چین، هند و امارات متحده عربی رسماً سفرای طالبان را در پایتختهای خود پذیرفتهاند و طالبان میگوید که ۳۹ سفارت و کنسولگری افغانستان را در سراسر جهان اداره میکند.
به گزارش جماران به نقل از الجزیره، تنها ۴ سال پس از طرد جهانی طالبان افغانستان، اکنون ۳ قدرت هستهای بزرگ آسیایی با حرارت برای جلب حمایت این گروه و تقویت روابط دیپلماتیک خود با وجود عدم به رسمیت شناختن رسمی آن به عنوان دولت قانونی افغانستان توسط هیچ دولت بینالمللی، با یکدیگر رقابت میکنند.
با این حال، چین، هند و امارات متحده عربی رسماً سفرای طالبان را در پایتختهای خود پذیرفتهاند و طالبان میگوید که ۳۹ سفارت و کنسولگری افغانستان را در سراسر جهان اداره میکند.
گزارشی از روزنامه ایندیپندنت بریتانیا میگوید که رقابت شدیدی بین هند، پاکستان و چین برای بهبود روابط دیپلماتیک خود با کسانی که قبلاً «اسلامگرایان افراطی» تلقی میشدند، وجود دارد.
آرپن رای خبرنگار این روزنامه در آسیا می گوید که چین نقش رهبری برجستهای در کاهش تنشها بین طالبان و پاکستان ناشی از مسائل تروریسم و اخراج پناهندگان ایفا میکند.
وی در این زمینه یادآور میشود که وانگ یی، وزیر امور خارجه چین، روز چهارشنبه ۲۱ مه ۲۰۲۵ با امیر خان متقی، سرپرست وزارت امور خارجه افغانستان و اسحاق دار، همتای پاکستانی خود دیدار کرد و وانگ یی اعلام کرد که دو کشور «قصد دارند روابط دیپلماتیک خود را تقویت کرده و در اسرع وقت سفیر مبادله کنند»، و افزود: «چین از این امر استقبال میکند و آماده است تا به ارائه کمک برای بهبود روابط افغانستان و پاکستان ادامه دهد.»
این تحول پس از آن صورت میگیرد که پاکستان در ماه آوریل گذشته بیش از ۸۰۰۰ شهروند افغان را در چارچوب «طرح خود برای بازگرداندن اتباع خارجی غیرقانونی»به کشورهایشان اخراج کرد.
در همین حال، هند پس از حمله پهلگام در کشمیر، تماسهای سیاسی مستقیمی با طالبان برقرار کرد و س. جایشانکار، وزیر امور خارجه این کشور، از محکومیت متقی از حمله تروریستی در پهلگام در ۲۲ آوریل قدردانی کرد، که به گفته این خبرنگار، نشاندهنده تغییر قابل توجهی در موضع هند است.
در ژانویه، ویکرام میسری، وزیر مشاور هند در امور خارجه، با متقی دیدار کرد تا در مورد گسترش روابط دوجانبه، با تمرکز بر نگرانیهای امنیتی هند، ارتقای تجارت از طریق بندر چابهار و سرمایهگذاریهای هند در پروژههای توسعه افغانستان گفتگو کند.
کارشناسان اشاره میکنند که این استقبال غیرمنتظره از طالبان توسط قدرتهای آسیایی، که تا سال گذشته کسی تصورش را هم نمیکرد، ناشی از منافع استراتژیک ، از جمله رقابت منطقهای بر سر مواد معدنی و تلاش برای مبارزه با گروههای تروریستی است.
فرید ماموندزی، سفیر افغانستان در دهلی نو تا سال ۲۰۲۳، اشاره میکند که رقابت بر سر افغانستان «علنیتر و واضحتر شده است و پیگیری آن در سطوح عالی دیپلماتیک در حال افزایش است.»
وی توضیح میدهد که «پاکستان همچنان افغانستان را در مفهوم خود از عمق استراتژیک محوری میداند»، در حالی که «چین افغانستان را برای تأمین امنیت سینکیانگ، گسترش ابتکار کمربند و جاده... و دسترسی به ثروتهای معدنی دستنخورده آن حیاتی میداند.»
اما هند به گفته وی «تداوم مشارکت را برای مقابله با نفوذ چین و پاکستان و حفظ دسترسی استراتژیک به آسیای قارهای ضروری میداند.»
علیرغم محدودیتهای شدیدی که طالبان بر حقوق دختران و زنان اعمال میکند، که منجر به انزوای بینالمللی آن شده است، عبدالمتین قنای، سخنگوی وزارت کشور افغانستان، به ایندیپندنت گفت: «در این مورد هیچ شکی نیست که امارت اسلامی روابط فراگیر خود را با کشورهای بزرگی مانند چین، روسیه، ایران و حتی هند، مطابق با منافع خود تقویت کرده است.»
وی افزود که سراج الدین حقانی، وزیر کشور طالبان و متقی، وزیر امور خارجه آن، تلاشهای تازهای برای اصلاح روابط بین افغانستان و پاکستان انجام دادهاند و هنگامی که از وی سؤال شد که آیا این فصل جدیدی در تاریخ طالبان است، قنای پاسخ داد: «بله، کاملاً درست است.»
جنبش طالبان بر این باور است که این توجه فزاینده از سوی قدرتهای منطقهای موقعیت بینالمللی، نفوذ سیاسی و دستاوردهای اقتصادی آن را تقویت میکند، با این وجود، ناصر احمد اندیشه، معاون سابق وزیر امور خارجه افغانستان، هشدار میدهد که این امر در درازمدت«محکوم به شکست» است.
