دعای هشتم صحیفه سجادیه+ترجمه

دعای هشتم صحیفه سجادیه به پناه بردن امام سجاد علیه السلام به خدا از ناملایمات، اخلاق سوء و کارهای ناپسند اختصاص دارد.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار جی پلاس، صحیفه سجادیه پس از قران و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب می آید که امام سجاد علیه السلام بسیاری از معارف دینی از جمله خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی و مباحث عالم غیب، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، امامت، فضایل و رذایل اخلاقی، گرامیداشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، نعمت‌های مختلف خداوند، آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت را در قالب دعا بیان کرده اند. این کتاب گرانقدر به زبور آل محمد (ص) شهرت دارد و از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است و شرح های بسیاری بر آن نوشته شده است. 

دعای هشتم صحیفه به دعای امام سجاد علیه السلام در پناه بردن به حق از ناملایمات، اخلاق سوء و کارهای ناپسند اختصاص دارد که در ادامه به همراه ترجمه آمده است.

دعای هفتم صحیفه سجادیه+ترجمه

وَ کانَ مِن دعائِه علیه‌السلام فِى الاِْسْتِعاذَةِ مِنَ‌ الْمَکارِهِ وَ سَیِّئَ الْاَخْلاقِ وَ مَذامّ الْاَفعالِ‌
دعای آن حضرت در پناه بردن به حق از ناملایمات و اخلاق سوء و کارهای ناپسند
 
اَللَّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ هَیَجانِ الْحِرْصِ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ،
بار خدایا به تو پناه می آورم از طغیان آز، و تندی خشم
 
وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ، وَ قِلَّةِ الْقَناعَةِ، وَ
و چیرگی حسد، و سستی صبر، و کمی قناعت، و
 
شکاسَةِ الخلق, و الحاح الشهوة, و ملکه الحمیة, و
بدی اخلاق، و زیاده روی در شهوت، و پافشاری در عصبیت، و
 
مُتابَعَةِ الْهَوى‌، وَ مُخالَفَةِ الْهُدى‌، وَ سِنَةِ الْغَفْلَةِ، وَ تَعاطِى
پیروی هوا و هوس، و مخالفت با هدایت، و خواب غفلت، و کوشش بیش
 
الْکُلْفَةِ، وَ ایثارِ الْباطِلِ عَلَى الْحَقِّ، وَالْاِصْرارِ عَلَى
از اندازه، و انتخاب باطل بر حق، و پافشاری بر
 
الْمَأْثَمِ، وَاسْتِضْغارِ الْمَعْصِیَةِ، وَاسْتِکْبارِ الطّاعَةِ، وَ مُباهاةِ
گناه، و کوچک شمردن معصیت، و بزرگ شمردن طاعت، و فخر و مباهات با
 
الْمُکْثِرینَ، وَالْاِزْرآءِ بِالْمُقِلّینَ، وَ سُوءِ الْوِلایَةِ لِمَنْ تَحْتَ
ثروتمندان، و تحقیر تهیدستان، و کوتاهی در حق
 
اَیْدینا، وَ تَرْکِ الشُّکْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعارِفَةَ عِنْدَنا، اَوْ اَنْ
زیردستان خود، و ناسپاسی نسبت به آن که به ما خوبی کرده، یا آنکه
 
نَعْضُدَ ظالِماً، اَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً، اَوْ نَرُومَ ما لَیْسَ لَنا بِحَقٍّ،
ست مگری را یاری کنیم، یا ستمدیده ای را تنها گذاریم، یا آنچه را که حق ما نیست بخواهیم،
 
اَوْ نَقُولَ فِى الْعِلْمِ بِغَیْرِ عِلْمٍ. وَ نَعوُذُ بِکَ اَنْ نَنْطَوِىَ عَلى‌
یا از آنچه را که نمی دانیم دم زنیم. و پناه می بریم به تو از اینکه نیت داشته باشیم
 
غِشِّ اَحَدٍ، وَاَنْ نُعْجَبَ بِاَعْمالِنا، وَ نَمُدَّ فى امالِنا، وَ
به کسی خیانت ورزیم، و در کردارمان خودپسندی کنیم، و آرزوهای خود را دور و دراز کنیم. و
 
نَعُوذُ بِکَ مِنْ سُوءِ السَّریرَةِ، وَاحْتِقارِ الصَّغیرَةِ، وَ اَنْ یَسْتَحْوِذَ
به تو پناه می بریم از زشتی باطن، و ناچیز شمردن گناه، و از چیرگی
 
عَلَیْنا الشَّیْطانُ، اَوْیَنْکُبَنَا الزَّمانُ، اَوْیَتَهَضَّمَنَا السُّلْطانُ.
شیطان در وجودمان و از اینکه روزگار ما را به سختی دراندازد، یا سلطان بر ما جور و ستم روا دارد.
 
وَ نَعُوذُ بِکَ مِنْ تَناوُلِ الْاِسْرافِ، وَ مِنْ فِقْدانِ الْکَفافِ.
و به تو پناه می بریم از آلوده شدن به اسراف، و بلای تنگ دستی.
 
وَ نَعُوذُ بِکَ مِنْ شَماتَةِ الْاَعْداءِ، وَ مِنَ الْفَقْرِ اِلَى الْاَکْفاءِ، وَ مِنْ‌
و به تو پناه می بریم از سرزنش دشمنان، و نیازمندی به همنوعان، و از
 
مَعیشَةٍ فى شِدَّةٍ، وَ میتَةٍ عَلى‌ غَیْرِ عُدَّةٍ. وَ نَعُوذُ بِکَ مِنَ‌الْحَسْرَةِ
زندگی در سختی، و از مرگ ناگهانی و بدون توشه. و به تو پناه می بریم از حسرت و اندوه
 
الْعُظْمى‌، وَالْمُصیبَةِ الْکُبْرى‌، وَ اَشْقَى الشَّقآءِ، وَ سُوءِ
بزرگ، و مصیبت سترگ، و از بدترین تیره بختی، و از بدفرجامی،
 
الْمَابِ، وَ حِرْمانِ الثَّوابِ، وَ حُلُولِ الْعِقابِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ
و ناامیدی از ثواب، و فرود آمدن عذاب. بارخدایا بر محمّد
 
عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ اَعِذْنى مِنْ کُلِّ ذلِکَ بِرَحْمَتِکَ وَ جَمیعَ
و آلش درود فرست، و مرا از همه این امور در پناه رحمتت جای ده و نیز همه
 
الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
و مردان و زنان مومن را، ای مهربان ترین مهربانان.

 

 

دیدگاه تان را بنویسید