پاسخ امام به این پرسش؛
علت گریه شبانه معصومین علیهم السلام چیست؟
امام خمینی در بخشی از سخنانشان می فرمایند: از پیغمبر گرفته تا امام عصر سلام الله علیه همه از گناه می ترسیدند، گناه آنها غیر اینی است که من و شما داریم.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی با اشاره به بزرگی مناجات های معصومین علیهم السلام و تفاوت آن با آنچه در فکر عرفا و عقلا گنجانده شده، می فرماید:
«این امام سجاد است که مناجات هایش را شما می بینید و می بینید چطور از معاصى مى ترسد، مسئله، مسئله بزرگتر از این مسائلى است که ما فکر مى کنیم. مسئله غیر از این مسائلى است که در فکر ما یا در عقل عقلا یا در عرفان عرفا بیاید. مسئله اى است که اولیا مى دانند چى است قضیه. آنها فهمیده اند تا آن اندازه اى که بشر باید بفهمد که قضیه چه بزرگ است و در مقابل چه عظمتى ما هستیم و سر و کار ما با کیست. اینها به ما تعلیم مى دهند، و این‌طور نیست که دعا براى تعلیم ما باشد. دعا براى خودشان بوده است؛ خودشان مى ترسیدند، از گناهان خودشان گریه مى کردند تا صبح . از پیغمبر گرفته تا امام عصر- سلام اللَّه علیه- همه از گناه مى ترسیدند. گناه آنها غیر اینى است که من و شما داریم. آنها یک عظمتى را ادراک مى کردند که توجه به کثرت، از گناهان کبیره است پیش آنها. حضرت سجاد در یک شبش- به حسب آن چیزى که وارد شده- تا صبح گفت: «اللّهُمَّ ارْزُقْنى التَّجافِىَ عَنْ دارِ الغُرُورِ وَ الْانابَةَ الى دارِ السُّرُورِ و الْاسْتِعدادَ لِلْمَوتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْت». مسئله، مسئله بزرگى است. آنها در مقابل عظمت خدا، وقتى که خودشان را حساب مى کنند، و مى بینند که هیچ نیستند و هیچ ندارند. واقع مطلب همین است: جز او کسى نیست و چیزى نیست، وقتى که توجه بکنند به عالم کثرت، ولو به امر خدا.»
صحیفه امام، ج20، ص 268 - 269
دیدگاه تان را بنویسید