گزارشها از نهاییشدن طرح تهاجمی جدید اسرائیل علیه لبنان حکایت دارد؛ طرحی که در صورت عدم خلع سلاح حزبالله تا سال ۲۰۲۵، میتواند با تشدید یکجانبه تنشها و حتی بازگشت جنگ به جبهه شمالی همراه شود و نقش آمریکا در حمایت سیاسی و نظامی از این رویکرد، نگرانیها درباره وقوع درگیری تازه را افزایش داده است.
به گزارش سرویس بینالملل جماران، ابراهیم ماجد تحلیلگر عرب نوشت: بر اساس گزارش شرکت پخش اسرائیل، تلآویو یک طرح تهاجمی گسترده علیه حزبالله لبنان را نهایی کرده است؛ طرحی که در صورت عدم خلع سلاح این گروه توسط دولت و ارتش لبنان تا مهلت تعیینشده در سال ۲۰۲۵، وارد فاز اجرایی خواهد شد.
به گفته این گزارش، طرح یادشده توسط فرماندهان ارشد نظامی اسرائیل تدوین شده و همزمان با آن، مانورهای سنگین نیروی هوایی این رژیم بر فراز لبنان و شرق مدیترانه در حال اجراست. همچنین واشنگتن ظاهراً به بیروت هشدار داده است که اگر حزبالله بهطور مؤثر خلع سلاح نشود، اسرائیل بهصورت یکجانبه سطح تنش را افزایش خواهد داد؛ حتی اگر این اقدام به چندین روز جنگ یا بازگشت کامل درگیریها به جبهه شمالی منجر شود.
در مقابل، مقامات لبنانی اعلام کردهاند که روند خلع سلاح فرآیندی پیچیده است و به زمان بیشتری نیاز دارد.
طرح تهاجمی جدید اسرائیل علیه لبنان، یک واقعیت ساده را آشکار میکند: لبنان به اسرائیل حمله نکرده است، اما اسرائیل با این حال خود را برای جنگی دیگر آماده میکند. تلآویو صرفِ وجود یک عامل بازدارنده لبنانی را تهدیدی غیرقابلتحمل میداند و اصرار دارد که هیچ کشوری در مرزهایش نباید قادر به دفاع از خود باشد؛ بهویژه کشوری که اسرائیل بارها کوشیده است منابع آبی و گاز فراساحلی آن را تصاحب کند یا سیاستهای خود را بر آن تحمیل نماید.
از اختلافات مرزی دریایی گرفته تا فشارهای مداوم برای واداشتن لبنان به امتیازدهی، استراتژی اسرائیل روشن است: تضعیف توان نظامی دولت لبنان و سپس بهرهبرداری از ناتوانی آن در حفاظت از ثروت و منابع ملی خود.
در حالی که مقامات لبنانی بر زمان، گفتوگو و یک روند واقعبینانه تأکید دارند، پاسخ اسرائیل مانورهای نظامی، تعیین ضربالاجل و تهدیدهای آشکار است. این رویکرد نه با هدف جلوگیری از درگیری، بلکه برای حفظ نظمی منطقهای دنبال میشود که در آن اسرائیل بدون چالش، سلطه و بهرهبرداری کند.
آنچه این وضعیت را پیچیدهتر میکند، نقش ایالات متحده است. واشنگتن نهتنها اسرائیل را از تشدید تنش بازنمیدارد، بلکه با تأمین تسلیحات، حمایت سیاسی و اعمال فشار اقتصادی بر لبنان، عملاً این مسیر را هموار میسازد. بهجای تلاش برای کاهش تنش، آمریکا به بیروت هشدار میدهد که در صورت عدم خلع سلاح حزبالله طبق جدول مورد نظر، اسرائیل بهطور یکجانبه وارد عمل خواهد شد؛ حتی اگر نتیجه آن کشاندن لبنان به جنگی ویرانگر دیگر باشد.
این همافزایی نظامیگری اسرائیلی و اجبار آمریکایی، نه یک سیاست امنیتی، بلکه تضعیف سیستماتیک هر دولتی است که از پذیرش برتری نظامی اسرائیل سر باز میزند؛ رویکردی که لبنان را صرفاً بهدلیل اصرار بر حق دفاع از خود و منابعش، با تهدید، محاصره و فشار مواجه میکند.
