پایگاه خبری جماران: سوگ از دست دادن بزرگ خاندان مطبوعات کشور حجت الاسلام و المسلمین دعایی برای همه بسیار سخت، ناگوار و غیر قابل باور است – زیرا همگان از محبت و مهربانی – خضوع او شمه ای به خاطر دارند - صدق و صفا – بزرگ منشی و ساده زیستی و سبک زندگی متفاوت او را به دفعات دیده اند و شاهد بیان شیرین و واژگان محبت امیز و برخورد مهربان اوبا همه، بدون تفکیک موقعیت و مقام – جناح سیاسی و .... بوده اند
آقای دعایی دنیایی از صفای باطنی و معرفت الهی را به همه انتقال می داد – هفته ای نبود که حداقل یک یا دوبار به مناسبت های مختلف دیدار نداشته باشیم اگرچه در شش ماه اخیر کمتر ایشان را می دیدم او در هر مناسبتی و ورود به هر جلسه ای چند خصوصیت متمایز داشت بدلیل سیادت و پیشکسوتی و جایگاه بسیار رفیع ایشان ،همیشه مورد احترام و اصرار بر قرار گرفتن بر صدر مجلس بود - نکته ای که با مقاومت سخت ایشان مواجه و همیشه در بین حاضرین عادی جای خود را انتخاب می کرد و اصرار هم فایده نداشت – بعد از استقرار در بین حاضران عادی با لبخند خاص خود اول با افراد در کنار خود یک حال و احوالپرسی گرم می کرد سپس نفر به نفر حاضران را با اشاره پیام مهربانی می فرستاد – در هر جلسه ای اول از ایشان دعوت به سخنرانی می شد مهربان سخن می گفت و معتدل – با بیان خاطرات شیرین ، اما حاوی پیام ، حرفش را می زد و یک جمله همیشه به شوخی می گفت می دانید چرا در همه جلسات اول از من برای سخنرانی دعوت می کنند برای اینکه نمی شود در مجلسی آخوند باشد و سخنرانی نکند - حامی و شاکر از همه – قدردان – منت می کشید تا مشکل کسی را حل کند اما منت نمی گذاشت – در پایان جلسه میوه و شیرینی که به او تعارف کرده بودند را نمی خورد و می گفت این هم سهم همراه من (برای راننده اش بر می داشت) د رهر جلسه ای که دعوت می کردند حتما حضور پیدا می کرد و تحفظی برای شرکت در جلسات از سوی هر مدعوی نداشت فارغ از جناح و موقعیت و عنوان به دعوت ، پاسخ می گفت حتی برای مدت کوتاه به احترام دعوت کننده در جلسه حاضر می شد – همراه بود و همکار – همدل بود و اهل دل – شوخ بود و بذله گو – از هر مناسبتی برای به دست اوردن دل دیگران دریغ نمی کرد -همیشه به ایشان می گفتم وجود شما سرمایه معرفتی خانواده رسانه است و چقدر خوب است که ما درکنار شما هستیم و چقدر خوب است که تحبیب قلوب می کنید و در لحظات سخت و پر مخاطره همه را درکنار هم مورد لطف و مرحمت قرار می دهید.
در مورد آقای دعایی و آنچه او در خدمت به انقلاب و امام و رهبری و شهدا و ... جامعه رسانه ای کشور کرد صفحات زیادی به نگارش در خواهد امد و خاطرات شنیدنی بسیاری گفته خواهد شد من هم به گوشه ای از ان در این مجال کوتاه اشاره کردم.
امروز جای آقای دعایی بین ما خالی است و باور کردنی نیست که جلسه ای از مدیران رسانه باشد و آقای دعایی نباشد و حتما همه همکاران من این را شهادت می دهند که صفای جلسات بدون او بسیار سخت است زیرا دعایی عزیزهمه بود و خواهد بود – یادش گرامی
محمد خدادی
