در بخشی از پیامی که امام در تجلیل از فرماندهان دفاع مقدس صادر کردند آمده است: در هر حال، ما باید آماده و مهیا باشیم. روزهای حساس و تعیینکنندهای در پیش داریم؛ و انقلاب اسلامی هنوز سال ها و ماه های تعیین کنندۀ دیگر در پیش خواهد داشت؛ که واجب است پیشکسوتان جهاد و شهادت در همۀ صحنهها حاضر و آماده باشند،
به گزارش خبرنگار جماران، جنگ تحمیلی هشت ساله به پایان رسیده بود و قطعنامه 598 نیز پذیرفته. کشور از شرایط جنگی به شرایط صلح رسیده بود. امام خمینی (س) که سال ها رابطه ای معنوی با فرماندهان و رزمندگان داشتند در پیامی به تجلیل از آنان پرداختند و به آنها اطمینان دادند که تا جان در بدن دارند از دعای خیر برایشان دریغ نخواهند کرد. در این پیام که در بیست و ششم شهریور ماه سال 1404 خطاب به فرماندهان و مسئولان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صادر شد، چنین آمده است:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
فرزندان عزیزم، فرماندهان و مسئولین محترم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
در پایان قریب هشت سال دفاع مقدسی که منتهی به استقلال و تمامیت ارضی کشور و شکست طرح های توسعهطلبانۀ دشمنان انقلاب اسلامیمان گردید، نمی دانم با چه بیانی احساسات و علاقۀ خویش را به شما سربازان گمنام و سرداران دلاوری که توفان خشم این امت حزباللّه از سینۀ صحنۀ کارزار شما جوشیده است بیان نمایم. در نزد موحدین و سالکان طریقت سخن از اجر و پاداش دنیایی، اسائۀ ادب به منزلت و مقام آنان است؛ و دنیا با همۀ زرق و برقها و اعتباراتش به مراتب کوچکتر از آن است که بخواهد پاداش و ترفیع مجاهدان فیسبیلاللّه گردد. و مجاهد فیسبیلاللّه بزرگتر از آن است که گوهر زیبای عمل خود را به عیار زخارف دنیا محک بزند. اما من که وظیفهام دعاگویی و سپاس و تشکر از همۀ سپاهیان و بسیجیان و ارتشیان است، باید به همۀ نیروهای مسلح کشور و به شما اطمینان بدهم که تا من زنده هستم و تا رَمق در جسم و جان دارم از حمایت و دعای خیر برای شما دریغ نخواهم کرد؛ و شما را از بهترین عزیزان و همراهان خود میدانم؛ و همان گونه که در ایام جنگ در کنار شما بوده ام، و شاید یکایک شما محبت و ارادتم را به خود احساس کرده اید، بعد از این نیز چنین خواهم بود. شما آیینۀ مجسم مظلومیت ها و رشادت های این ملت بزرگ در صحنۀ نبرد و تاریخ مصور انقلابید. شما فرزندان دفاع مقدس و پرچمداران عزت مسلمین و سپر حوادث این کشورید. شما یادگاران و همسنـگران و فرماندهان و مسئولان بیداردلانی بوده اید که امروز در قرارگاهِ محضر حق مأوا گزیده اند. و از آنجا که من بین خودم و شما فاصله ای نمی بینم و سخن دل شما و همۀ عاشقان انقلاب اسلامی را پیش از اینکه به کاغذ و قلم کشیده شود درک می نمایم، تصور می کنم که شما به خاطر آن غرور مقدس و آن روح پرحماسه ای که سال ها در میدان های نبرد و در هنگامۀ آتش و خون و از دل صخره های صعب مشکلات در فضای سرد و گرم حوادث آبدیده شده است و همۀ ذرات وجودتان با شجاعت و بیقراری عجین گردیده، از سکون و آرامش رنج ببرید و دل تان در همان حال و هوای خیمۀ جنگ بتپد، و چه بسا از خود بپرسید که در شرایط صلح چه نیازی به وجودِ ما است که این هم از برکات معنویت و تحول در کشور ما است که پس از هشت سال دفاع مقدس خود احساس خستگی نمی کنید. ولی من به طور جِدّ و اکید می گویم که انقلاب و جمهوری اسلامی و نهاد مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، که بحق از بزرگ ترین سنگرهای دفاع از ارزش های الهی نظام ما بوده و خواهد بود، به وجود یکایک شما نیازمند است، چه صلح باشد و چه جنگ. من باز تأکید می کنم که ما در سیاست خود برای رسیدن به صلح در چهارچوب قطعنامۀ شورای امنیت جدی هستیم، و هرگز پیشقدم در تضعیف آن نخواهیم بود؛ ولی آثار کارشکنی را در سیاست و رفتار نظامی عراق مشاهده می کنیم، که بعید به نظر نمی رسد که دست بعضی از قدرت ها و ابرقدرت ها در این قضایا پنهان باشد و چه بسا صدامیان بخواهند بخت سیاه و تیرهگون خود را مجدداً آزمایش کنند.
در هر حال، ما باید آماده و مهیا باشیم. روزهای حساس و تعیینکنندهای در پیش داریم؛ و انقلاب اسلامی هنوز سال ها و ماه های تعیین کنندۀ دیگر در پیش خواهد داشت؛ که واجب است پیشکسوتان جهاد و شهادت در همۀ صحنهها حاضر و آماده باشند، و از کیْد و مکر جهانخواران و امریکا و شوروی غافل نمانند؛ و حتی در شرایط بازسازی نیروهای مسلح، باید بزرگترین توجه ما به بازسازی نیروها و استعدادها و انتقال تجارب نظامی و دفاعی به کلیۀ آحاد ملت و مدافعان انقلاب باشد، چرا که در هنگامۀ نبرد مجال پرداختن به همۀ جهات قوّت ها و ضعف ها و طرح ها و برنامه ها، و در حقیقت ترسیم استراتژی دفاع همه جانبه، نبوده است. ولی در شرایط عادی باید با سعۀ صدر و به دور از حب و بغض ها به این مسائل پرداخت؛ و از همۀ اندوخته ها و تجربه ها و استعدادها و طرح ها استفاده نمود؛ و در جذب هرچه بیشتر نیروهای مؤمن به انقلاب همت گماشت، و تجارب را به دیگران منتقل ساخت؛ و در تجهیز کلیۀ آحاد و افراد این کشور، بر اساس اصول و فرمول خاصِ دفاعِ همه جانبه، و تا رسیدن به تشکل واقعی و حقیقی بسیج و ارتش بیستمیلیونی، کوشش نمود. و در کنار این مسئولیت بزرگ و پیروی از خطوط کلی سیاست نظامی کشور، باید همان محافل انس و نورانیت و برادری و وحدتی که در میدان های نبرد و در جبهه بوده است و همان ارتباط معنوی که میان شما و روحانیون عزیز برقرار بوده به مجامع داخلی و به همۀ محیط های سیاسی و اجتماعی و نظامی کشانده شود، تا انقلاب اسلامی ما از خطر آفت ها و تفرقه ها و بیتفاوتی ها محافظت گردد. و مبادا که این سرمایه های عظیمی که محصول سال ها تجربه و تلاش در عُسرت ها و فراز و نشیب ها بوده است، در مسیر زندگی روزمره به فراموشی سپرده شود.
من به شما دعا می کنم و عزت و سعادت دنیا و آخرتتان را از پیشگاه مقدس حق مسئلت دارم. انشاءاللّه در لوای عنایت پروردگار و در ظل توجه حضرت بقیةاللّه ـ أرواحنا فداه ـ پایدار و سرفراز باشید. والسلام علیکم و رحمةاللّه.
26 شهریور ماه 1367
روح اللّه الموسوی الخمینی»
