پیامدهای عملیات قدس چیست و چگونه بر صحنه فلسطین تأثیر می گذارد؟

به گزارش جماران به نقل از الجزیره، تحلیلگران سیاسی توافق دارند که عملیات تیراندازی در تقاطع راموت در قدس اشغالی پیام های استراتژیک مؤثری را در بر داشت، چه در انتخاب زمان بندی آن و چه در نمادگرایی مکان اجرای آن، و دیدند که پیامدهای آن بر صحنه های فلسطین و اسرائیل در مرحله آینده سایه خواهد افکند.

این عملیات توسط دو جوان فلسطینی در صبح روز پنجشنبه انجام شد، به طوری که آنها به سمت تجمع شهرک نشینان در یک ایستگاه اتوبوس مرکزی در شمال قدس آتش گشودند، قبل از اینکه با شلیک گلوله نیروهای اشغالگر به شهادت برسند، که منجر به کشته شدن 6 اسرائیلی و زخمی شدن 15 نفر شد.

ارتش اشغالگر پس از آن وضعیت آماده باش گسترده ای را اعلام کرد، همزمان با ادامه تجاوزات خود به نوار غزه و تشدید درگیری ها در کرانه باختری، در حالی که سؤالاتی در مورد توانایی اشغالگران در تقویت جبهه داخلی خود دوباره مطرح شد.

حسن ایوب، استاد علوم سیاسی در دانشگاه ملی النجاح، معتقد است که این حمله در لحظه حساسی رخ داده است که آن را "زمان بندی جراحی" توصیف کرد، در سایه فشارهای عظیمی که اشغالگران بر فلسطینی ها وارد می کنند.

وی در گفت و گو با الجزیره تاکید کرد که این عملیات ضربه سختی به فرضیه اسرائیل مبنی بر توانایی خنثی کردن گزینه مقاومت از طریق حملات نظامی مداوم خود وارد کرده است.

تلاش های انزوای شکست خورده

مجریان این عملیات علی رغم تدابیر شدید امنیتی توانستند به قدس برسند، که ایوب آن را نشانه شکست اشغالگران در انزوای شهر از محیط فلسطین خود دانست و به نظر او سقوط این فرضیه به این معنی است که تلاش برای تقویت جبهه داخلی اسرائیل چیزی جز توهم نیست.

این عملیات همزمان با درخواست های اسرائیل برای گسترش شهرک سازی و تشدید کنترل امنیتی در کرانه باختری بود، جایی که مقامات اسرائیلی اخیراً از "بازدارندگی موفق" مقاومت صحبت کردند، اما ایوب تاکید کرد که حمله اخیر این گفته ها را ساقط کرد و یادآور شد که فلسطینی ها علی رغم همه محدودیت ها قادر به ابتکار عمل و پاسخگویی هستند.

وی هشدار داد که پیامدهای این حمله ممکن است دولت راست افراطی اسرائیل را به تشدید بیشتر اقدامات علیه فلسطینی ها سوق دهد، و به اصطلاح "نفرین نتایج ناخواسته" اشاره کرد که ممکن است اشغالگران را بیشتر درگیر سیاست های سرکوب و کوچ اجباری کند، که در مقابل به موج های جدیدی از مقاومت دامن می زند.

 بلال الشوبکی، رئیس بخش علوم سیاسی در دانشگاه الخلیل، معتقد است که اسرائیل طبق معمول خود به مجازات دسته جمعی متوسل خواهد شد، خواه از طریق یورش به روستاهایی که مجریان از آنجا آمده اند یا تشدید محدودیت ها بر رفت و آمد فلسطینی ها در کرانه باختری. او معتقد است که چنین اقداماتی بیشتر از آنکه دارای بعد امنیتی باشند، منعکس کننده رفتارهای انتقام جویانه مکرر هستند.

واکنش اسرائیل تنها به جنبه میدانی محدود نشد، زیرا وزرای راست افراطی مانند ایتامار بن گویر و بتسلئیل سموتریچ به سرعت خواستار مجازات ها و محدودیت های بیشتر شدند. به نظر الشوبکی، این سخنان نشان دهنده حالت سردرگمی در دستگاه امنیتی و ناتوانی آن در ارائه توضیح قانع کننده ای برای شکست ها به افکار عمومی اسرائیل است.

بازگشت جنگ به داخل

وی افزود که این عملیات جنگ را به جامعه عادی اسرائیل بازگرداند که پیامدهای تجاوز به غزه یا درگیری ها در کرانه باختری را احساس نمی کرد، که ممکن است درها را به روی پرسش های مردمی در مورد جدیت ادامه این سیاست ها که امنیت مورد نظر را محقق نکرده است، باز کند.

الشوبکی اشاره کرد که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، از چنین تحولاتی به نفع خود استفاده می کند، خواه از طریق توجیه غیبت خود در محاکمات یا نشان دادن خود در جایگاه رهبری که با چالش های امنیتی مقابله می کند. وی خاطرنشان کرد که این رفتار با تلاش های مداوم وی برای به تعویق انداختن بازخواست قضایی سازگار است.

عماد ابوعواد، کارشناس امور اسرائیل نیز در همین زمینه، معتقد است که مفهوم مکان در این حمله پیام قوی ای دارد، زیرا فلسطینی ها ثابت می کنند که قادر به دستیابی به عمق مناطقی هستند که اشغالگران ادعا می کنند آن را مستحکم کرده اند. وی تأکید کرد که همه اقدامات شدید امنیتی مانع از اجرای این عملیات در قلب قدس نشد.

ابوعواد توضیح داد که رفتار اشغالگران در کرانه باختری و غزه احساس نیاز فلسطینی ها به پاسخگویی را تشدید می کند، و اشاره کرد که عملیات ها به توانایی های هنگفت یا سازماندهی پیچیده نیاز ندارند، بلکه اساساً بر اراده نسلی جوان استوار است که مقاومت را گزینه اصلی خود می داند.

وی توضیح داد که واکنش های اسرائیل بین درخواست برای تشدید مجازات ها و دو برابر کردن شهرک سازی ها، تا تحمیل موانع و اقدامات امنیتی بیشتر متغیر خواهد بود، اما تأکید کرد که تجربه ثابت کرده است که این سیاست ها امنیتی را برای اسرائیل به ارمغان نمی آورد، بلکه چرخه مقاومت را دوباره تثبیت می کند.

تحلیلگران به این نتیجه رسیدند که این عملیات بار دیگر این واقعیت را تأیید کرد که فلسطینی ها هنوز قادرند حضور میدانی خود را با وجود تمام تلاش های اشغالگران برای منزوی کردن آنها تحمیل کنند، در حالی که در داخل فلسطین یک چالش موازی وجود دارد که عبارت است از عدم وجود یک موضع سیاسی واحد که قادر به بهره برداری از این لحظه تاریخی باشد.