مردم افغانستان این روزها چه داخل و چه خارج امیدی به زندگی ندارند.در داخل طالبان و در خارج خطرات مهاجرت افغانستانی ها را تهدید می کنند.
به گزارش جماران، پزشکان بیمارستان کودکان در شهر ورشو، پایتخت لهستان روز گذشته اعلام کردند دومین کودک مهاجر افغان که تنها ۶ سال داشت و بر اثر مصرف قارچ سمی به این بیمارستان منتقل شده بود نیز مانند برادر کوچکش جان باخت.
این خانواده افغان ماه گذشته از کابل تخلیه شده بودند. آنها پسر ۵ ساله خود را نیز بامداد پنج‌شنبه بار دیگر به دلیل خوردن قارچ‌های سمی از دست دادند.
این کودک ۶ ساله در بیمارستان کودکان لهستان بستری بود و در شرایط بحرانی قرار داشت. پزشکان بیمارستان پیش از این اعلام کرده بودند که او تحت پیوند کبد قرار گرفته است اما سیستم عصبی مرکزی او به شدت آسیب دیده و امید به زنده ماندن او بسیار اندک است.
خواهر ۱۷ سالۀ آنها نیز که مسموم شده بود، سرانجام درمان و از بیمارستان مرخص شد. پزشکان می‌گویند اثر مخرب این سم بر بدن بزرگترها بسیار کمتر از کودکان بوده است.
گفته می‌شود این خانواده، شامل دو بزرگسال و چهار کودک در ۲۳ ماه اوت وارد شهر «پودکوا لسنا» در نزدیکی ورشو شده بودند. آنها هفته گذشته سوپی را با قارچ‌های بسیار سمی جنگل‌های اطراف مرکز قرنطینه اجباری مهاجران تهیه کرده و خورده بودند و در پی آن اعضای خانواده طی روزهای ۲۶ و ۲۷ اوت در بیمارستان بستری شدند.
بنا بر گزارش رسانه‌های لهستان، پدر این کودکان یک حسابدار بوده که سال‌ها در افغانستان برای ارتش بریتانیا کار می‌کرده و در نهایت نیز خانواده او توسط ارتش لهستان آنهم به درخواست بریتانیا از کابل تخلیه شده‌اند.
مقامات قضایی لهستان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا سهل انگاری عامل مسمومیت این خانواده افغان با قارچ سمی بوده یا دلیل دیگری برای وقوع این حادثه وجود داشته است.
«الکساندرا اسکرزنیارز» سخنگوی دفتر دادستانی در ورشو اعلام کرد که دادستان‌ها در حال تحقیق از کارکنان مرکز نگهداری مهاجران افغان درباره وقایع هفته گذشته هستند. این تحقیقات ممکن است به اتهامات جنایی برای سهل انگاری و قرار دادن غیرعمد مهاجران در معرض یک تهدید جدی منجر شود؛ تهدیدی که باعث از دست رفتن سلامتی افراد یا زندگی آنها شده است.
او افزود که در صورت اثبات چنین اتهامی، مجازات افراد خاطی حداکثر سه سال زندان خواهد بود.
قارچ کلاه مرگ، از جمله سمی‌ترین قارچ‌های جهان است که شباهت زیادی به قارچ‌های خوراکی لهستان دارد.
حدود ۱۳۰۰ نوع قارچ در لهستان رشد می‌کند که حدود ۲۰۰ نوع آن سمی است. پیش از این در سال ۲۰۱۹ میلادی ۲۷ نفر در این کشور دچار مسمومیت ناشی از مصرف قارچ شده و ۲۵ نفر از آنها در بیمارستان بستری شدند.
در همین حال،الخاندرو مایورکاس، وزیر امنیت داخلی آمریکا می‌گوید انتظار دارد که کشورش دستکم ۵۰ هزار نفر از افغان‌هایی را که از فرودگاه کابل تخلیه شدند در خاک خود بپذیرد.
وی پذیرش این پناهجویان را بخشی از «تعهد متداوم» ایالات متحده برای کمک به افرادی دانست که از سوی طالبان در معرض خطر هستند و یا به آمریکا طی ۲۰ سال گذشته کمک کرده بودند.
سخنان وزیر امنیت داخلی ایالات متحده در مورد پذیرش دستکم ۵۰ هزار افغان در حالی بیان می‌شود که کنترل امنیتی پرونده ده ها هزار نفر از افرادی که واشنگتن از افغانستان خارج کرد انجام شده است و آنها وارد آمریکا شده‌اند.
الخاندرو مایورکاس در مورد «تعهد متداوم» ایالات متحده برای کمک به این گروه از افغان‌ها گفت: «این تنها مساله‌ای مربوط به چند هفته آینده نیست. ما تا زمانی که به هدف نهایی دست نیافته‌ایم دست از کار نمی‌کشیم.»
ارتش آمریکا در آخرین روزهای حضور خود در افغانستان نزدیک به ۱۳۰ هزار نفر از اتباع خارجی و افغان‌ها را از این کشور خارج کرد. مقامات ایالات متحده از این عملیات به عنوان یکی از بزرگترین عملیات تخلیه دسته‌جمعی در تاریخ این کشور یاد کرده‌اند.
بسیاری از افغان‌هایی که در جریان این عملیات به خارج از افغانستان منتقل شدند اکنون در کشورهای ثالث مانند آلمان، اسپانیا، کویت و قطر به سر می‌برند تا پرونده آنها مورد رسیدگی قرار گیرد. این در حالی است که به گفته وزیر امنیت داخلی آمریکا کشورش با پذیرش برخی از این افراد پس از بررسی پرونده‌شان مخالفت کرده است.
وی بدون اشاره به جزئیات بیشتر درباره سرنوشت این دسته از افغان‌ها گفت که واشنگتن برای رسیدگی به این مساله با متحدانش همکاری می‌کند.
آمریکا برای آن دسته از افغان‌هایی که طی ۲۰ سال گذشته به ارتش ایالات متحده و متحدانش در ناتو کمک کرده بودند ویزای ویژه مهاجرت صادر می‌کند. اکثر افغان‌هایی که تاکنون وارد خاک ایالات متحده شده‌اند در پایگاه‌های نظامی در سراسر این کشور اسکان داده شده‌اند.
در تحولی دیگر، قضات زن افغانستان پس از تسلط طالبان بر کابل با یک چالش جدی روبرو شدند: اکنون محکومانشان در جستجوی آنها هستند و به همین دلیل این گروه از زنان حقوقدان درصدد یافتن راهی برای فرار از افغانستان هستند.
یکی از این زنان قاضی که موفق به فرار از کشورش و ورود به اروپا شده، آنچه بر او پس از تسلط طالبان بر کابل گذشته را در مصاحبه با خبرگزاری رویترز این گونه شرح می‌دهد: «چهار پنج عضو طالبان آمدند و از افرادی که در خانه من بودند، پرسیدند: این زن قاضی کجاست؟ آنها افرادی بودند که من آنها را به زندان انداخته بودم.»
او که می‌خواهد ناشناس بماند، می‌افزاید: «طالبان زندانیان را در سراسر کشور آزاد کرده و با این کار زندگی زنان قاضی را به طور جدی به خطر انداخته‌اند.»
افغانستان حدود ۲۵۰ قاضی زن دارد که تعداد کمی از آنها توانستند در هفته‌های اخیر این کشور را ترک کنند. بیشتر آنها همچنان در افغانستان و به دنبال راهی برای فرار از این کشور هستند.
طالبان از سه هفتۀ پیش که قدرت را در افغانستان در دست گرفته‌اند، زنان را از انجام فعالیت‌های بسیاری ممنوع کرده‌اند. سخنگوی طالبان نیز در کنفرانس خبری خود پس از تصرف کابل اعلام کرد که حقوق زنان مطابق قوانین اسلامی حفظ خواهد شد.
مهمترین اهداف حملات تروریستی
زنانی که در دستگاه قضایی افغانستان کار می‌کردند، پیش از این نیز از مهمترین اهداف حملات تروریستی بودند. از جمله دو قاضی زن دیوان عالی افغانستان در ماه ژانویه توسط افراد مسلح ناشناس به ضرب گلوله کشته شدند.
این قاضی زن که با کمک برخی از فعالان حقوق بشر و همکاران خارجی‌اش در انجمن بین المللی قضات زن (IAWJ) توانسته از افغانستان فرار کند، همچنان با برخی از همکارانش در افغانستان در تماس است و می‌گوید: «ترس و وحشت کاملا زندگی آنها را در بر گرفته. آنها به من می‌گویند اگر نجات پیدا نکنند، جانشان بطور جدی در خطر خواهد بود.»
حوریا مصادیق، یکی از فعالان حقوق بشر افغان می‌گوید: «علاوه بر قضات، حدود هزار زن از کنشگران حقوق بشر نیز وجود دارند که ممکن است هدف حملات و انتقام نیروهای طالبان قرار بگیرند.»
او می‌گوید: «زندانیان آزاد شده، زنان قاضی و دادستان و زنان پلیس را تهدید به مرگ کرده‌اند و می‌گویند که به دنبال شما خواهیم آمد.»
انتقاد از کشورهای غربی
رابرت باکلند، وزیر دادگستری بریتانیا هفته گذشته گفت که لندن ۹ قاضی زن را از افغانستان خارج کرده و در تلاش است تا گذرگاه امنی را برای خروج «افراد بسیار آسیب پذیر» فراهم کند. او افزود: «بسیاری از این قضات مسئول اجرای قانون بودند و اکنون از عواقبی که با ظهور طالبان در انتظار آنهاست، می‌ترسند.»
بسیاری از فعالان حقوق بشر و تشکل‌های حقوقی که در تلاش بودند قضات زن و مدافع حقوق بشر را نجات دهند، در انتقاد از کشورهای غربی می‌گویند که آنها در عملیات تخلیه خود، خروج این افراد را در اولویت قرار نداده بودند.
از جمله سارا کی، وکیل حقوق بشر مستقر در بلفاست و عضو شبکه اطلس (انجمن جهانی وکلا و حقوقدانان زن) می‌گوید: «دولت‌ها هیچ علاقه‌ای به تخلیه افرادی که تبعه خودشان نبودند، نداشتند.»
