در این مطلب نیز آمده است: از منظر افکار عمومی آگاه جهان، حتی آنان که به «نه توی» در هم پیچیده‌ی سیاست راهی ندارند، مشخص است که عوامل همه‌ی بحران‌های حاضر در هر نقطه از این دنیای پرآشوب، دو مورد بیش نیست: اول ناآگاهی مردم و دوم، استعمار و استکباری که منافع خود را در متن این بحران‌ها و آشفتگی می‌بیند و در این میان حضور استکبار آمریکا، غیرقابل انکار است.
امروز دیگر هیچ کس تردیدی ندارد که بحران‌های مقطعی اروپا هم، آفریده و حمایت شده‌ی آمریکا و دولت‌های وابسته و اقماری اوست چون بقا و حفظ منافع آنها در استمرار بحران‌هاست.
در این میان تشنج زایی و بحران آفرینی با روی کار آمدن چهل و پنجمین رئیس جمهور آمریکا، چند چندان شده است.شخصی که به هیچ اصولی و معاهده‌ای و پند و توصیه‌ای پای بند نیست.حتی به معاهداتی که اسلاف داناتر و ریزبین‌تر از او، صحه گذاشته اند، مقید و متعهد نمانده است.همین عدم تقید و تعهد، موجب شده که هنوز مصایب داعش و تکفیری‌ها به انجام نرسیده، منطقه و از جمله کشور ما دچار دو معضل دیگر شود.نخست بحث « برجام » و تحریم‌های احتمالی جدید آمریکا و دیگر ، بحران کردستان عراق که اگر در هر دو مورد، غفلتی حادث شود، جبران آن، بسیار پرهزینه خواهد بود. لذا باید در دام پیش رو که مورد نظر و مطلوب شیطان بزرگ است نیفتیم.
در مورد برجام، روابط منطقی و مدبرانه‌ی ما با اروپا، بسیار حائز اهمیت است چون نباید شرایطی پیش آوریم که در دولت دهم پیش آمد و منتج به صدور آن شش قطعنامه‌ی کمرشکن شد.در شرایط کنونی، آژانس و اتحادیه‌ی اروپا، از برجام حمایت می‌کنند و صلح و آرامش منطقه و جهان را هم در همین می‌دانند.در تقویت این روابط، لازم است که امور سیاست را به دستگاه سیاست‌گذاری و وزیر مدبر و دانای آن بسپاریم و از هر گونه حرکت و گفتار عرضی، خودداری کنیم و ضرورت‌های زمان و مکان را بشناسیم و در راستای آن عمل نماییم.صد البته، وزارت امور خارجه می‌داند که همسایگان متحد کنونی ما، از جمله روسیه، ترکیه و عراق، اول به مصالح و منافع ملی خود فکر می‌کنند و ما را بیش تر از خود دوست ندارند، پس در تضمین و تامین منافع آنها، از آنان پیش نیفتیم و به مثل حکیمانه‌ی خودمان: « کاسه‌ی داغ‌تر از آش» نباشیم و بدانیم که عراق آن طور که ما فکر می‌کنیم، تحت اراده‌ی ما نیست و منافع آنها در کردستان، با مصالح ما فرق دارد، پس نمی‌توانیم همدوش هم باشیم.در مورد کردستان عراق، ما نمی‌توانیم همان تلقی‌ای داشته باشیم که عراق و ترکیه دارند.کردستان آن روابط قومی و عاطفی که با ما دارد با عرب و ترک ندارد و نمی‌خواهد در ربقه‌ی آنها باشد اما وضع ما با آنها از نوع دیگر است پس ما هم با آنان از همان منظری نگاه می‌کنیم که به ما نگاه می‌کنند و انتظار دارند.در این راه باید بین آنها و عراق، نقش میانجی مصلح و خیراندیش و عاقبت نگر داشته باشیم که با این کار، دل کردستان خودمان را هم به دست آورده‌ایم و دوست، دوتا شده است.و از یاد نبریم که بارزانی پدر و اکنون پسر، آن تمایل و روابطی که با رژیم صهیونیستی داشته و دارند، با ما متفاوت است لذا به فکر عاقبت و فردای کار خود باشیم و درایت خود را به کاربگیریم تا پشت خانه ما آتش نیفروزند.
در مورد ترکیه هم باید گفت که این کشور عضو موثر و پرنیروی « ناتو » به شمار می‌آید و متحد امریکاست هرچند که چند صباحی مثل این روزها روابطشان مطلوب نباشد.از نظر تاریخی هم، عبرت‌ها و تامل‌هایی در روابط ما با ترکیه هست، پس عقلانی نیست که به کردها به همان چشمی نگاه کنیم که اردوغان نگاه می‌کند. باز هم لازم به تاکید است که منافع ما نباید فدای منافع دیگران شود. اگر هم در گذشته درباره‌ی هر قومی داشته‌ایم که داشته‌ایم و زیان‌های سختش را هم دیده‌ایم، باید تجدید نظر کنیم.حاصل کلام این که نباید همه تخم مرغ‌های خودمان را در سبد آزموده‌هایی بگذاریم که در صحنه‌ی تاریخ نمکدان شکنی آنها را دیده ایم.
در مورد روسیه و انعقاد قراردادش در تحویل موشک‌های پیشرفته‌ی « اس 400 » به رژیم سعودی هم باید گفت که موضوع وفاق شکنی با ما نیست، روسیه، اول منافع خود را در نظر می‌گیرد مثل کاری که در عین تظاهر به دوستی با ما، علیه ما در صدور قطعنامه‌ها عمل می‌کرد و چین هم به همین راه می‌رفت.پس، از صحنه‌ی حافظه‌ی ما نباید تجاوز عراق به ایران، عهد‌شکنی‌های منفعت طلبانه‌ی آن دو دوست دیگر، محو شود ونیز هشیار باشیم از اینکه رژیم سعودی به غیر از « اس 400 » روسیه، موشک‌های دفاعی « تاد » را هم از امریکا تحویل می‌گیرد و پشت پرده، خبرهای ناروایی است که باید چشممان باز باشد.
7470/6103 خبرنگار: امیرحسین کاشی‌منش ** انتشاردهنده: جانعلی فتحی
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
انتهای پیام امروز دیگر هیچ کس تردیدی ندارد که بحران‌های مقطعی اروپا هم، آفریده و حمایت شده‌ی آمریکا و دولت‌های وابسته و اقماری اوست چون بقا و حفظ منافع آنها در استمرار بحران‌هاست.
در این میان تشنج زایی و بحران آفرینی با روی کار آمدن چهل و پنجمین رئیس جمهور آمریکا، چند چندان شده است.شخصی که به هیچ اصولی و معاهده‌ای و پند و توصیه‌ای پای بند نیست.حتی به معاهداتی که اسلاف داناتر و ریزبین‌تر از او، صحه گذاشته اند، مقید و متعهد نمانده است.همین عدم تقید و تعهد، موجب شده که هنوز مصایب داعش و تکفیری‌ها به انجام نرسیده، منطقه و از جمله کشور ما دچار دو معضل دیگر شود.نخست بحث « برجام » و تحریم‌های احتمالی جدید آمریکا و دیگر ، بحران کردستان عراق که اگر در هر دو مورد، غفلتی حادث شود، جبران آن، بسیار پرهزینه خواهد بود. لذا باید در دام پیش رو که مورد نظر و مطلوب شیطان بزرگ است نیفتیم.
در مورد برجام، روابط منطقی و مدبرانه‌ی ما با اروپا، بسیار حائز اهمیت است چون نباید شرایطی پیش آوریم که در دولت دهم پیش آمد و منتج به صدور آن شش قطعنامه‌ی کمرشکن شد.در شرایط کنونی، آژانس و اتحادیه‌ی اروپا، از برجام حمایت می‌کنند و صلح و آرامش منطقه و جهان را هم در همین می‌دانند.در تقویت این روابط، لازم است که امور سیاست را به دستگاه سیاست‌گذاری و وزیر مدبر و دانای آن بسپاریم و از هر گونه حرکت و گفتار عرضی، خودداری کنیم و ضرورت‌های زمان و مکان را بشناسیم و در راستای آن عمل نماییم.صد البته، وزارت امور خارجه می‌داند که همسایگان متحد کنونی ما، از جمله روسیه، ترکیه و عراق، اول به مصالح و منافع ملی خود فکر می‌کنند و ما را بیش تر از خود دوست ندارند، پس در تضمین و تامین منافع آنها، از آنان پیش نیفتیم و به مثل حکیمانه‌ی خودمان: « کاسه‌ی داغ‌تر از آش» نباشیم و بدانیم که عراق آن طور که ما فکر می‌کنیم، تحت اراده‌ی ما نیست و منافع آنها در کردستان، با مصالح ما فرق دارد، پس نمی‌توانیم همدوش هم باشیم.در مورد کردستان عراق، ما نمی‌توانیم همان تلقی‌ای داشته باشیم که عراق و ترکیه دارند.کردستان آن روابط قومی و عاطفی که با ما دارد با عرب و ترک ندارد و نمی‌خواهد در ربقه‌ی آنها باشد اما وضع ما با آنها از نوع دیگر است پس ما هم با آنان از همان منظری نگاه می‌کنیم که به ما نگاه می‌کنند و انتظار دارند.در این راه باید بین آنها و عراق، نقش میانجی مصلح و خیراندیش و عاقبت نگر داشته باشیم که با این کار، دل کردستان خودمان را هم به دست آورده‌ایم و دوست، دوتا شده است.و از یاد نبریم که بارزانی پدر و اکنون پسر، آن تمایل و روابطی که با رژیم صهیونیستی داشته و دارند، با ما متفاوت است لذا به فکر عاقبت و فردای کار خود باشیم و درایت خود را به کاربگیریم تا پشت خانه ما آتش نیفروزند.
در مورد ترکیه هم باید گفت که این کشور عضو موثر و پرنیروی « ناتو » به شمار می‌آید و متحد امریکاست هرچند که چند صباحی مثل این روزها روابطشان مطلوب نباشد.از نظر تاریخی هم، عبرت‌ها و تامل‌هایی در روابط ما با ترکیه هست، پس عقلانی نیست که به کردها به همان چشمی نگاه کنیم که اردوغان نگاه می‌کند. باز هم لازم به تاکید است که منافع ما نباید فدای منافع دیگران شود. اگر هم در گذشته درباره‌ی هر قومی داشته‌ایم که داشته‌ایم و زیان‌های سختش را هم دیده‌ایم، باید تجدید نظر کنیم.حاصل کلام این که نباید همه تخم مرغ‌های خودمان را در سبد آزموده‌هایی بگذاریم که در صحنه‌ی تاریخ نمکدان شکنی آنها را دیده ایم.
در مورد روسیه و انعقاد قراردادش در تحویل موشک‌های پیشرفته‌ی « اس 400 » به رژیم سعودی هم باید گفت که موضوع وفاق شکنی با ما نیست، روسیه، اول منافع خود را در نظر می‌گیرد مثل کاری که در عین تظاهر به دوستی با ما، علیه ما در صدور قطعنامه‌ها عمل می‌کرد و چین هم به همین راه می‌رفت.پس، از صحنه‌ی حافظه‌ی ما نباید تجاوز عراق به ایران، عهد‌شکنی‌های منفعت طلبانه‌ی آن دو دوست دیگر، محو شود ونیز هشیار باشیم از اینکه رژیم سعودی به غیر از « اس 400 » روسیه، موشک‌های دفاعی « تاد » را هم از امریکا تحویل می‌گیرد و پشت پرده، خبرهای ناروایی است که باید چشممان باز باشد.
7470/6103 خبرنگار: امیرحسین کاشی‌منش ** انتشاردهنده: جانعلی فتحی
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
کپی شد
