به گزارش روز پنجشنبه روابط عمومی استانداری خراسان رضوی، علیرضا رشیدیان در دیدار با معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور افزود: در نظر داریم این مجموعه ها را با همه ملاحظات و شاخصهای تاریخی برای استفاده مردم از ظرفیت های گردشگری این خطه فراهم کنیم.
وی با بیان اینکه نتوانسته ایم بزرگان و شخصیت های برجسته علمی، تاریخی و فرهنگی استان و آثار تاریخی آن را به درستی به مردم معرفی کنیم، اظهار کرد: امروز مردم ما خیام را به اشعارش می شناسند در حالی که او کمترین مدت از عمر خود را صرف سرودن شعر نمود و بیش از آن منجم و ریاضیدان برجسته بود.
وی گفت: امروز با ایجاد افلاک نما در این منطقه و برخی اقدامات دیگر در صدد هستیم هویت علمی حکیم عمر خیام را که در تاریخ مدفون شده آشکار کنیم.
رشیدیان افزود: در این راستا ساماندهی مجموعه تاریخی شادیاخ با تمام ظرفیت های گسترده و قابل توجه آن ضروری است.
وی اظهار کرد: این منطقه با همه ظرفیت های تاریخی ارزشمند باید به گونه ای ساماندهی شود که هر ایرانی در بازدید از این منطقه به تاریخ و فرهنگ و تمدن خود مباهات کند.
وی گفت: در این راستا با مجوزی که در سفر اخیر رئیس جمهوری به این استان دریافت شد، تلاش می شود این ظرفیت تاریخی، فرهنگی و هویتی را در شان ملت و مردم منطقه ساماندهی کنیم.
رشیدیان افزود: ما به بزرگانی چون حکیم عمر خیام و عطار نیشابور بدهکاریم و باید این شخصیت های برجسته را در کنار سایر ظرفیت های تاریخی و فرهنگی از قبیل شادیاخ بهتر از گذشته به نسل جوان و مردم معرفی کنیم.
وی اظهار کرد: در سفر رئیس جمهوری به این استان 400 میلیارد ریال برای ساماندهی مجموعه شادیاخ و مانند آن در نظر گرفته شد که انتظار می رود در این حوزه اقدام موثر و ماندگار انجام شود.
معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور نیز در این نشست گفت: مجموعه های تاریخی و فرهنگی خیام، عطار، افلاک نما و شهر شادیاخ به صورت یک بسته میراث فرهنگی و گردشگری در نظر گرفته شده که باید طراحی های لازم در این حوزه انجام شود.
محمد حسین طالبیان افزود: نباید همه امکانات به صورت مجتمع در یک نقطه تمرکز یابد تا امکان درک مناسب از واقعیت اثر تاریخی برای همگان فراهم شود.
وی اظهار کرد: برای ساماندهی مجموعه عطار نیشابوری مطالبات بسیار وجود دارد که تلاش می کنیم اقدامات موثر انجام دهیم.
'شادیاخ' یا 'شادی کاخ' یا 'شادی یاخ' یکی از محله ‌های شهر کهن نیشابور ‌است که از اوایل سدهٔ سوم هجری مسکونی شده و تا سال 669 هجری قمری که زمین ‌لرزه آن را در هم درنوردیده، اهمیت ویژه‌ ای داشته ‌است.
این محله به سبب کاخی که عبدالله بن طاهر به نام شادیاخ در آن بنا نهاد به این نام شهرت یافت.
این مکان اکنون یکی از مراکز باستان ‌شناسی در نیشابور می باشد که بخشی از بقایای شهر کهن نیشابور در آن نهفته‌است.
این محوطه با شماره 10 هزار و 910 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
7496 / 6053
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.