این بحرانی شدن روابط با اروپا و به دلایل«سخنرانی » و «حزبی» صرف به ترکیه و شهروندانش بیش از وارد آوردن زیان به کشورهای اروپایی، زیان وارد می کند، علاوه بر آن که بحران اقتصادی ترکیه را نیز تشدید می کند زیرا بسیاری از کارشناسان تأکید می کنند که اقتصاد ترکیه در آستانه فروپاشی قرار دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم ر سرمقاله خود به تنش در روابط ترکیه با کشورهای اروپایی نظیر آلمان و هلند پرداخت و نوشت: شدت تنش میان دولت ترکیه و چندین کشور اروپایی در بستر اصرار حزب«عدالت و توسعه» حاکم برای برگزاری تجمع های مردمی هوادار خود به مناسبت همه پرسی درباره تغییر قانون اساسی و تبدیل نظام حاکم بر این کشور از پارلمانی به ریاست جمهوری با اختیارات گسترده برای «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور، بالا گرفته است.
جدیدترین فصل های این تنش یا به عبارت بهتر بحرانی شدن، روز شنبه رخ داد زمانی که دولت هلند تصمیم به لغو تجمع حزب عدالت و توسعه در شهر روتردام و جلوگیری از فرود هواپیمای «مولود چاووش اوغلو» وزیر خارجه از فرود در فرودگاه آمستردام برای ایراد سخنرانی در این تجمع است. هلند در پی اصرار بر قدم برداشتن وزیر خارجه ترکیه در سفر به این کشور آن هم به رغم میلی باطنی دولت هلند، مجوز فرود هواپیمای اوغلو را لغو و سفیر ترکیه را برای نشان دادن اعتراض خود احضار کرد.
اردوغان خشم خود را بر سر هلند خالی کرد و این کشور را فاشیستی توصیف کرد و متهم اش کرد که رفتارهای«نازی ها» را دنبال می کند. اردوغان هلند را تهدید کرد که این کشور را تحریم کرده و درهای ترکیه را به روی هواپیماها و مسئولان هلندی و نه مردم هلند، می بندد.
همین بحران و همین زبان تهدید درباره آلمان رخ داد لیکن خانم«آنگلا مرکل»آراسته به بالاترین درجه از خویشتنداری شد و واکنش به سخنان خشم آلود اردوغان را نپذیرفت لیکن کشورهای اروپایی دیگر مانند سوئیس و اتریش با هلند همبستگی کرده و تصمیم به لغو تجمع های مشابه هواداران اردوغان در پایتخت های خود گرفتند و فرودگاه های خود را به روی هواپیمای اوغلو بستند.
اروپایی ها لغو این تجمع ها را برای حفظ امنیت شان و جلوگیی از وقوع درگیری های خونین میان هواداران اردوغان و مخالفانش گرفتند و بیشتر مخالفانش نیز از شهروندان آلمانی و هلندی، کردتبار هستند و نه فقط با اردوغان مخالف هستند بلکه با اختیارات زیادی که می خواهد در نظام ریاستی جدید در دستش بگیرد که قرار است ترک ها برای دادن یا ندادن این اختیارات به وی همه پرسی برگزار کنند، مخالف هستند.
در آلمان نزدیک به سه میلیون ترک زندگی می کنند که بیشتر آنها ملیت آلمانی دارند اما در هلند بیش از 400 هزار شهروند ترک زندگی می کنند که ملیت هلندی دارند و این شهروندان ترک با حمله نژادپرستانه شدیدی توسط حزب های راستگرای تندرو روبه رو هستند زیرا شدت «اسلاموفوبیا»(اسلام هراسی) ضد مسلمانان به طور کلی بیشتر شده است.
برای بسیاری از جمله ما دشوار است که دلیل اصرار اردوغان برای برگزاری چنین تجمع ها و فرستادن وزرای دولتش برای ایراد سخنرانی بدون رایزنی و مشاوره از قبل با دولت های مربوطه برای فهم و درک دلایل امنیتی این دولت ها را بفهمیم؛ اردوغان به خوبی می داند که اقلیت ترک مانند خود مردم ترکیه داخل این کشور شاهد اختلاف ها و شکاف های سیاسی شدید درباره مساله تغییر نظام حاکمیت به «جمهوری» هستند این علاوه بر شکاف ها و اختلاف های طایفه ای و نژادی است.
اردوغان در ترکیه حالت فوق العاده برقرار کرده و به مقتضای قانون فوق العاده بر کشور حکومت می کند که اجرای آن از ماه جولای گذشته و پس از وقوع کودتای نظامی نافرجام که می خواست حکومتش را سرنگون کند، آغاز شده است.
به موجب این قانون بیش از 50 هزار نفر بازداشت شده و بیش از صد هزار نفر از جمله قضات و شمار زیادی از استادان دانشگاه، معلمان و افسران نظامی در نیروهای مسلح به بهانه دست داشتن یا همبستگی شان با کودتاچیان و همبستگی با «فتح الله گولن»روحانی ترک متهم ردیف اول حامی کودتاچیان، از کار اخراج شدند.
اردوغان رئیس جمهوری ترکیه می تواند این قانون را در ترکیه تحمیل و اعمال کند و مخالفانش از جمله نمایندگان پارلمان را بازداشت کند و روزنامه ها را توقیف کند و زبان ها را ببندد لیکن نمی تواند این قانون و این کارها را در کشورهای اروپایی اعمال و تحمیل کند؛ کشورهایی که به او و حزبش پس از آن که دروازه های مهاجرت را به شکل چهارتاق به روی کشورهای شان باز کرد و از مهاجران به عنوان برگه برنده معامله و گروکشی از اتحادیه اروپا برای دستیابی به شش میلیارد دلار و معاف کردن شهروندان ترک از روادید برای ورود به کشورهای اروپایی، هیچ علاقه ای ندارند.
این بحرانی شدن روابط با اروپا و به دلایل«سخنرانی » و «حزبی» صرف به ترکیه و شهروندانش بیش از وارد آوردن زیان به کشورهای اروپایی، زیان وارد می کند، علاوه بر آن که بحران اقتصادی ترکیه را نیز تشدید می کند زیرا بسیاری از کارشناسان تأکید می کنند که اقتصاد ترکیه در آستانه فروپاشی قرار دارد.
فهم این تنش روزافزون اردوغان علیه همسایگان اروپایی اش دشوار است در حالی که او به خوبی از خطرات و نتایج منفی آن بر کشورش اطلاع دارد؛ مگر آن که به این نتیجه رسیده است که فرصت های پیروزی اش در همه پرسی آینده رو به کاهش رفته است و بیشتر آرای ترک ها در اروپا به نفع او نیست.
این رفتارها و اقدامات اردوغان نه فقط در اروپا بلکه در سوریه و همه منطقه خاورمیانه حکایت از سردرگمی و چه بسا جنون است؛ روابط ترکیه با بیشتر کشورهای همجوار مستقیم مانند عراق، سوریه، ایران،یونان،بلغارستان و ارمنستان به شدت متشنج است و اکنون همین تنش به کشورهای اروپایی رسیده است؛ همان جایی که ارزش تبادل تجاری با آلمان بزرگترین حامی ترکیه نزدیک به 36میلیارد دلار است و پس از آن هلند و سپس اتریش قرار دارند.
برای بار دهم این ضرب المثل انگلیسی را یادآوری می کنیم که می گوید وقتی در چاله ای افتادی اولین کاری که باید بکنی این است که دست از کندن بکشی لیکن به نظر می رسد که حفره ای که اردوغان در آن افتاده بسیار عمیق است با وجود این وی نه فقط کندن را ادامه می دهد، بلکه بر کندن بیشتر اصرار دارد، به طوری که فرصت های نجات وی بسیار اندک شده است اگر نگوییم فرصتی برای نجاتش باقی نمانده است.
