دولت های خارجی که باید سرنگون شوند، بازار نیستند، بلکه هدف دولت و شرکت های تسلیحاتی آمریکا هستند. خونریزی و بدبختی به این سرزمین های بد اقبال صادر می شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، موسسه آمریکایی «ران پل برای صلح و بالندگی» در تحلیلی بر روی وب سایت خود نوشت: بر خلاف شرکت هایی که محصولات خود را به مصرف کنندگان می فروشند، «لاکهید مارتین» و دیگر پیمانکاران رده بالای دولت آمریکا برای کسب سود تا حد زیادی - اگر نخواهیم بگوییم کاملا - به فروش به دولت ها، به ویژه فروش به دولت خودشان، که آن را کنترل می کنند، وابسته اند - این شرکت ها بازار داخلی خودشان را که دولت آمریکا است، کنترل می کنند و از آن برای فروش محصولات شان به دولت های متحد واشنگتن بهره می برند که همه آنها دولت هایی خارجی اند که بازار صادرات محصولات و خدمات آنها را تشکیل می دهند. این شرکت ها دولت آمریکا و ناتو را کنترل می کنند. و در اینجا چگونگی این کار را تشریح می کنیم. این تشریح، برای فهم درست سیاست های خارجی آمریکا همچون اینکه کدام کشورها متحد دولت آمریکا (همچون عربستان سعودی) و کدام کشورها دشمن دولت آمریکا (همچون لیبی و سوریه) هستند - و بنابراین آمریکا می تواند به آنها حمله کند یا با به راه انداختن کودتا دولت هایشان را سرنگون کند، اهمیت بسیار زیادی دارد. نخست رئیس دولت آن کشور، اهریمن جلوه داده می شود؛ سپس، تهاجم یا کودتا صورت می گیرد. و در اینجا می گوییم، چگونه.
چون آمریکا (بر خلاف روسیه) صنعت تولید سلاح را خصوصی کرده است (و حتی برای مزدورانش برخی از میادین نبرد را هم خصوصی کرده است)، سود سرمایه گذاران در آمریکا در تهاجم و اشغال نظامی کشورهای خارجی است و میلیاردرهایی که کنترل این شرکت ها را در دست دارند - برای رسیدن به مقاصد مالی شان - می توانند - و باید - کنگره و رئیس جمهور را بخرند و می خرند تا این سود سرشار بی وقفه به جیب هایشان سرازیر باشد. این ماهیت تجارت جنگ است، زیرا بازارهای این تجارت دولت ها هستند - اما نه دولت هایی که اشراف زادگان مایل به سرنگونی و جایگزینی آنها باشند.
دولت های خارجی که باید سرنگون شوند، بازار نیستند، بلکه هدف اند. خونریزی و بدبختی به این سرزمین های بد اقبال صادر می شود. اما اگر کنترل این شرکت ها را در دست داشته باشید، آنگاه به این تهاجم ها و اشغالگری ها نیاز دارید، و مسلما نگران هیچ یک از قربانیان نخواهید بود که (بر خلاف آن سودها) به تجارت شما ربطی ندارند. در واقع ، دقیقا بر عکس است: کشتار مردم و تخریب ساختمانها و ... همان چیزی است که شما به فروش می رسانید - این است آنچه شما (به عنوان یک میلیاردر با سهام قابل توجه در یکی از 100 شرکت برتر پیمانکار دولت آمریکا) به دولت خودتان و به همه دیگر دولت هایی که پروپاگاندای کشورتان آنها را «دشمن» - عراق، افغانستان، سوریه، یمن و...- و قطعا نه «متحد» - همچون عربستان سعودی، اتحادیه اروپا - ناتو،رژیم اسرائیل - می دانند، می فروشید. از این رو شما از آنها دفاع می کنید و شما می خواهید ارتش آمریکا (مالیات دهندگان و نظامیان) از آنها حمایت و دفاع کنند. ارتش آمریکا از بازار شما دفاع می کند؛ گرچه شما به عنوان مالک کنترل کننده چنین شرکتی هزینه های این دفاع را پرداخت نمی کنید. در حقیقت سایر مردم کشور هزینه این دفاع را می دهند . بنابراین شما در این کسب و کار، از ملت مجانی سواری می گیرید. این ماهیت منحصر به فرد تجارت جنگ و موهبتی منحصر به فردی برای سرمایه گذاران آن است.
از این رو دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در 21 مه 2017 به آل سعود که در واقع مالک عربستانند، تسلیحاتی به ارزش بی سابقه 350 میلیارد دلار فروخت که ملزم بهارائه آنها در 10 سال آینده است. این قرارداد تاکنون بزرگترین امتیاز ترامپ به تولید کنندگان آمریکایی - و البته فقط تولید کنندگان تسلیحات - بوده است، کسانی که عملا 100 درصد به فروش محصولات خود به دولت، به ویژه به دولت های دوست و به متحدان همچون در این مورد به خاندان سعود وابسته اند.
در حقیقت جنگ آل سعود علیه همسایه شان یمن، نمونه خوبی از چگونگی کارکرد این نوع عملیات است که سود را نصیب میلیاردرها می کند و خونریزی و تخریب را برای دیگران (در این مورد یمنی ها) به ارمغان می آورد.
جنگ یمن به زمان انقلاب «بهار عربی» در یمن باز می گردد، که رئیس جمهور تحت حمایت آمریکا و آل سعود «علی عبدالله صالح» را سرنگون کرد.
سپس یک انقلاب دوم رخ داد و در 21 ژانویه 2015 حوثی ها وارد قدرت شدند و خاندان ضدشیعه آل سعود بلافاصله بمباران یمن را با استفاده از آموزش، تسلیحات و پشتیبانی تاکتیکی و سوخت گیری آمریکا آغاز کردند.
دولت آمریکا - مانند متحدش آل سعود - ضد شیعیان است. به این ترتیب باید گفت اشراف زاده های ایالات متحده، مانند اشرافیت عربستان سعودی (خانواده سلطنتی) ضد شیعی است.
اما مرگ صالح در یمن، توجه مردم بیشتری را در آمریکا به عنوان کشوری که بمب ها و تسلیحات این جنگ را برای سعودی ها تامین می کند، جلب کرده است. در نظرسنجی ها بیش از نیمی از مردم این کشور خواستار عقب نشینی آمریکا از موضع حمایتی آن در قبال جنگ یمن هستند.
اما دولت آمریکا به نظرات مردم بی توجه است و تنها تظاهر می کند که یک دموکراسی است. دولت آمریکا، ملت را نادان فرض کرده است.
فاسدترین بخش دولت آمریکا، بخش دفاعی آن است. این یک بخش مسموم است. مسموم، نه فقط به دلیل سیاست های داخلی دولت آمریکا، بلکه به دلیل سیاست های خارجی آن در «دوست» و «دشمن» دانستن برخی کشورها.
