نکته کلیدی در پیام امام به مناسبت شهادت دکتر مفتح چیست؟

به گزارش خبرنگار جی پلاس، به دنبال شهادت دکتر محمد مفتح در بیست و هفتم آذر ماه سال ۵۸ به دست گروهک فرقان، امام خمینی در پیام تسلیتی خطاب به ملت ایران، به محکومیت این ترور پرداختند. متن پیام امام به شرح زیر است:

‌‌

"بسم الله الرحمن الرحیم‌

‌‌انالله و اناالیه راجعون‌‎[1]‎

‌‌    ‌‌آنگاه که منطق قرآن، آن است که ما از خداییم و به سوی او می رویم و مسیر اسلام،‌‎ ‎‌بر شهادت در راه هدف است، و اولیای خدا ـ علیهم السلام ـ شهادت را یکی از دیگری‌‎ ‎‌به ارث می بردند، و جوانان متعهد ما برای نیل شهادت در راه خدا درخواست دعا‌‎ ‎‌می کرده و می کنند، بدخواهان ما که از همه جا وامانده دست به ترور وحشیانه می زنند، ما‌‎ ‎‌را از چه می ترسانند؟ امریکا خود را دلخوش می کند که با ایجاد رعب در دل ملت ـ که‌‎ ‎‌سربازان قرآنند ـ می تواند وقفه ای در مسیر حق و عقبگردی از جهاد مقدس در راه خدا‌‎ ‎‌ایجاد کند؛ غافل از اینکه ترس از مرگ برای کسانی است که دنیا را مقرّ خود قرار داده و‌‎ ‎‌از قرارگاه ابدی و جوار رحمت ایزدی بی خبرند. اینان از کوردلی، صحنه های شورانگیز‌‎ ‎‌ملت عزیز و شجاع ما را در هر شهادتی، پس از شهادتی که در پیش چشمان خیرۀ آنان‌‎ ‎‌منعکس است نمی بینند. ‌‌صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لایَعْقِلُونَ‌‎[2]‎‌ اینان می بینند که هزار و سیصد سال‌‎ ‎‌بیشتر از صحنۀ حماسه آفرین کربلا می گذرد و هنوز خون شهیدان ما در جوش و ملت‌ عزیز ما در حماسه و خروش است.

جناب حجت الاسلام دانشمند محترم آقای مفتح و‌‎ ‎‌دو نفر پاسداران عزیز اسلام ـ رحمة الله علیهم ـ به فیض شهادت رسیدند و به بارگاه‌‎ ‎‌ابدیت بار یافتند، و در دل ملت و جوانان آگاه ما حماسه آفریدند و آتش نهضت اسلامی‌‎ ‎‌را افروخته تر و جنبش قیام ملت را متحرک تر کردند. خدایشان در جوار رحمت واسعۀ‌‎ ‎‌خود بپذیرد و از نور عظمت خود بهره دهد. امید بود از دانش استاد محترم و از زبان و‌‎ ‎‌علم او بهره ها برای اسلام و پیشرفت نهضت برداشته شود؛ و امید است از شهادت امثال‌‎ ‎‌ایشان بهره ها برداریم. من شهادت را بر این مردان برومند اسلام، تبریک و به بازماندگان‌‎ ‎‌آنان و ملت اسلام تسلیت می دهم. سلام بر شهیدان راه حق.‌

‌‌27 / 9 / 58  /  28 محرّم الحرام 1400‌

‌‌روح الله الموسوی الخمینی‌"

‌‎ ‎

‌

۱ـ بخشی از آیۀ 156 سورۀ بقره: «همه از خداییم و به سوی او باز می گردیم».

۲ـ سورۀ بقره، آیه 171: «وَ مَثَلُ الَّذینَ کَفَرُوا کَمَثَلِ الَّذی یَنْعِقُ بِما لا یَسْمَعُ إلاّ دُعاءً وَ نِداءً صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لایَعْقِلُونَ» و مثل کافران در شنیدن سخن انبیا و درک نکردن معنای آن، چون حیوانی است که آوازش کنند، از آن آواز معنایی درک نکرده، جز صدایی نشنود، و کفار هم از شنیدن و گفتن و دیدن حق، کر و لال و کورند، زیرا عقل خود را در کار نمی بندند.

صحیفه امام، ج ۱۱، ص ۳۲۰-۳۲۱