هرگز نرود ز خاطر پیر و جوان، اخلاص و صفای آن دل رحمانی/ شعری برای آیت الله هاشمی رفسنجانی (ره)

پایگاه خبری جماران؛ محمد علی خسروی: تفسیر راهنما (در ۲۰ جلد) اثر بی بدیل و ماندگار آیت‌الله رفسنجانی کاربردی تربن تفسیر در روزگار ماست.

ایشان مباحث اصلی آن را در زندان نوشت و پس از انقلاب با کمک جمعی از فضلای قم تکمیل و منتشر کرد. در یکی از ابیات این شعر به آن اشاره کرده ام:

عمری به هوای دولت قرآنی

یک لحظه نیارمید رفسنجانی

روحانی پر تلاش در کار معاش              

در عرصه زهد و دین به حق روحانی

تا ملت رنجدیده گیرد سامان          

 افتاد بسی به بی سر و سامانی

قد خم ننمود پیش ارباب ستم             

 سایید به درگه شرف پیشانی

در زیر شکنجه کرد با جان و قلم          

 تفسیر کلام حضرت سبحانی 

بسیار شد آنکه کشتی امت را         

مردانه رهاند از یم طوفانی

از شأن نظام و رهبری در همه حال      

 می کرد به افتخار پشتیبانی

  از حق نگسست و پای از ره نکشید  

  با آنهمه رنج روحی و جسمانی

یک عمر تلاش بهر آسایش خلق      

 این است مرام و مسلک انسانی

سودای دلش به مهر عترت پیوند        

زان نور یقین رهیده از حیرانی

تاریخ فدک به همتش بار دگر           

شد ثبت در این زمانه ظلمانی 

در صلح و نبرد قهرمان ملی            

در فضل و کمال فخر هر ایرانی

تا ملت ما ز جهل گردد آزاد          

دانشگه بی مثال را شد بانی 

در راه سلامتش به شکرانه، امام        

می داد ز مال خویشتن قربانی

او زنده چو نهضت است و همراه امام           

روشنگر راه حق به نور افشانی 

هیهات که روزگار آرد مثلش                 

افسوس که نیست دیگر او را ثانی

هر گز نرود ز خاطر پیر و جوان  اخلاص و صفای آن دل رحمانی

خوش باد سعادتش که با آن تشییع        

در قرب حریم یار شد مهمانی

تاریخ وفات او چنین گشت «ندا»!          

در صورت رمز و مصرعی عرفانی

با خاک بگو چو برگرفتی سر از آن       

« باقی بود آن که گشت در حق فانی» =۱۳۹۵

***

توضیح اینکه مجموع حروف مصرع آخر ( باقی بود آن که گشت در حق فانی ) معادل ۱۳۷۴ است.

 نکته لطیف این که در مصرع قبلی گفته ام سر از «خاک» برگیرید. سر «خاک» حرف خ است وقتی آن را بردارید می ماند اک که برابر با بیست و یک است. و چون ۲۱ را به مجموع ۱۳۷۴ بیفزایید مساوی با ۱۳۹۵ سال رحلت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی است. ضمنا جمله (با خاک بگو چو برگرفتی سر از آن) معنای خودش را هم دارد که روشن است.