌کنم که همان طورى که خودم به جمهورى اسلامى رأى مى‌دهم، توصیه مى‌کنم، تقاضا مى‌کنم از شماها، که شماها هم به جمهورى اسلامى- نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد- رأى بدهید» (صحیفه امام، ج6،ص426)  جای شک و شبهه ای در ناصواب بودن اظهارت نامبرده باقی نمی گذارد؛  ضمنا خاطرات سیاسی اجتماعی مرحوم صادق طباطبایی که با سفارش حضرت امام مبنی بر تجربه ایشان در زمان فعالیت در انجمن اسلامی دانشجویان در اروپا ، دست اندر کار اجرای انتخابت همه پرسی نظام بود ، دلیل دیگری بر انحرافات مطروحه در برنامه مزبور است  ایشان نقل می کند :  قبل ا ز برگزاری رفراندم با توجه به مجموعه گرفتاریهای ذکر شده وعدم آمادگی وزارت کشوربرای گزارش کم و کیف کار به سفارش وزیر کشور «به قم به دیدار حضرت  امام که پیوسته بر برگزاری همه پرسی تأکید داشتند رفتم و اوضاع نا مساعد را که منظور وزیر کشور [در حقیقت دولت موقت]  بود برای ایشان شرح دادم و ضمنا گفتم آقا ، حالا که دنیا شما و رهبری شما را پذیرفته و به رسمیت شناخته است چه نیازی به رفراندوم داریم؟ من مطمئن هستم اگر شما جمهوری اسلامی را به عنوان نظام سیاسی کشور اعلام کنید هم مردم ما و هم دنیا آن را خواهند پذیرفت.  ایشان در جواب گفتند شما الآن نمی فهمید،  پنجاه سال دیگر خواهند گفت با سوء استفاده از احساسات مردم، نظام مورد نظر خود را تحمیل کردند. نه حتما باید رأی گیری شود و دقیقا تعداد مخالف و موافق معین شود» (خاطرات سیاسی اجتماعی دکتر صادق طباطبایی ، ج 3 صفحه272 ).

و چه خوب بود با همه ادعا باور داشتیم که: « َلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولـئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً .  از آنچه به آن علم نداری پیروی مکن ، چون گوش و چشم و دل ، همه ی اینها مورد بازخواست قرار خواهد گرفت .(اسرا/36)» و اما 

2_طرح دستور العمل «میزان رأی مردم است» ، مربوط به برگزاری همه پرسی نظام جمهوری نمی باشد ، بلکه در25 خرداد 1360  یعنی بیش از یکسال و دوسه ماه بعد از همه پرسی نظام جمهوری اسلامی  و بعد از آنکه تقریبا همه نهادهای حکومتی با رآی مستقیم یا با واسطه مردم شکل گرفته و قوه قضاییه لایحه قرآنی قصاص را مطرح   می کند و عده ای به ظاهر مدعیان روشنفکری با ادبیاتی سخیف ضمن محکوم کردن این طرح مردم را به راهپیمایی بر علیه آن دعوت می کنند ، حضرت امام (س) بعد از تذکرهای مختلف و این که اگر شما قبول دارید که میزان رأی مردم است بنا بر این به خواست مردم تمکین کنید و عدم همراهی آن گروهها؛  با یک سخنرانی  وبا حضور مردم به غائله فیصله دادند (صحیفه امام، ج14ص 454) و چناکه ملاحظه می شود این استفاده نا به جا و قلب واقعیت روشن تاریخی علاوه بر خطاهای اشاره شده در بالا ، خود خطایی غیر قابل چشم پوشی دیگراست. و اضافه می نماید که؛

3- «میزان رأی ملت است» نیز مربوط به قضیه تشکیل مجلس خبرگان قانون اسای است که در در 25 خرداد 1358 یعنی دو ماه و نیم بعد از 12 فروردین و رفراندوم جمهوری اسلامی مطرح شده است و ربطی به یک رأی گیری خاص ندارد . (صحیفه امام، ج8ص 172).

 4– طرح مطلب  «اگر مردم به نماز نخواندن ، بی حجابی ، یا نخواستن اسلام و از این قبیل رآی دادند،...» آنقدر دور از واقعیت  و بی مقدار است که اگر جواب داده نشود بهتر است، هرچند متآسفانه  بد بینی به مردم را القاء می کند و مروج ضعیف جلوه دادن نقش و جایگاه مردم در نظامی است که با رشادتها و شهامتها و شهادتها و رآی  خود آنان شکل گرفته وصد البته درفرهنگ حکومتی حضرت امام، که مردم را صاحبان، حافظان و اصلاح کنندگان انحرافات نظام می داند، هیچ جایگاهی ندارد. 

والسلام علی من اتبع الهدی .