چین از مشارکت در کنترل تسلیحات دوجانبه با ایالات متحده خودداری می‌کند و برخلاف فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده و حتی روسیه، اطلاعات کل کلاهک‌های هسته‌ای خود را اعلام نمی‌کند.
به گزارش جماران، از موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک (IISS)، کشورهای حوزه اقیانوس هند و آرام در تلاش هستند تا از رقابت بدون اصول قدرت های جهانی در منطقه خود عبور کنند. تشخیص سیستم‌های تسلیحات هسته‌ای متعارف، به‌ویژه منطقه‌ای، به دلیل تأثیر ترکیبی گسترش سریع موشک‌ها و سایر سامانه‌های نوآورانه حمل سلاح، رقابت در فناوری‌های پیشرفته و نوظهور، افزایش رقابت در فضا، برای کشورها دشوار است و تغییرات مادی در موازنه استراتژیک و دکترین های نظامی را با تغییرات تطبیق می‌دهند. هر درگیری در منطقه، هر چند کوچک باشد، سایه سنگین ابعاد هسته‌ای را نیز در بر خواهد داشت و حفظ بازدارندگی در برابر جنگ، به ویژه شروع یک جنگ هسته‌ای ضرورت یافته است.
افزایش جهانی تنش‌های هسته‌ای
کره شمالی از طریق توسعه بدون محدودیت تسلیحات و موشک‌های هسته‌ای خود و آزمایش‌های بی وقفه هسته‌ای همچنان مهم‌ترین خطر را برای امنیت منطقه شرق آسیا و در نهایت جهان ایجاد می‌کند. این کشور دائماً به دنبال رویارویی بوده و ممکن است در نهایت منطقه را درگیر جنگ کند که احتمالا به علت جاماندن خود از تکنولوژی جدید و مدرن روز، شامل تسلیحات هسته‌ای است. کره جنوبی و ایالات متحده در پاسخ به این اقدامات رهبران کره شمالی، رایزنی‌های بازدارندگی هسته‌ای خود را عمیق‌تر کرده‌اند، در حالی که کره جنوبی همچنان به تقویت بازدارندگی متعارف خود در برابر حملات احتمالی کره شمالی ادامه می‌دهد در عین حال به دنبال خلع سلاح اتمی صلح آمیز شبه جزیره کره است.
روسیه با جمله خود علیه اوکراین، هنجارهای مهم بین‌المللی را با استفاده از لفاظی‌های جنگ‌جویانه هسته‌ای علیه اروپا، به ویژه انگلستان و تهدیدهای بی‌سابقه‌ای که برای نیروگاه‌های هسته‌ای غیرنظامی ایجاد کرده است، تضعیف کرده است. روسیه همچنین ژاپن را از طریق عملیات هواپیماهای دوربرد در نزدیکی یا بر فراز ژاپن و سایر مناطق مورد مناقشه، گاهی به طور مشترک با چین، تحت فشار قرار داده است. این کشور درگیر نوسازی طولانی مدت نیروهای هسته‌ای خود است، از جمله از طریق توسعه سیستم‌های نوآورانه تحویل هسته‌ای، مانند اژدرهای دوربرد با موتور هسته‌ای و مسلح که برای ایجاد امواج جزر و مدی طراحی شده‌اند. این کشور همچنین به چین در افزایش ذخایر پلوتونیوم خود از طریق تامین اورانیوم بسیار غنی شده برای راکتورهای تخصصی کمک می‌کند.
برای غرب چین چالش پیچیده‌تری است. این کشور برنامه نوسازی و ایجاد زرادخانه هسته‌ای خود از جمله موشک‌های بالستیک قاره پیما پیشرفته زمینی و زیردریایی را آغاز کرده است. موقعیت نیروی هسته‌ای نوظهور این کشور شامل بمب افکن‌های سنگین، زیردریایی‌ها و موشک‌های بالستیک قاره پیما (و همچنین موشک‌های میان برد و کوتاه برد با قابلیت پرتاب چندگانه هوایی، دریایی و زمینی) است که دیگر با حداقل‌های معتبر اعلام شده و متعارف مطابقت ندارد. علاوه بر این، چین از مشارکت در کنترل تسلیحات دوجانبه با ایالات متحده خودداری می‌کند و برخلاف فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده و حتی روسیه، اطلاعات کل کلاهک‌های هسته‌ای خود را اعلام نمی‌کند.
منطقه شرق آسیا در سایه رقابت هسته‌ای قدرت‌های جهانی
گسترش بی‌اطمینانی و ناامنی توانایی کشورهای عضو اتحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا (ASEAN) را برای مصون ماندن از دوره جدید رقابت قدرت‌های بزرگ تضعیف کرده و در نتیجه، تکامل رسمی و غیررسمی را تسریع کرده است. اتحاد منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای سازمان همکاری شانگهای و پنج عضو گروه BRICS، ترازها و قالب‌های جدید شامل گروه چهار (استرالیا، هند، ژاپن و ایالات متحده)، همکاری‌های امنیتی و عادی سازی روابط اسرائیل، امارات متحده عربی و ایالات متحده، پیمان آکوس (میان استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده) که نگرانی های شدید چین را به هماراه داشت، همگی بخش مهمی از ائتلاف‌ها و همگرایی کشورهای منطقه و قدرت‌های جهانی با بلوک بندی مورد نظر خود در منطقه ایندو-پاسیفیک (هند- اقیانوسیه) است که سایه این رقابت‌ها بر منافع و سیاست‌های سایر کشورهای منطقه تاثیر گذاشته و بر نگرانی‌های آن‌ها بیش از پیش افزوده است.
رقابت در عرصه هسته‌ای، یکی از چندین عرصه است که تحت تأثیر درگیری‌های جهانی قرار گرفته است که تنها عرصه‌ای است که پتانسیل پایان دادن به حیات روی زمین را دارد. بنابراین، بحث و مناظره درباره این موضوعات توسط کشورهای هند و اقیانوس آرام، که قادر به نادیده گرفتن تحولات گسترده‌تر در منطقه و اروپا نیستند، به روابط و بلوک‌بندی این کشورها وابستگی شدید دارد.
