به گزارش روز شنبه ایرنا از روابط عمومی فرهنگسرای ارسباران، در این آیین هنرمندانی همچون فرهاد فخرالدینی، حسین علیزاده، هوشنگ کامکار، پشنگ کامکار، رضا شفیعیان، اسماعیل تهرانی، محمد اسماعیلی، سعید ثابت، میلاد کیایی، کامبیز روشن روان، محمود فرهمند، مجید درخشانی، نصرالله شیرین آبادی، علی بوستان، کیوان ساکت، هادی منتظری، مهدی آذرسینا، عباس خوشدل، عباس سجادی، سامان احتشامی، محمدشهرکی، خانم اُفلیا پرتو، ناصر ایزدی، علی ترابی، محمد دلنوازی، بابک شهرکی، جهانشاه صارمی، فرهاد احمدی، امیرحسین رضا، سیامک جهانگیری، کریم قربانی، سیاوش برهانی، داود فیاضی، کیومرث پیرگلو، علی رستمیان حضور داشتند.
استاد فرهاد فخرالدینی در این آیین ضمن ابراز تاسف از جای خالی هوشنگ ظریف در این مراسم که به پاس فعالیت های ارزنده او برگزار شد، اظهار کرد: کاش ظریف این جمع را می دید و می فهمید چقدر محبوب و دوست داشتنی است و برای جامعه موسیقی زحمت کشیده است.
وی گفت: خوشحالم همکاران بیش از 50 ساله خود را در این جمع ملاقات می کنم که یادآور خاطرات شیرینی برایم هستند، ظریف انسان بزرگمنش و والا، دوست و همکار گرامی ام است که از هنرستان و همکاری در رادیو به همراه استادپایور او را می دیدم.
فخرالدینی از روح اله خالقی به عنوان یکی از بزرگانی که درس انسانیت، متانت و بزرگواری را از او آموخت یاد کرد.
*هوشنگ ظریف ابعاد گسترده ای دارد و هرآ نچه را می داند به شاگردانش انتقال می دهد
حسین علیزاده نوازنده پیشکسوت تار در این آیین گفت: هوشنگ ظریف یکی از بزرگترین اساتید موسیقی ایران است و در این حوزه و حوزه های دیگر شاید نتوانیم یک نفر را مطلق استاد بنامیم، این بزرگان در عرصه موسیقی با نام و هنرشان واژه استادی را کنار زدند و گویای بزرگی و منش خود هستند.
وی ضمن ابراز تاسف از جای خالی استاد ظریف به دلیل کسالت از خلق زیبا و روی زیبای او یاد کرد و افزود: هوشنگ ظریف ابعاد گسترده ای از جنبه آکادمیک و دانش دارد و هر آنچه می داند به شاگردانش انتقال داده است.
علیزاده اظهار کرد: ما باید همه موسیقی دانان را ستایش کنیم که در شرایط سخت به فعالیت موسیقی پرداختند، افراشته نگاه داشتن پرچم موسیقی با زحمات هنرمندان این عرصه و حضور مردم را مغتنم می شماریم و از مسئولین هم گله ای نداریم.
این نوازنده پیشکسوت تار گفت: در موسیقی قبل از اینکه هنرجو نت و مضراب را از استاد یاد بگیرد اگر عشق در میان نباشد هنر موسیقی انتقال نمی یابد آن وقت کارمند موسیقی هستیم.
وی افزود: استاد ظریف از موفق ترین اساتید موسیقی است که چهار تا پنج دهه در تربیت شاگردان موسیقی تلاش کرد و اساتیدی که هم در داخل و هم در خارج کشور در بر افراشتن پرچم هنر و فرهنگ کشور موفق شدند را پروراند.
براساس این گزارش، در این آیین متن یادداشت رحمت اله بدیعی درباره هوشنگ ظریف با این مضمون «یکی از صفات بارز ظریف بیان، برخورد، ملایمت و مهربانی اوست. اگر اتفاق ناخوشایندی برای خود یا دیگران رخ دهد با صبوری مشکلات را رفع و هرگز کینه و حسرت در دل ندارد و هر آنچه می دانند با صداقت در اختیار شاگردانش قرار می دهد.» توسط پورامید کارشناس مجری برنامه خوانده شد.
پیام شهرام ناظری با این مضمون «متاسفم در جمع شما دوستان حضور ندارم. استاد ظریف از هنرمندان ارزنده و اصیلی است که امروز از نسل ایشان کمتر دیده می شود و آقایی به مفهوم جامع از خصوصیات اوست. برای او آرزوی سلامتی و طول عمر دارم.» توسط مجری برای حاضرین خوانده شد.
همچنین یادداشت استاد ظریف «به نام خدا درود و سلام به همه سروران ارجمند که عذر مرا به خاطر عدم حضور به دلیل کسالت می پذیرند. هدف قلبی من فعالیت و تربیت شاگردان بود که سازشان را مانند کودکان نوپا در دست گرفتند و با سال ها تلاش درجات بالایی را طی کردند. دست رنج بیش از 6 دهه فعالیت در عرصه موسیقی همانا دیدن شاگردانم در عرصه های بین المللی و ملی و بر افراشته نگاه داشتن پرچم فرهنگ و هنر این مرز و بوم است.»
اجرای موسیقی سنتی با اجرای بانوان از هنرجویان استاد ظریف به سرپرستی گلنوش صالحی، پخش کلیپ از زندگی و فعالیت های استاد و گفت و گوی برخی از شاگردان استاد، دونوازی تار و تنبک امیرحسین رضا و سعید رودباری از شاگردان استاد، پخش کلیپ از آواز نادر گلچین با همراهی تار هوشنگ ظریف، اجرای زنده پیانوی سامان احتشامی با همراهی ویلن بابک شهرکی، دونوازی محمد اسماعیلی(تنبک) و سعید ثابت (سنتور) و پخش کلیپ با چهره استاد ظریف در نشست ها، همایش ها و فعالیت های هنری و موسیقیایی از دیگر بخش های این مراسم بود.
استاد هوشنگ ظریف نوازنده پیشکشورت تار سال 1317 در تهران متولد شد. از نوجوانی در هنرستان موسیقی ملی و هنرکده عالی موسیقی فراگیری آموزش تار را نزد موسی معروفی و علی اکبر شهنازی آغاز کرد.
وی از سال 1337 در وزارت فرهنگ و هنر، سازمان پیش آهنگی ایران، سازمان خدمات اجتماعی کشور، هنرستان عالی موسیقی ملی، واحد موسیقی سازمان زرتشتیان ایران (فروهر)، هنرستان های پسران و دختران، دانشگاه های موسیقی به تدریس موسیقی مشغول بود.
ظریف به عنوان تکنواز تار در ارکسترهای متعدد سازمان ملی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر، گروه استاد فرامرز پایور، رادیو تلویزیون ملی ایران، ارکسترهای موسیقی سنتی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر و..... حضور داشته و اجراهای متعددی در کشورهای اروپایی و آسیایی از جمله آمریکا، شوروی، کانادا، ژاپن، فرانسه، انگلیس، آلمان غربی، ایتالیا، مصر، تونس، مراکش، الجزایر، هندوستان، پاکستان، ترکیه و تمام کشورهای اروپای به روی صحنه برده است.
این هنرمند در اوایل دهه 70 موفق به دریافت نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد که معادل مدرک دکتراست.
نه تنها شاگردان ظریف بلکه بسیاری از کارشناسان او را در ردیف برجسته ترین اساتید نوازندگی تار در ایران می دانند و این شناخت در موسیقی ایرانی، برآمده از سنتی تجربی کافی است.
این هنرمند بیش از 5٠ سال از عمرش را به آموزش موسیقی پرداخته و رد پای پررنگی در تاریخ موسیقی ایران بر جای گذاشته و با بهره گیری از محضر استادانی همچون علی‌اکبرخان شهنازی، روح‌الله خالقی، موسی و جواد معروفی چنان مهارتی در نواختن «تار» کسب کرد که شاگردانش هر کدام چهره‌های تارنوازی شدند که می توان به چهره‌هایی همچون حسین علیزاده، داریوش طلایی، ارشد طهماسبی و حمید متبسم اشاره داشت.
وی با نواختن سه‌تار و تنبک نیز آشنایی کامل دارد و برای تدوین متد نوازندگی تنبک با حسین تهرانی همکاری داشته و حاصل این همکاری 2 کتاب با عنوان «آموزش تنبک» به چاپ رسیده و در تصحیح ردیف‌های آوازی محمود کریمی استاد آواز ایران نیز کتابی با عنوان «ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران» چاپ شده است.
نت نگاری و ویرایش چهار کتاب درباره استاد لطف الله مجد، اسدالله مجد، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و ابراهیم سرخوش، کتاب های دستور مقدماتی تار و سه تار، کتاب اول و دوم و سوم هنرستان موسیقی برخی از تالیفات این استاد موسیقی است.
ظریف در برنامه های متعدد گل های رنگارنگ، چندین کاست تکنوازی ارزشمند از جمله آلبوم «اصفهان دشتی» را نیز در کارنامه خود به یادگار گذاشته که در این آلبوم علاوه بر گوشه هایی از اصفهان و دشتی سه قطعه «دختر ژولیده»، «بندباز» و «ژیمناستیک موزیکال» از آثار کلنل علینقی وزیری به اجرا درآمده است.
همچنین آلبوم های متعدد به همراه گروه استاد فرامرز پایور، گوشه هایی از ردیف موسی معروفی به کوشش کامبیز روشن روان، نسخه صوتی کتاب دستور مقدماتی تار و سه تار و... نیز از فعالیت های موسیقی این استاد است.
تهرام/7245//1348
انتهای پیام استاد فرهاد فخرالدینی در این آیین ضمن ابراز تاسف از جای خالی هوشنگ ظریف در این مراسم که به پاس فعالیت های ارزنده او برگزار شد، اظهار کرد: کاش ظریف این جمع را می دید و می فهمید چقدر محبوب و دوست داشتنی است و برای جامعه موسیقی زحمت کشیده است.
وی گفت: خوشحالم همکاران بیش از 50 ساله خود را در این جمع ملاقات می کنم که یادآور خاطرات شیرینی برایم هستند، ظریف انسان بزرگمنش و والا، دوست و همکار گرامی ام است که از هنرستان و همکاری در رادیو به همراه استادپایور او را می دیدم.
فخرالدینی از روح اله خالقی به عنوان یکی از بزرگانی که درس انسانیت، متانت و بزرگواری را از او آموخت یاد کرد.
*هوشنگ ظریف ابعاد گسترده ای دارد و هرآ نچه را می داند به شاگردانش انتقال می دهد
حسین علیزاده نوازنده پیشکسوت تار در این آیین گفت: هوشنگ ظریف یکی از بزرگترین اساتید موسیقی ایران است و در این حوزه و حوزه های دیگر شاید نتوانیم یک نفر را مطلق استاد بنامیم، این بزرگان در عرصه موسیقی با نام و هنرشان واژه استادی را کنار زدند و گویای بزرگی و منش خود هستند.
وی ضمن ابراز تاسف از جای خالی استاد ظریف به دلیل کسالت از خلق زیبا و روی زیبای او یاد کرد و افزود: هوشنگ ظریف ابعاد گسترده ای از جنبه آکادمیک و دانش دارد و هر آنچه می داند به شاگردانش انتقال داده است.
علیزاده اظهار کرد: ما باید همه موسیقی دانان را ستایش کنیم که در شرایط سخت به فعالیت موسیقی پرداختند، افراشته نگاه داشتن پرچم موسیقی با زحمات هنرمندان این عرصه و حضور مردم را مغتنم می شماریم و از مسئولین هم گله ای نداریم.
این نوازنده پیشکسوت تار گفت: در موسیقی قبل از اینکه هنرجو نت و مضراب را از استاد یاد بگیرد اگر عشق در میان نباشد هنر موسیقی انتقال نمی یابد آن وقت کارمند موسیقی هستیم.
وی افزود: استاد ظریف از موفق ترین اساتید موسیقی است که چهار تا پنج دهه در تربیت شاگردان موسیقی تلاش کرد و اساتیدی که هم در داخل و هم در خارج کشور در بر افراشتن پرچم هنر و فرهنگ کشور موفق شدند را پروراند.
براساس این گزارش، در این آیین متن یادداشت رحمت اله بدیعی درباره هوشنگ ظریف با این مضمون «یکی از صفات بارز ظریف بیان، برخورد، ملایمت و مهربانی اوست. اگر اتفاق ناخوشایندی برای خود یا دیگران رخ دهد با صبوری مشکلات را رفع و هرگز کینه و حسرت در دل ندارد و هر آنچه می دانند با صداقت در اختیار شاگردانش قرار می دهد.» توسط پورامید کارشناس مجری برنامه خوانده شد.
پیام شهرام ناظری با این مضمون «متاسفم در جمع شما دوستان حضور ندارم. استاد ظریف از هنرمندان ارزنده و اصیلی است که امروز از نسل ایشان کمتر دیده می شود و آقایی به مفهوم جامع از خصوصیات اوست. برای او آرزوی سلامتی و طول عمر دارم.» توسط مجری برای حاضرین خوانده شد.
همچنین یادداشت استاد ظریف «به نام خدا درود و سلام به همه سروران ارجمند که عذر مرا به خاطر عدم حضور به دلیل کسالت می پذیرند. هدف قلبی من فعالیت و تربیت شاگردان بود که سازشان را مانند کودکان نوپا در دست گرفتند و با سال ها تلاش درجات بالایی را طی کردند. دست رنج بیش از 6 دهه فعالیت در عرصه موسیقی همانا دیدن شاگردانم در عرصه های بین المللی و ملی و بر افراشته نگاه داشتن پرچم فرهنگ و هنر این مرز و بوم است.»
اجرای موسیقی سنتی با اجرای بانوان از هنرجویان استاد ظریف به سرپرستی گلنوش صالحی، پخش کلیپ از زندگی و فعالیت های استاد و گفت و گوی برخی از شاگردان استاد، دونوازی تار و تنبک امیرحسین رضا و سعید رودباری از شاگردان استاد، پخش کلیپ از آواز نادر گلچین با همراهی تار هوشنگ ظریف، اجرای زنده پیانوی سامان احتشامی با همراهی ویلن بابک شهرکی، دونوازی محمد اسماعیلی(تنبک) و سعید ثابت (سنتور) و پخش کلیپ با چهره استاد ظریف در نشست ها، همایش ها و فعالیت های هنری و موسیقیایی از دیگر بخش های این مراسم بود.
استاد هوشنگ ظریف نوازنده پیشکشورت تار سال 1317 در تهران متولد شد. از نوجوانی در هنرستان موسیقی ملی و هنرکده عالی موسیقی فراگیری آموزش تار را نزد موسی معروفی و علی اکبر شهنازی آغاز کرد.
وی از سال 1337 در وزارت فرهنگ و هنر، سازمان پیش آهنگی ایران، سازمان خدمات اجتماعی کشور، هنرستان عالی موسیقی ملی، واحد موسیقی سازمان زرتشتیان ایران (فروهر)، هنرستان های پسران و دختران، دانشگاه های موسیقی به تدریس موسیقی مشغول بود.
ظریف به عنوان تکنواز تار در ارکسترهای متعدد سازمان ملی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر، گروه استاد فرامرز پایور، رادیو تلویزیون ملی ایران، ارکسترهای موسیقی سنتی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر و..... حضور داشته و اجراهای متعددی در کشورهای اروپایی و آسیایی از جمله آمریکا، شوروی، کانادا، ژاپن، فرانسه، انگلیس، آلمان غربی، ایتالیا، مصر، تونس، مراکش، الجزایر، هندوستان، پاکستان، ترکیه و تمام کشورهای اروپای به روی صحنه برده است.
این هنرمند در اوایل دهه 70 موفق به دریافت نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد که معادل مدرک دکتراست.
نه تنها شاگردان ظریف بلکه بسیاری از کارشناسان او را در ردیف برجسته ترین اساتید نوازندگی تار در ایران می دانند و این شناخت در موسیقی ایرانی، برآمده از سنتی تجربی کافی است.
این هنرمند بیش از 5٠ سال از عمرش را به آموزش موسیقی پرداخته و رد پای پررنگی در تاریخ موسیقی ایران بر جای گذاشته و با بهره گیری از محضر استادانی همچون علی‌اکبرخان شهنازی، روح‌الله خالقی، موسی و جواد معروفی چنان مهارتی در نواختن «تار» کسب کرد که شاگردانش هر کدام چهره‌های تارنوازی شدند که می توان به چهره‌هایی همچون حسین علیزاده، داریوش طلایی، ارشد طهماسبی و حمید متبسم اشاره داشت.
وی با نواختن سه‌تار و تنبک نیز آشنایی کامل دارد و برای تدوین متد نوازندگی تنبک با حسین تهرانی همکاری داشته و حاصل این همکاری 2 کتاب با عنوان «آموزش تنبک» به چاپ رسیده و در تصحیح ردیف‌های آوازی محمود کریمی استاد آواز ایران نیز کتابی با عنوان «ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران» چاپ شده است.
نت نگاری و ویرایش چهار کتاب درباره استاد لطف الله مجد، اسدالله مجد، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و ابراهیم سرخوش، کتاب های دستور مقدماتی تار و سه تار، کتاب اول و دوم و سوم هنرستان موسیقی برخی از تالیفات این استاد موسیقی است.
ظریف در برنامه های متعدد گل های رنگارنگ، چندین کاست تکنوازی ارزشمند از جمله آلبوم «اصفهان دشتی» را نیز در کارنامه خود به یادگار گذاشته که در این آلبوم علاوه بر گوشه هایی از اصفهان و دشتی سه قطعه «دختر ژولیده»، «بندباز» و «ژیمناستیک موزیکال» از آثار کلنل علینقی وزیری به اجرا درآمده است.
همچنین آلبوم های متعدد به همراه گروه استاد فرامرز پایور، گوشه هایی از ردیف موسی معروفی به کوشش کامبیز روشن روان، نسخه صوتی کتاب دستور مقدماتی تار و سه تار و... نیز از فعالیت های موسیقی این استاد است.
تهرام/7245//1348
کپی شد
