مجموعه دولت و آقایان وزرای استیضاح شده طبیعتا تلاش کردند، سئوالات را پاسخ دهند و ابهامات را روشن کنند، گزارش عملکرد سه وزارتخانه در اختیار نمایندگان مختلف قرار گرفت، در هر صورت وجدان عمومی مجلس شورای اسلامی نسبت به عملکرد سه وزیر قانع کننده بود.

به گزارش جماران؛ هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی بعد از پایان یافتن بررسی لایحه بودجه 97 طرح استیضاح علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی و محمود حجتی وزیر جهادکشاورزی را در نیمه دوم اسفندماه اعلام وصول کرد، وزرا در موعد قانونی به مجلس شورای اسلامی رفتند و از عملکردی که داشتند دفاع و اعتماد مجلس شورای اسلامی به خود را تمدید کردند.

البته این اتفاق به مذاق برخی نمایندگان موافق استیضاح خوش نیامد، آنها معتقد بودند که اعتبار مجلس شورای اسلامی نزد مردم لطمه دید و ابزارهای نظارتی بر دولت را ناکارآمد کرد. حتی اصطلاحاتی همچون «سر استیضاح را بریدند» یا «افتیضاح» در توصیف این اتفاق به کار رفت.

فراکسیون امید نیز از این هجمه ها بی نصیب نماند و متهم به رفیق نیمه راه بودن شد. رسانه های اصولگرا باعث و بانی سه استیضاح اخیر را فراکسیون امید معرفی کردند که در دقیقه 90 با چرخشی 180 درجه به سمت حمایت از وزرای استیضاح شونده تغییر موضع داد.

در مقابل این دیدگاه، نمایندگان مخالف استیضاح و مقامات دولتی معتقدند گرچه استیضاح حق مجلس شورای اسلامی است و زوایای مورد سئوال و ابهام را از اذهان عمومی پاک می کند اما لابی و معامله ای پشت پرده نبود که آخوندی، ربیعی و حجتی دوباره توانستند به کار خود ادامه دهند و از جلسه استیضاح با خیال راحت به دفتر کارشان بروند و روی صندلی وزارت تکیه بزنند بلکه توضیحات قانع کننده و شفاف سازی ها در رقم خوردن این نتیجه نقش تعیین کننده داشت.

حسینعلی امیری معاون پارلمانی رئیس جمهور می گوید: توضیحات وزرا و بیان عملکرد خودشان و پاسخ به سئوالات استیضاح کنندگان توانست مجلس شورای اسلامی را قانع کند و دوباره نمایندگان به ابقای این سه وزیر در مسئولیت های شان رأی دادند. به نظر من این نقطه قوت است و حکایت از این می کند که برآیند مجلس شورای اسلامی نگاه کارشناسی و دغدغه نسبت به کار مردم دارد.

مشروح گفتگو با حسینعلی امیری را در ادامه بخوانید.

****

آرای موافق به وزرای تعاون، کار و رفاه اجتماعی، راه و شهرسازی و جهاد کشاورزی در زمان استیضاح وقتی مقایسه می شود با رأی اعتمادی که آنها مردادماه 96 از مجلس شورای اسلامی گرفتند، کاهش محسوس و معنی داری دارد، آیا این پیامی به دولت بود؟

شرایط حاکم در شروع دولت با الان متفاوت است، مهم این بود که وزرای استیضاح شونده بتوانند نسبت به سئوالاتی که وجود دارد به استیضاح کنندگان پاسخ دهند تا مجلس شورای اسلامی را قانع کنند. رأیی که نمایندگان دادند، برایند نظر مجلس شورای اسلامی بود و مجلس شورای اسلامی دوباره به سه وزیر استیضاح شده اعتماد کرد. من هم به سهم خودم از رئیس، نواب و هیأت رئیسه و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی اعم از موافق و مخالف استیضاح تشکر و سپاسگزاری می کنم و اعتماد مجلس شورای اسلامی را نسبت به سه وزیر استیضاح شده قدردان هستیم، آن هم در شرایط خاص زمانی نزدیک به عید که مردم برای تعطیلات برنامه ریزی کردند. بخشی از خدمات دهی به مسافران نوروزی به عهده وزارت راه و شهرسازی، تأمین مواد غذایی به عهده وزارت جهادکشاورزی و رسیدگی به مطالبات کارگران به عهده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است. خوشبختانه با اعتماد دوباره ای که مجلس شورای اسلامی نسبت به سه وزیر کرد از ایجاد اختلال در کار این سه وزارتخانه جلوگیری به عمل آورد که ما تشکر و سپاسگزاری می کنیم.

برخی می گویند این تخفیف مجلس شورای اسلامی بود و خیلی برای مجلس شورای اسلامی بد شد که چنین اتفاقی افتاد و سه وزیر استیضاح شونده دوباره اعتماد مجلس شورای اسلامی را کسب کردند، نگاه شما چیست؟

چرا از آن طرف نگوییم؟ چرا این اتفاق را قوت مجلس شورای اسلامی نگیریم؟ به هر صورت سئوال، استیضاح و تحقیق و تفحص حق مجلس شورای اسلامی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی است، قانون اساسی این حق را برای نمایندگان مجلس شورای اسلامی به رسمیت شناخته است. در واقع توضیحات وزرا و بیان عملکرد خودشان و پاسخ به سئوالات استیضاح کنندگان توانست مجلس شورای اسلامی را قانع کند و دوباره نمایندگان به ابقای این سه وزیر در مسئولیت های شان رأی دادند. به نظر من این نقطه قوت است و حکایت از این می کند که برآیند مجلس شورای اسلامی نگاه کارشناسی و دغدغه نسبت به کار مردم دارد.

لابی های پشت پرده موثر نبود؟ چون برخی نمایندگان منتقد ماندگاری سه وزیر استیضاح شده در کابینه می گویند لابی ها در این اتفاق موثر بود. حتی این اصطلاح استفاده شد که سر استیضاح را بردیدند، این انتقاد را وارد می دانید؟

مجموعه دولت و آقایان وزرای استیضاح شده طبیعتا تلاش کردند، سئوالات را پاسخ دهند و ابهامات را روشن کنند، گزارش عملکرد سه وزارتخانه در اختیار نمایندگان مختلف قرار گرفت، در هر صورت وجدان عمومی مجلس شورای اسلامی نسبت به عملکرد سه وزیر قانع کننده بود.

پس می گویید این توضیحات وزرای استیضاح شده و روشن کردن زوایای مبهم برای نمایندگان لابی نبود بلکه شفاف سازی بود؟

این اقدام وزرا در توضیح دادن، قانع کردن، بیان عملکرد و گزارش کار ، پاسخ دادن به سئوالات، روشن کردن نقاط ابهام و حل دغدغه نمایندگان با ارائه نظرات کارشناسی است.

آقای امیری! سئوال از رئیس جمهور به کجا رسید زمان دفاعیات آقای آخوندی در مجلس شورای اسلامی شاهد تجمع و تحصن برخی طراحان سئوال از رئیس جمهور در جایگاه هیأت رئیسه بودیم، آیا دولت نگذاشت این طرح اعلام وصول شود یا خود هیأت رئیسه مانع شد؟

خیر، قانون اساسی و ماده 212 قانون آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی برای طرح سئوال از رئیس جمهور یک حدنصاب قائل شده است. یک هفته پس از طرح سئوال در کمیسیون مربوطه، اگر تعداد امضای سئوال کنندگان از یک چهارم (73 نماینده) کاهش پیدا کند، طرح سئوال بایگانی می شود. طرح سئوال اول درباره موسسات مالی و اعتباری همین طور شد. نمایندگان رئیس جمهور در کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی حضور پیدا کردند و توضیح دادند. این مسئله باعث شد تعداد قابل توجهی از نمایندگان محترم قانع و از طرح سئوال منصرف شوند. درباره طرح سئوال دوم در موضوعات اقتصادی همچون اشتغال و ارز با 5 محور نیز همین اتفاق افتاد. نمایندگان آقای رئیس جمهور در کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی حضور پیدا کردند طراحان سئوال از رئیس جمهور سئوالات و ابهامات خود را مطرح کردند و نمایندگان رئیس جمهور توضیح دادند بعد از آن تعداد زیادی از نمایندگان سئوال کننده قانع شدند و طرح سئوال از حدنصاب افتاد و مستندات آن را به هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی ارائه دادیم.

پس طرح سئوال دوم از رئیس جمهور نیز منتفی شد؟

بله، یک برداشتی از قانون آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی وجود دارد برخی از آقایان سئوال کننده معتقدند نصاب یک هفته ای را که قانونگذار گذاشته، باید روزهای تعطیل از آن کم شود در حالیکه این توجیه قانونی ندارد، تعریف قانون از یک هفته به معنای هفت روز است نه آنکه تعطیلات رسمی از آن کم شود.

یعنی امضاکننده سئوال معتقد بودند که طرح سئوال از رئیس جمهور باید ظرف 5 روز اعلام وصول می شد نه یک هفته؟

بله، آنها می گفتند روز تعطیل باید کسر می شد در حالیکه چنین استدلالی توجیه حقوقی و قانونی ندارد.

در واقع در دو روز پایانی بین روز پنجم تا هفتم تعداد امضاهای سئوال از رئیس جمهور به زیر حدنصاب 73 امضا رسید؟

بله، همین طور است، ظرف یک هفته بعد از طرح سئوال در کمیسیون تعدادی از نمایندگان براساس توضیحی که به آنها داده شد قانع شدند و آن طرح سئوال نیز از نصاب افتاد.

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

  • کدخبر: 887759
  • منبع: خبرآنلاین
  • نسخه چاپی

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.