به گزارش ایرنا ، نام شهرستان ورامین همواره با ادب ، هنر ، آثار تاریخی و سبقه ای عظیم در مبارزات انقلاب مردم ایران عجین است ، شهری که به واسطه آثار تاریخی به نظیرش ، همواره مورد توجه مسافران و گردشگران به ویژه در ایام نوروز است.
نام ورامین در کتب مختلف به صورت 'ور' ،'ورنه'،' وارنا' ،'وروین '،'وارم' و ورامین آمده است که ورامین نام تثبیت شده شهر از قرن سوم هجری است.
به استناد کتاب مقدس آریایی ها' اوستا' و'ودا' در حدود سه هزار سال پیش از میلاد مسیح در قسمتی از سیبری آریایی ها پس از گذشتن از مرو و شاهرود به حوالی ورامین و ری رسیدند و در این منطقه سکونت کردند، بنابر این می توان گفت که ری و ورامین محل سکونت آریایی ها بوده است.
علامه قطب الدین رازی یکی از بزرگترین شخصیت های منطقه ورامین محسوب می شود که نام و آوازه علمی وی نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای اسلامی پیچید.
علاقه قطب الدین رازی از شاگردان برجسته علامه حلی در علوم مختلف بویژه منطق و حکمت اسلامی به درجه اعلی رسید و توانست شاگردان بزرگی نظیر شهید اول را پرورش دهد که خدمات بزرگی را به جهان اسلامی کردند.
علامه رازی اصالتا متعلق به منطقه ورامین است و در دوران زندگی خود یکی از برجسته ترین شخصیت های علمی در حوزه منطق و حکمت اسلامی به شمار می رفت.
شهرستان ورامین از دو بخش مرکزی و جوادآباد تشکیل شده است که در آغاز قرن هشتم هجری قمری ورامین آبادترین و پرجمعیت ترین شهر منطقه ری بوده است.
ورامین برخورداراز آثار متعدد تاریخی، گردشگری و مذهبی است که هر یک از این آثار می توانند این شهرستان را به بهشتی برای گردشگران نوروزی تبدیل نماید.
*مسجد جامع
مسجد جامع ورامین از شاهکارهای قرن هشتم هجری قمری است که هنرکاشیکاری، گچبری، آجرکاری و خوشنویسی خطوط بنایی آن، چنان باهم ترکیب شده که درکمتر بنای تاریخی به چشم می خورد.
احداث بنای مسجد توسط معمار علی قزوینی در زمان سلطان محمد خدابنده آغاز شد و در زمان ابوسعید به پایان رسید.
بکارگیری آجر برای نوشتن آیات قرآنی و آجرچینی در پیشانی ایوان جنوبی مسجد که به طرز شگفت آور یادآور نام امام علی (ع) است، راز و رمز شیعه را در جای جای مسجد نشان می دهد.
محراب گچبری شده این مسجد، خود شاهکاری دیدنی است که کمتر نظیرش دیده شده است.
این بنا در سال ‎ 1310خورشیدی در شمار فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
*برج آرامگاهی علاء الدوله
این برج بنای منحصر به فردی است که در شمال مسجد جامع و در کنار میدان امام خمینی (ره) ورامین قرار دارد.
در برخی کتب تاریخی، این برج به نام علاء الدین نامیده شده است و چنانچه از کتب انساب بر می آید، نسبت علاء الدین به امام سجاد (ع) می رسد.
این برج که به سده هفتم متعلق است، با ‎ 12متر ارتفاع و پنج مترارتفاع سقف مخروطی، از نظر زاویه بندی، ترکیب آجر، کاشیکاری و خطوط کوفی بسیارچشم نواز است.
برج آرامگاهی علاء الدوله از دو بخش تشکیل شده که بخش اول دارای بدنه مدوّری با ارتفاع 12 متر که بخش اصلی بنا را تشکیل می دهد و قسمت دوم شامل گنبد مخروط شکل بزرگی به ارتفاء 5 متر است که بر روی قسمت اول قرار دارد .
سبک ساختمان برج حد وسط بین معماری مغول و دوره آق قوینلوها و قراقیونلوها می باشد .
*بنای مقبره امامزاده یحیی
این بنا در روستای کهنه گل و در جنوب شرقی ورامین قرار دارد که تاریخ ایجاد آن محرم ‎ 707هجری قمری است.
سیاحان بازدیدکننده از این مقبره همگی از کاشی های شفاف و زیبای آن در سفرنامه های خود تعریف و تمجید کرده اند، اما اکنون متاسفانه بسیاری از این کاشی ها به سرقت رفته است.
سنگ قبر این امامزاده به شکل محراب با تاریخ ‎ 750هجری قمری است که در موزه آرمیتاژ جای گرفته است.
در داخل صحن امامزاده یحیی شجره نامه ای وجود دارد که نسب امامزاده را به امام حسن (ع) می رساند.
*شاهزاده محمد(ع)
این بنای تاریخی و مهم در روستای ایجدان واقع شده و زیارتگاه معروفی است که بقعه آن از آجر و کاشی در زمان سلطنت ناصرالدین شاه و به فرمان امین السلطان بنا شده است که مردم ورامین معجراتی به این امامزاده نسبت می دهند.
این امامزاده در زمان قاجار در تمام منطقه تهران معروف بوده و تعداد زائران آن را در سال بالغ بر 10 هزار نفر و قربانی های نذری را تا 2 هزار رأس گوسفند ذکر کرده اند.
*بقعه امامزاده یحیی
بقعه متبرکه امامزاده یحیی (ع) در روستای کهنه گل در جنوب ورامین نزدیک مسجد جامع در میان صحن امامزاده واقع شده است.
این بقعه متبرکه از بناهای مهم زیارتی شهرستان ورامین بوده که همواره مورد توجه مردم شهرستان و همچنین مسافران این شهرستان بوده ومدفن امامزاده یحیی یکی از نوادگان امام زین العابدین (ع)است که پس از وفات در این مکان به خاک سپرده شده است.
این بقعه متبرکه علاوه براینکه یکی از زیارتگاههای مهم شهرستان ورامین است، از نظر معماری به عنوان یکی از مهمترین بناهای تاریخی محسوب می شود.
هسته اصلی بنای بقعه متشکل از یک طرح هشت ضلعی از داخل و چهار ضلعی از بیرون با یک ورودی از جانب شمال است.
داخل بقعه بر خلاف منظر ساده و بی پیرایه بیرون آن، دارای محراب کاشی و ازاره های کاشی ستاره ای شکل بوده که با کاشی های نیلی رنگ جلادار تزیین شده است، استاد سازنده ی این کاشی 'علی بن محمد بن ابی طاهر' و تاریخ آن ‎ 663هجری است.
در بالای ازاره کتیبه ای گچبری به خط ثلث برجسته حاوی کلام خدا و رسول اکرم (ص) در زمینه ی گل و بوته جلب نظر می کند که گرداگرد حرم دور می زند و تاریخ محرم سال ‎ 707هجری و بانی بنا 'ابومحمد زید ' یاد شده است.
اثر نفیس و کم نظیر دیگراین امامزاده سنگ قبر محراب گونه کاشی آن است که امضای دو استاد کاشی ساز کاشانی را با خود داشته که تاریخ سال آن ‎705 قمری است و در حال حاضر در موزه آرمیتاژ لنینگراد نگهداری می شود.
خبرنگار: سید حسن میری**انتشاردهنده: محمد بیدارمنش
تهرام/7254 / 6139
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.