خواجه محمدی از مدیران شرکت پردیس کاغذ پاژ شهرک‌صنعتی خیام نیشابور گفت: مدیران شرکت تعهد جابجایی شرکت را در زمان عادی بودن شرایط کشور داده اند.

روح‌الله خواجه‌محمدی در گفت‌ وگو با خبرنگار ایلنا در نیشابور گفت: شرکت کاغذ پاژ که تنها شرکت دارای مجوز سبز در خصوص تولید کاغذ صنایع بسته‌بندی از مواد بازیافتی که در سال ۸۹ با وجود اینکه چند کیلومتر  بالاتر از  زمین فعلی درشهرک صنعتی زمین داشتیم ما را مجبور به خرید زمینی به مبلغ یک میلیارد تومان  کردند که نهایتا چند میلیارد هم هزینه خرید امتیاز اب وچاه موتور اختصاصی و برق نمودیم که بیشتر این هزینه ها به شرکت تحمیل شد تا در زوم مشخص شده شهرک های صنعتی بتوانیم کارخانه را احداث و مجوزات مربوطه را از اداره صنایع به میزان تولید ماهانه ۶۰۰۰ هزار تن و روزانه ۲۰۰ تن را  بگیریم.

وی افزود: توجه کنید که کارخانه در شهرک صنعتی است نه در منطقه مسکونی ، آن هم منطقه ای که خاص صنایع و کارخانجات است .

خواجه محمدی  درمورد اینکه در کارخانه ۱۳۰ نفر کارمی کنند یا ۱۵۰ نفر گفت: اصل و نفس موضوع مهم است که تعطیلی کارخانه ای است که علاوه براین تعداد حسب آمار باربری ها حدود ۱۸۰۰ تریلی تخلیه و بارگیری به مقصد شهرهای مختلف جهت صنایع بسته بندی داشته ایم که با تعطیلی شرکت و تحریم کشور تاثیر قابل توجهی بر اشتغال شهر نیشابور و قیمت اجناس خواهد داشت .

وی بیان داشت :در سال ۹۴ تسویه خانه آلاینده ها را افتتاح کردیم که آلاینده های آب را از ۱۲ هزار به زیر۲۰۰۰ هزار تبدیل می کند   .

خواجه محمدی هزینه انجام شده شرکت در خصوص آلاینده را در این شهرک بی نظیر و کم سابقه دانست و گفت: با وجود ۳ کارخانه کاغذ دیگر که نزدیک تر به شهرک صنعتی هستند ایراد را به کارخانه ما که این همه جهت محیط زیست هزینه کرده وارد دانستند که پشت آنها و دورتر هستیم .

وی بیان داشت: در زمان استاندار سابق حتی خواستیم از طریق کارگروهی دانشگاهی این مسائل برطرف شود و پس از چند ماه استقرار و آزمایش گروه مذکور دستگاهی از ایتالیا به مبلغ ۷ میلیارد تومان خریداری کردیم که اگر مواد آلاینده ای در آب باشد از بین برود که تهیه مواد آن در طی دوسال گذشته ۵ میلیاردتومان هزینه داشته است.

وی عنوان داشت: اگر مسئولان با ایجاد کارخانه در شهرک صنعتی که خاص کارخانجات است مشکل داشتند چرا این همه هزینه بر صاحبان کارخانه در این مدت از اغاز تا حالا تحمیل کردند.

وی گفت: ما هم طرفدار محیط زیست هستیم و بخاطر همین تاکنون چندین میلیارد هزینه تسویه خانه و آلاینده ها کرده ایم ، مگر در این شهرک کارخانجات دیگر  که صنایع شیمیایی و روغن گیری و کارخانه کاغذ و موارد دیگر است وجود ندارد.

خواجه محمدی مشکل این کارخانه را بیشتر سیاسی دانست تا مسایل دیگر و گفت :شعارهای انتخاباتی کاندیداها و قول به مردم مبنی بر تعطیلی کارخانه بخاطر بوی نامطبوع در صورت رای آوردن را از دلایل فشار بر این کارخانه است.

 وی افزود:آ نها که چنین قول هایی می دهند و جو روانی درست می کنند تا به مقاصد خود برسند اگر می توانند خود برای ۵ نفر اشتغال ایجاد کنند و این نمایندگان و کاندیداها باید برای مردم توضیح دهند برای این کارخانه چه کرده اند.

 خواجه محمدی انتقال کارخانه به بینالود و استفاده از کارگران بومی آنجا را نادرست عنوان کرد و گفت :دوسال پیش و در زمانی که اوضاع کشور عادی بود و نوسان دلار و تحریم نداشتیم در جلسه متعهد شدیم ظرف دو سال کارخانه را به شهرک بینالود و در مجاورت فاز دیگری که در حال احداث بود و مدتی است مشغول تولید است منتقل کنیم.

وی افزود: مشکل آنجاست که بدنه کارخانه قابلیت جابجایی را ندارد چون بالانس و استاندارد آن بهم می ریزد وصرفا غلطک های ۱۲ تا ۲۱ تنی آن قابلیت جابجایی را دارند به همین منظور آن زمان مقداری از تجهیزات بدنه آن از چین خریداری شد تا به کشور حمل شود ولی به دلیل تحریم کشور کشتی که بخواهد بار ما را حمل کند وجود ندارد واز طرفی امکان حواله دلار هم نداریم ان هم با وضعیت قیمتی که دلار  پیدا کرده و  از ۳هزار و ۸۰۰ تومان به ۱۴ هزار تومان رسیده و  مساله بار لوازم کارخانه از چین به ایران که قبلا ۴۵ روزه انجام میشده و الان یک سال واندی طول میکشد که اصلا صرفه اقتصادی ندارد.

این مدیر کارخانه در خصوص انتقال کارخانه گفت: ما به طور قطع در پی انتقال کارخانه هستیم و آن را انجام خواهیم داد ولی نیاز به یک فرصت دوساله داریم  تا بتوانیم  این مهم را انجام دهیم خصوصا که مسئو لانی از سایر استان‌ها خصوصا  استاندار خراسان شمالی و نیز تعدادی از مسئولان سایر شهرستان ها بارها تماس و رایزنی داشته‌اند که زمین و تمام امکانات را رایگان در اختیار ما خواهند گذاشت تا کارخانه را به آنجا جهت اشتغال زایی منتقل کنیم .

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.