امروز صلح توسط ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، به‌شدت مورد آزمایش قرار گرفته است.
به گزارش جماران، سی ان ان در گزارشی نوشت: اروپا تاریخ طولانی و خونینی از جنگ‌ها، مرزهای مورد مناقشه بی‌رحمانه، ملت‌ها و امپراتوری‌ها دارد که شیارهای ویرانگر را دور از وطن حک می‌کنند. اما برداشت غم انگیز غم و اندوه و از دست دادن پس از جنگ جهانی دوم با چندین دهه صلح و رفاه نسبی همراه شد، حتی در طول جنگ سردی که داغ نشد.
امروز صلح توسط ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، به‌شدت مورد آزمایش قرار گرفته است، زیرا او سربازان خود را در مرز اوکراین جمع‌آوری می‌کند و در پى آن دیپلمات‌ها زنگ خطر را در اروپا به شدت به صدا در می‌آورند.
مایکل کارپنتر، سفیر ایالات متحده در 57 کشور جهان و سازمان امنیت و همکاری اروپا، روز پنجشنبه هشدار داد که امنیت اروپا با یک "بحران" مواجه است و "طبل جنگ بلند است."
کارپنتر گفت: «فکر نمی‌کنم در این هفته هیچ نتیجه مشخصی حاصل شود. هدف اصلی ما در اصل برقراری گفت و گو است. چالش این است که تعیین کنیم که در چند ماه یا حتی سال آینده به چه شکل می‌توان در خصوص موضوعات مورد اختلاف به صورت عمیق‌تر گفتگو کرد.»
پوتین، که ملتش ده‌ها میلیون نفر از مردم خود را در جنگ‌های اروپایی دفن کردند، در حال کشف نارضایتی‌های تازه درباره صلح پس از جنگ جهانی، به‌ویژه نقش ناتو، اتحاد دفاعی فراآتلانتیک و نقطه مقابل سلف روسیه، اتحاد جماهیر شوروی است.
تابستان گذشته در مقاله‌ای 20 صفحه‌ای تحت عنوان "به مناسبت وحدت تاریخی روس‌ها و اوکراینی‌ها" با ذکر قرن‌ها تاریخ پر از خون، پوتین ادعای اوکراین را مطرح کرد که در سال 1991 پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی استقلال خود را به دست آورد و اظهار داشت: مردمان اسلاوی شرقی یعنی روس‌ها، اوکراینی‌ها و بلاروس‌ها همگی وارثان روس باستان، یکی از بزرگ‌ترین کشورهای اروپا هستند که با یک زبان مشترک، روابط اقتصادی، حکومت شاهزادگان سلسله روریک و نهایتا مذهب ارتدوکس متحد بود. کی‌یف پایتخت کشور روس باستان بود اما نهایتا این کشور به خاطر تضعیف قدرت مرکزی و حملات خارجی فروپاشید. بعدها مسکو مرکز تاریخی اتحاد مجدد شد و موظف بود تا سنت روس باستان را ادامه دهد، به همین خاطر شاهزادگان مسکو که از نوادگان شاهزاده الکساندر نوسکی بودند، یوغ خارجی را برانداختند و شروع به جمع‌آوری اراضی تاریخی روسی کردند.
پوتین به‌عنوان فرمانده پنجمین ارتش بزرگ جهان، و تقریباً در نیمه راه حکومت تقریباً چهار دهه‌ای است ، پیش‌بینی می‌شود پوتین صحنه را آماده می‌کند تا ادعای خود را درست مانند اجدادش مطرح کند و نیروهایی را در مرز اوکراین مستقر کند نیروهایی که منتظر فرمان او هستند.
با حمله به کریمه در سال 2014، ترس از عبور مجدد نیروهای روسیه از مرز هرگز بالاتر از این نبوده است.
به نظر مى رسد مذاکرات - دوجانبه با ایالات متحده که هفته گذشته که روز دوشنبه در ژنو برگزار شد، و مذاکرات روز چهارشنبه با حضور ناتو در بروکسل و اوج آن روز پنجشنبه در سازمان امنیت و همکاری اروپا در وین - که قرار بود تنش ها را کاهش دهند، به عکس دست یافته و نمایندگان پوتین را در لفاظی های خصمانه تثبیت کرده است.
سرگئی ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه روز دوشنبه خواستار "ضمانت های آهنین، ضد آب، ضد گلوله، الزام آور قانونی" شد که ناتو عضویت اوکراین و سایرین را رد کند و به خطوط 1997 بازگردد.
دو روز بعد، پس از مذاکرات ناتو در بروکسل، یکی دیگر از معاونان وزیر خارجه، الکساندر گروشکو، تهدید کرد که اگر به آنچه می‌خواهند نرسند، زور می‌زند. او گفت: ما مجموعه‌ای از اقدامات فنی- نظامی قانونی داریم که در صورت احساس خطر واقعی برای امنیت خود از آنها استفاده خواهیم کرد و اکنون این را احساس می‌کنیم، زیرا آنها کشور ما را هدف ابزارهای تهاجمی خود قرار می‌دهند.
تا روز پنجشنبه، زمانی که مذاکرات به سازمان امنیت و همکاری اروپا رسید، که قلمرو آن نیمکره شمالی را از شرقی‌ترین توندرای یخ‌زده روسیه تا نوک غربی یخی آلاسکا و جایی که روسیه و اوکراین هر دو عضو آن هستند، نیمکره شمالی را دور می‌زند. الکساندر لوکاشویچ، سفیر روسیه در سازمان امنیت و همکاری در اروپا، نیز پس از یک نشست «سازمان امنیت و همکاری اروپا» به خبرنگاران گفت شرایط «در این مرحله واقعا ناامیدکننده است.» او در مورد «عواقب فاجعه بار» احتمالی در صورتی که دو طرف نتوانند در مورد آن چه روسیه خطوط قرمز امنیتی نامیده است به توافق برسند، هشدار داد.
روز جمعه در مسکو، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه پوتین که مدت ها خدمت کرده بود، هشدار داد که غرب از خود دور شده است و کشورهای غربی به گسترش تنش در جهان کمک می کنند، و با استفاده از قوانین عامیانه روسیه، اشاره کرد که دیپلماسی پوتین ممکن است مسیر خود را طی کرده باشد و گفت: "ما به آرامی مهار می کنیم، اما اکنون زمان آن فرا رسیده است که سوار شویم."
در همان روز، اوکراینی‌ها با حمله سایبری گسترده که وب‌سایت‌های دولتی را از بین بردند، بیدار شدند. روسیه مسئولیت این حمله را برعهده نگرفته است، اما جوزپ بورل، دیپلمات ارشد اروپایی، تردید کمی در مورد اینکه چه کسی پشت این حمله بوده است، باقی نگذاشت و گفت: گفتن [چه کسی پشت آن] سخت و دشواراست، من نمی توانم کسی را سرزنش کنم زیرا هیچ مدرکی ندارم، اما می توانیم تصور کنیم.
با طراحی روسی یا تأثیرات لکنت آمیز دیپلماسی متوقف شده، مذاکرات نتایج مارپیچ‌ای را در پی دارد. بورل قول اقدامات متقابل در برابر این حمله سایبری را داد، "ما تمام منابع خود را برای کمک به اوکراین برای مقابله با این حمله سایبری بسیج می کنیم. متأسفانه، ما می دانستیم که ممکن است رخ دهد."
در ایالات متحده، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی جو بایدن، روز پنجشنبه گفت: ما و هم‌پیمانان ما برای هر گونه احتمالاتی آمادگی داریم.» او افزود، اگر ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه به دنبال تشدید بحران نظامی است، برای این نیز آمادگی داریم. به گفته جان کربی، سخنگوی پنتاگون، ما اطلاعاتی داریم که نشان می‌دهد روسیه مشغول آماده‌سازی برای حرکت به سمت اوکراین است. حتی شماری عملیات برای فریب آماده کرده که بگوید به آنها یا روس زبان‌ها در اوکراین حمله شده تا به آن‌جا برود.کرملین به شدت این اتهام را رد کرد.
چه اتفاقی می افتد؟
به گزارش رسانه دولتی اوکراین، اوکرینفورم، روز جمعه، ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، از بایدن و پوتین برای گفتگو در مورد وضعیت امنیتی دعوت کرد.
لاوروف گفته است که معتقد است ناتو باید حرکت بعدی را انجام دهد، ما منتظر پاسخ همکارانمان هستیم، پاسخ های مکتوب، روی کاغذ.
اما ینس استولنبرگ، دبیرکل ناتو روز چهارشنبه به شبکه خبرى سی ان ان گفت که این وظیفه روسیه است که به اقدامات دیپلماتیک ناتو در مورد مذاکرات کنترل تسلیحات و سایر توافقات نظامی متقابل پاسخ دهد. وی گفت: ما منتظر پاسخ پیشنهاد خود برای تشکیل جلسه ای هستیم که در آن به طیف گسترده ای از موضوعات مهم برای امنیت اروپا رسیدگی مى شود.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا نیز گفت که ایالات متحده منتظر رئیس جمهور روسیه است. «آیا او برای حل برخی از این مشکلات راه دیپلماسی و گفت‌وگو را انتخاب می‌کند؟ یا قرار است به دنبال مقابله و تهاجم باشد؟
انتظار دوباره خاطرات ناخوشایند را برای اروپایی ها بیدار می کند. یپه کوفود، وزیر خارجه دانمارک ، اقدامات پوتین را "کاملا غیرقابل قبول" خواند و گفت که او "در تلاش است ما را به سردترین و تاریک ترین روزهای جنگ سرد بازگرداند."
اما با توجه به اینکه پوتین به ظاهر قاطعانه از عقب‌نشینی خود سرسخت است، سایه تاریخ بر شانه‌های رهبرانی در سراسر قاره اروپا فشار می‌آورد که به طور فزاینده‌ای آگاه می‌شوند که ممکن است تصمیم‌های سرنوشت‌سازی در پیش باشد.
