محمدرضا کشاورزیان چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، با بیان اینکه کشت گیاهان دارویی به تثبیت خاک و فعال شدن اقتصاد مناطقی مانند طرود و خارتوران کمک می کند گفت: این طرح در قالب قرارداد مشارکتی برای توسعه رویشگاه ها در شاهرود توسط بومیان و بهره برداران مراتع انجام شده است.
وی خاطرنشان کرد: مهم ترین گیاه دارویی کشت شده گونه ' وشق' است که شیره آن دوریما آمونیاکوم توسط بهره برداران با اصول بسیار فنی برای مصارف بهداشتی، درمانی، صنعتی و موارد دیگر بهره برداری می شود.
به گزارش ایرنا، طرح کشت گیاهان دارویی به منظور ترویج فرهنگ کشت و بهره برداری از گیاهان دارویی در مراتع چاه عروس و 'چکلو' در بخش مرکزی شهرستان اجرا شده است.
وشق از جمله گونه های در معرض انقراض است که با اجرای این قبیل طرح ها در مراتع گام موثری در جهت حفظ و توسعه این گیاه برداشته شده است.
وشق تولید کننده صمغ دارویی است که با نام آمونیاکم شناخته می شود ، از صمغ این گیاه به طور سنتی به عنوان ضد نفخ، معرق، خلط آور، محرک، گشاد کننده عروق و ضد میکروب و در صنعت چسب سازی استفاده می شود.
روش استحصال صمغ در شاهرود توسط مردم محلی یکی از مطلوب ترین روش های بهره برداری از این گیاه است .
برای برداشت صمغ پس از طی شدن دیر زیستی گیاه ، شکافی بر روی ساقه ایجاد شده و صمغ ترشح شده جمع آوری می شود.
رویشگاههای این گیاه در شهرستان شاهرود دارای طرح بهره برداری از گیاهان دارویی است و نقش به سزایی در اشتغالزایی منطقه دارد.
این گیاه با ارتفاع یک تا دو متر در استان سمنان دارای 12 منطقه رویشی طبیعی و در شاهرود در مناطق شمالی بیارجمند و جنوب شرقی این شهرستان پراکنده است.
رئیس اداره منابع طبیعی شاهرود در ادامه با بیان اینکه گیاهان دارویی در حوزه های بهداشتی، درمانی، صنعتی و غذایی کاربرد دارند افزود: کشت این گیاهان نقش مهمی در اقتصاد مناطق کمتر توسعه یافته دارد.
کشاورزیان، تجدید حیات و اقدامات بذرکاری را با توجه به شرایط مساعد بارندگی بسیار موفقیت آمیز عنوان کرد و گفت: سامانه های مرتعی چاه عروس، آهنگران، دلو، چاهگزی، دهنه عربی، خیرآباد سرطاقی و دیگر سامانه ها زیر کشت گیاهان دارویی قرار گرفته است.
وی افزود: عمده گیاهان دارویی کشت شده را گونه هایی نظیر وشق، آنغوزه و دیگر گیاهان شامل می شود.
به گزارش ایرنا، وسعت مراتع و عرصه های بیابانی شهرستان شاهرود به ترتیب حدود یک میلیون و 750 هزارهکتار و 2 میلیون 300 هزار هکتار است.
از 9.7 میلیون هکتار وسعت استان سمنان، 55 درصد نواحی بیابان و خشک، 38.5 درصد مراتع، 2 درصد اراضی کشاورزی و 3.6 درصد جنگل است.
7359/6167
انتهای پیام وی خاطرنشان کرد: مهم ترین گیاه دارویی کشت شده گونه ' وشق' است که شیره آن دوریما آمونیاکوم توسط بهره برداران با اصول بسیار فنی برای مصارف بهداشتی، درمانی، صنعتی و موارد دیگر بهره برداری می شود.
به گزارش ایرنا، طرح کشت گیاهان دارویی به منظور ترویج فرهنگ کشت و بهره برداری از گیاهان دارویی در مراتع چاه عروس و 'چکلو' در بخش مرکزی شهرستان اجرا شده است.
وشق از جمله گونه های در معرض انقراض است که با اجرای این قبیل طرح ها در مراتع گام موثری در جهت حفظ و توسعه این گیاه برداشته شده است.
وشق تولید کننده صمغ دارویی است که با نام آمونیاکم شناخته می شود ، از صمغ این گیاه به طور سنتی به عنوان ضد نفخ، معرق، خلط آور، محرک، گشاد کننده عروق و ضد میکروب و در صنعت چسب سازی استفاده می شود.
روش استحصال صمغ در شاهرود توسط مردم محلی یکی از مطلوب ترین روش های بهره برداری از این گیاه است .
برای برداشت صمغ پس از طی شدن دیر زیستی گیاه ، شکافی بر روی ساقه ایجاد شده و صمغ ترشح شده جمع آوری می شود.
رویشگاههای این گیاه در شهرستان شاهرود دارای طرح بهره برداری از گیاهان دارویی است و نقش به سزایی در اشتغالزایی منطقه دارد.
این گیاه با ارتفاع یک تا دو متر در استان سمنان دارای 12 منطقه رویشی طبیعی و در شاهرود در مناطق شمالی بیارجمند و جنوب شرقی این شهرستان پراکنده است.
رئیس اداره منابع طبیعی شاهرود در ادامه با بیان اینکه گیاهان دارویی در حوزه های بهداشتی، درمانی، صنعتی و غذایی کاربرد دارند افزود: کشت این گیاهان نقش مهمی در اقتصاد مناطق کمتر توسعه یافته دارد.
کشاورزیان، تجدید حیات و اقدامات بذرکاری را با توجه به شرایط مساعد بارندگی بسیار موفقیت آمیز عنوان کرد و گفت: سامانه های مرتعی چاه عروس، آهنگران، دلو، چاهگزی، دهنه عربی، خیرآباد سرطاقی و دیگر سامانه ها زیر کشت گیاهان دارویی قرار گرفته است.
وی افزود: عمده گیاهان دارویی کشت شده را گونه هایی نظیر وشق، آنغوزه و دیگر گیاهان شامل می شود.
به گزارش ایرنا، وسعت مراتع و عرصه های بیابانی شهرستان شاهرود به ترتیب حدود یک میلیون و 750 هزارهکتار و 2 میلیون 300 هزار هکتار است.
از 9.7 میلیون هکتار وسعت استان سمنان، 55 درصد نواحی بیابان و خشک، 38.5 درصد مراتع، 2 درصد اراضی کشاورزی و 3.6 درصد جنگل است.
7359/6167
کپی شد
