به گزارش ایرنا شهید علی آواره چهارم دی ماه 1332 در روستای براندود از توابع شهرستان درمیان متولد و در 22 اسفند ماه 1363در جزیره مجنون به فیض عظمای شهادت نائل شد.
وی روزگار طفولیت و کودکی خود را در کنار خانواده که به کار کشاورزی مشغول بودند سپری کرد و دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت پشت سرگذاشت ولی به علت مشکلات اقتصادی خانواده ، ادامه تحصیل نداد و مشغول کشاورزی، قالی بافی و دامداری شد و در این امر به خانواده اش کمک می کرد.
شهید آواره از همان دوران کودکی، از نظر اخلاقی فردی خوب و با اخلاق و مستعد بود و با راهنمایی های پدر در جلسات مذهبی و دینی شرکت می کرد.
وی اوقات بیکاری اش را با مطالعه کتابهای دینی و تلاوت قرآن می گذراند و سال 1355 ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد.
شهید علی آواره در ایام انقلاب علیه رژیم پهلوی به همراه دیگر مردم در راهپیمایی ها و تظاهرات شرکت می کرد و با تشکیل پایگاه های مقاومت و شوراهای اسلامی، در پایگاه و شورای اسلامی روستا فعالیت خود را آغاز کرد و پس از مدتی به عضویت سپاه پاسداران درآمد و عازم جبهه شد.
این شهید مدت یک سال نیز در سیستان و بلوچستان با قاچاقچیان و اشرار مسلح مبارزه کرد و سرانجام در 22 اسفند ماه 1363در جزیره مجنون ، بر اثر اصابت ترکش به قلب بسوی معبود شتافت.
وی یک عمر با خلوص و نیک رفتاری، مال و منال دنیا را بی ارزش می دانست و جزیره مجنون را به عنوان مکان پرواز به سوی معشوق انتخاب کرد.
شهید علی آواره در بخشی از وصیت نامه خود آورده است: سوگند به سپیده دم بیداری و سوگند به ایام الله تجلی بخش به اراده خداوند قهار که مستضعفان را بر دشمنان غلبه داد تا ریشه کفر را از زمین بر کنند و کربلا و قدس عزیز را نجات دهند و درود و سلام بر تمام شهیدان اسلام از حسین(ع) تا شهدای جنگ تحمیلی که مظلومانه جان عزیزشان را در راه اهداف مقدس اسلام فدا کردند.
سلام و درود بر ابرمرد تاریخ بشریت خمینی بت شکن که ما خفتگان را از خواب غفلت بیدار کرد و با هدایت خود ما را به سر منزل سعادت ابدی رساند.
شهید آواره در بخش دیگری از وصیت نامه خود افزوده است: دیگر سخنم به تمام برادران بازار است که از گران فروشی و احتکار در نگهداری اجناسی که مورد نیاز مردم است خودداری کنند فکر کنید آقا پول ارزش دارد یا سرمایه آخرت ؟ آیا موقعی که بار سفر آخرت را بستیم و در تنگنای لحد خوابیدیم پول به درد خواهد خورد یا عمل نیک که انجام دادیم ؟ پس بیایید تا از کارهایی که مورد خشم خدا می شود و دشمن را شاد می کند بپرهیزیم.
در ادامه این وصیت نامه نوشته شده است: دیگر سخن با برادران کشاورز ! کوشش کنید که با کار خود چنان مشت محکم بر دهان آمریکا و شوروی بزنید که نتوانند از جا بلند شوند و اقتصاد مملکت خود را حفظ کنید، با برداشت محصول بیشتر، کمبود کشور و جبهه را تامین کنید، خداوند یار و یاور تمام مسلمانان باشد.
در بخش دیگری از وصیت نامه این شهید خطاب به برادران پاسدار آمده است: از برادران عزیز پاسدار می خواهم که سنگرها را خالی نگذارند که چشم تمام مردم جهان به شما می باشد.
شهید آواره در ادامه تاکید کرده است: ای مسلمانان جهان ما با خون خود می نویسم و به شما هشدار می دهیم و فریاد می کشیم که بیدار شوید و در مقابل حکام عراق و منافقان داخل و خارج که ظالمانه عمل می کنند به پا خیزید تا ریشه فساد را از روی زمین برکنید که این وظیفه اسلام و هر فرد مسلمان است.
وی در بخش دیگری از وصیت نامه خود خطاب به همسر و برادرانش آورده است: بدانید که شهادت را خودم با جان و دل پذیرفتم چرا که امام حسین(ع) در کربلا می فرماید اگر دین جدم با ریختن خون من احیا می شود ای شمشیرها مرا فرا بگیرید پس من هم می گویم اگر اسلام با خون ناقابل من زنده بماند و انقلاب پایدار بماند ای گلوله های صدام مرا بگیرید.
7559 * 6054
انتهای پیام وی روزگار طفولیت و کودکی خود را در کنار خانواده که به کار کشاورزی مشغول بودند سپری کرد و دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت پشت سرگذاشت ولی به علت مشکلات اقتصادی خانواده ، ادامه تحصیل نداد و مشغول کشاورزی، قالی بافی و دامداری شد و در این امر به خانواده اش کمک می کرد.
شهید آواره از همان دوران کودکی، از نظر اخلاقی فردی خوب و با اخلاق و مستعد بود و با راهنمایی های پدر در جلسات مذهبی و دینی شرکت می کرد.
وی اوقات بیکاری اش را با مطالعه کتابهای دینی و تلاوت قرآن می گذراند و سال 1355 ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد.
شهید علی آواره در ایام انقلاب علیه رژیم پهلوی به همراه دیگر مردم در راهپیمایی ها و تظاهرات شرکت می کرد و با تشکیل پایگاه های مقاومت و شوراهای اسلامی، در پایگاه و شورای اسلامی روستا فعالیت خود را آغاز کرد و پس از مدتی به عضویت سپاه پاسداران درآمد و عازم جبهه شد.
این شهید مدت یک سال نیز در سیستان و بلوچستان با قاچاقچیان و اشرار مسلح مبارزه کرد و سرانجام در 22 اسفند ماه 1363در جزیره مجنون ، بر اثر اصابت ترکش به قلب بسوی معبود شتافت.
وی یک عمر با خلوص و نیک رفتاری، مال و منال دنیا را بی ارزش می دانست و جزیره مجنون را به عنوان مکان پرواز به سوی معشوق انتخاب کرد.
شهید علی آواره در بخشی از وصیت نامه خود آورده است: سوگند به سپیده دم بیداری و سوگند به ایام الله تجلی بخش به اراده خداوند قهار که مستضعفان را بر دشمنان غلبه داد تا ریشه کفر را از زمین بر کنند و کربلا و قدس عزیز را نجات دهند و درود و سلام بر تمام شهیدان اسلام از حسین(ع) تا شهدای جنگ تحمیلی که مظلومانه جان عزیزشان را در راه اهداف مقدس اسلام فدا کردند.
سلام و درود بر ابرمرد تاریخ بشریت خمینی بت شکن که ما خفتگان را از خواب غفلت بیدار کرد و با هدایت خود ما را به سر منزل سعادت ابدی رساند.
شهید آواره در بخش دیگری از وصیت نامه خود افزوده است: دیگر سخنم به تمام برادران بازار است که از گران فروشی و احتکار در نگهداری اجناسی که مورد نیاز مردم است خودداری کنند فکر کنید آقا پول ارزش دارد یا سرمایه آخرت ؟ آیا موقعی که بار سفر آخرت را بستیم و در تنگنای لحد خوابیدیم پول به درد خواهد خورد یا عمل نیک که انجام دادیم ؟ پس بیایید تا از کارهایی که مورد خشم خدا می شود و دشمن را شاد می کند بپرهیزیم.
در ادامه این وصیت نامه نوشته شده است: دیگر سخن با برادران کشاورز ! کوشش کنید که با کار خود چنان مشت محکم بر دهان آمریکا و شوروی بزنید که نتوانند از جا بلند شوند و اقتصاد مملکت خود را حفظ کنید، با برداشت محصول بیشتر، کمبود کشور و جبهه را تامین کنید، خداوند یار و یاور تمام مسلمانان باشد.
در بخش دیگری از وصیت نامه این شهید خطاب به برادران پاسدار آمده است: از برادران عزیز پاسدار می خواهم که سنگرها را خالی نگذارند که چشم تمام مردم جهان به شما می باشد.
شهید آواره در ادامه تاکید کرده است: ای مسلمانان جهان ما با خون خود می نویسم و به شما هشدار می دهیم و فریاد می کشیم که بیدار شوید و در مقابل حکام عراق و منافقان داخل و خارج که ظالمانه عمل می کنند به پا خیزید تا ریشه فساد را از روی زمین برکنید که این وظیفه اسلام و هر فرد مسلمان است.
وی در بخش دیگری از وصیت نامه خود خطاب به همسر و برادرانش آورده است: بدانید که شهادت را خودم با جان و دل پذیرفتم چرا که امام حسین(ع) در کربلا می فرماید اگر دین جدم با ریختن خون من احیا می شود ای شمشیرها مرا فرا بگیرید پس من هم می گویم اگر اسلام با خون ناقابل من زنده بماند و انقلاب پایدار بماند ای گلوله های صدام مرا بگیرید.
7559 * 6054
کپی شد
