یمن که نشد، قطر که دیگر هیچ

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، راشاتودی در گزارشی نوشت: اکنون در شورای همکاری خلیج فارس بحرانی آغاز شده است و قطر از سوی عربستان سعودی به عنوان یک حامی تروریسم معرفی شده است. جدای از تروریسم، این بحران پتانسیل تغییر شکل منطقه به یک هویت ژئوپلیتیکی جدید را دارد.

چه زود متحدان دیروز، دشمنان امروز می شوند و چه زود کسانی که مدتهاست دشمن یکدیگر بودند، در زمان بحران به عنوان شرکای قابل اعتماد در نظر گرفته می شوند.

بیایید اتهامات حمایت قطر از تروریسم را کنار بگذاریم. قبل از اینکه ما قطر را سرزنش کنیم، باید به یاد داشته باشیم که این کشور به تنهایی عمل نمی کند. این کشور جدای از ارتباط با اخوان المسلمین از بسیاری از دوستی های سیاسی بهره مند شده است.

اکنون سوالی که باید پرسیده شود این است که چرا اکنون؟ چرا در این زمان خاص باید قطر تحریم شود و چگونه این اقدام با برنامه های عربستان سعودی برای منطقه مطابقت می کند؟

باید اطمینان داشت که عربستان سعودی از این اقدام انگیزه های خاصی دارد. این پادشاهی شاید یک خانه ضعیف پر از وحشت های رادیکال باشد که توسط «محمد بن سلمان» ولیعهد این کشور اداره می شود که هیچ تجربه ای در سیاست ندارد. با این حال ریاض آن قدر منطقی نیست که فکر کند نمی تواند از این خصومت جدید میان همسایگان دست بکشد.

در دوره گسترش وهابیت و سلفی گری، قطر به عنوان یک بره قربانی شناخته شده است. فراتر از آن کارزار ضد قطری از سوی عربستان هدف اصلی تری دارد و آن هدف، ایران است.

این پادشاهی تکثرگرا نیست - نه در زمینه سیاست، نه در زمینه ایمان، و نه در زمینه هیچ چیز دیگر. عربستان سعودی تنها مطلقیت وتندروی را می شناسد.

با این وجود عربستان سعودی هرگز پیش بینی نمی کرد که قطر این مسیر را در پیش بگیرد تا آینده مستقل خود را دوباره بسازد. در حقیقت قطر ابزارهایی برای چنین جاه طلبی دارد، که «حفظ استقلال» است.

اکنون اخوان المسلمین را فراموش کرده و این نکته را در نظر بگیرید که روابط جدید قطر با ایران نظم ژئوپلیتیک جدیدی را شکل می دهد که عربستان را به خشم می آورد.

هرچه عربستان سرسختانه تر با قطر برخورد کند، این کشور بیشتر از شورای همکاری خلیج فارس فاصله خواهد گرفت و به محور مقاومت خواهد پیوست. و در اینجا چه بر سر نفوذ عربستان خواهد آمد؟ رویترز وضعیت فعلی را دقیقا درست بیان می کند: «تحریم های عربی، وطن پرستی را در قطر ثروتمند تحریک می کند.»

و البته ما در این میان کشور ترکیه را نیز داریم که دارای سرمایه ژئوپلیتیک ارزشمندی است. هر چه قطر در وسعت و سیاست کم دارد در ثروت و دسترسی جبران می کند.

به عبارت دیگر قطر کشوری بیش از چیزی است که عربستان می تواند نشخوار کند.

آنچه ما شاهد آن هستیم بازی خطرناک بخشی از یک امپراتوری مرگبار است. پیش بینی های عربستان سعودی اشتباه از آب درآمده و قطر تسلیم نشده است.

کشورهای مستقل به راحتی زیر فشار و حرف زور نمی روند؛ مخصوصا زمانی که آنها سرمایه های زیادی برای لابی گری را دارند. عربستان سعودی با ایجاد یک بحران در حوزه اکوسیستم سیاسیِ کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، مقاومت را نه تنها به موضوعی مطلوب، بلکه تا حدی ضروری تبدیل کرده است.

اجازه دهید این موضوع را مطرح کنیم که: اگر عربستان سعودی نمی تواند با توجه به حمایت های گسترده نظامی که از سوی بسیاری از کشورها از جمله آمریکا دریافت می کند، فقیرترین و ناپایدارترین کشور در شبه جزیره عربستان یعنی یمن را به زانو درآورد؛ واقعا آیا خواهد توانست قطر را با میلیاردها دلاری که در اختیار دارد به تسلیم وادارد؟

منطقه به دلیل این بحران آبستن تغییرات بسیاری است و اکنون بعید است که ما بتوانیم به جمع بندی در مورد امور برسیم. شمع عربستان سعودی خاموش شده است، همه ما اکنون باید به این پادشاهی بفهمانیم که باید این واقعیت را بپذیرد.