تظاهرات روز دوشنبه گذشته به دلیل آنچه معترضان میگویند حقوق و مزایای مسکن بالای اعضای پارلمان است، آغاز شد و پس از انتشار ویدئویی که نشان میدهد یک خودروی پلیس به یک موتور سیکلت حمل مسافر برخورد میکند و راننده جوان آن را زیر میگیرد، اعتراضات به سرعت به شورش تبدیل شد.
به گزارش جماران، الجزیره در گزارشی نوشت:صدها دانشجو روز دوشنبه گذشته در شهرهای بزرگ اندونزی تظاهرات کردند و هشدارهای مربوط به سرکوب آنها را نادیده گرفتند. این تظاهرات پس از تعطیلات آخر هفتهای رخ داد که شاهد ناآرامی های خونینی بود و منجر به کشته شدن 8 نفر شد. این بدترین خشونتها در این کشور در بیش از دو دهه گذشته است.
تظاهرات روز دوشنبه گذشته به دلیل آنچه معترضان میگویند حقوق و مزایای مسکن بالای اعضای پارلمان است، آغاز شد و پس از انتشار ویدئویی که نشان میدهد یک خودروی پلیس به یک موتور سیکلت حمل مسافر برخورد میکند و راننده جوان آن را زیر میگیرد، اعتراضات به سرعت به شورش تبدیل شد.
خواستههای معترضان متعدد بود، اما جرقه اعتراضات با اعلام دریافت مزایای مسکن نمایندگان حدود 10 برابر حداقل دستمزد در جاکارتا زده شد.
این آشفتگیها نشان دهنده نارضایتی عمیق از نهاد سیاسی اندونزی، رفتار پلیس و اولویتهای هزینههای دولتی است. همچنین برای بزرگترین کشور با اکثریت مسلمان در جهان بسیار مهم است، زیرا ثبات سیاسی برای امنیت و رشد اقتصادی کل منطقه حیاتی تلقی میشود.
این بحران، خطرناکترین چالشی است که پرابوو سوبیانتو، رئیسجمهور این کشور تاکنون با آن روبرو بوده است. رهبری او با گسترش اعتراضات در مجمعالجزایر آسیای جنوب شرقی و جلب توجه بینالمللی به چالش واقعی کشیده شده است.
تاکنون چه اتفاقی افتاده است؟
گروههای دانشجویی با وجود گشتزنیهای نظامی گسترده و ایستهای بازرسی پلیس، تظاهراتی را در جاکارتا، یوگیاکارتا، باندونگ و ماکاسار سازماندهی کردند.
در ماکاسار، دانشجویان در نزدیکی ساختمان پارلمان محلی تجمع کردند که در جریان شورش های هفته گذشته به آتش کشیده شد. کاروانهای ارتش در خیابانهای اصلی جاکارتا گشت میزدند، مدارس به آموزش از راه دور روی آوردند و شرکتها از کارمندان خود خواستند تا از خانه کار کنند.
پلیس تأکید کرده است که بیش از 1200 نفر در سراسر کشور دستگیر شدهاند و بیش از 700 نفر دیگر زخمی شدهاند و برآورد فرماندار از خسارات حدود 3.4 میلیون دلار است.
بر اساس روایت رسمی، شورش و غارت وجود داشته است، خانههای رهبران سیاسی، از جمله وزیر دارایی، مورد حمله قرار گرفته و دفاتر دولتی به آتش کشیده شده است.
در باندونگ، تظاهرکنندگان لاستیکها را آتش زدند و در ترناتی پلیس از گاز اشکآور برای جلوگیری از ورود جمعیت به ساختمانهای پارلمان استفاده کرد. مقامات گفتند که حداقل 4 نفر در طول تعطیلات آخر هفته در ماکاسار در نتیجه "خشونت اوباش و آتشسوزی عمدی" کشته شدند.
تلاش برای آرام کردن
رئیسجمهور سوبیانتو در تلاش برای آرام کردن خشم مردم، از کاهش مزایای نمایندگان خبر داد. با این حال، او در عین حال از نیروهای امنیتی به دلیل "فداکاریهایشان" تمجید کرد و به چهل افسر پلیس مجروح ارتقاء درجه داد.
رئیسجمهور در جریان بازدید از مجروحان پلیس در جاکارتا، به مردم یادآوری کرد که باید مجوز قانونی برای اعتراضات داشته باشند و تا ساعت شش بعد از ظهر به آن پایان دهند، اظهاراتی که منتقدان آن را یک هشدار میدانند نه یک امتیاز.
گروههای دانشجویی پاسخ رئیسجمهور را رد کردند و آن را ناکافی و جدا از خواستههای مردم توصیف کردند. معترضان معتقدند که مسئله فقط به امتیازات مالی مربوط نمیشود، بلکه به احیای اعتماد به نهادهای عمومی و مطالبه اصلاح واقعی پلیس مربوط میشود.
در همین حال، بسیاری از سازمانهای جامعه مدنی تظاهرات خود را به تعویق انداختند و به دستگیریهای دستهجمعی و فضای سرکوبگرایانهای اشاره کردند که اعتراض مسالمتآمیز را تقریباً غیرممکن میکند.
در سطح بینالمللی، چین -بزرگترین شریک تجاری اندونزی- از توانایی سوبیانتو در مدیریت بحران حمایت کرد که منعکس کننده نگرانی منطقهای در مورد ثبات اندونزی است.
ثبات داخلی اندونزی به عنوان بزرگترین دموکراسی و اقتصاد در آسیای جنوب شرقی، برای امنیت منطقهای گستردهتر و رشد اقتصادی بسیار مهم است.
رئیسجمهور سوبیانتو اکنون با لحظهای سرنوشتساز روبروست. توانایی او در عبور از این بحران -متعادل کردن اصلاحات جدی با ضرورت بازگرداندن نظم- نه تنها ریاستجمهوری او را شکل میدهد، بلکه تعیین میکند که آیا اندونزی به عنوان یک نیروی ثبات در منطقهای با تلاطم فزاینده باقی خواهد ماند یا خیر.
