ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا در گفت‌وگو با هفته نامه مثلث تاکید می کند که اداره کشور با استفاده از نظام پارلمانی نیازمند ایجاد تغییراتی در ساختار پارلمان و حرکت به سمت نظام حزبی است.
به گزارش جماران، ناصر ایمانی که معتقد است منظور نمایندگان مجلس از پرداختن به موضوع نظام پارلمانی این است که رئیس جمهور منتخب مردم نباشد، در این گفت و گو می گوید: « در توضیحات خود گفته‌اند که مجلس در انجام وظایف نظارتی خود با مشکلاتی مواجه است و بعضا به خاطر تعامل با دولت ناگزیر می‌شود که برخی اشکالات را نادیده بگیرد. فکر می‌کنید جمع‌شدن نظارت و اجرا در یک نهاد می‌تواند این مساله را حل کند؟»
به گزارش نامه نیوز، وی افزوده است: « جمع‌شدن نظارت و اجرا در یکجا می‌تواند مفید باشد اما مجلس ما (مجلس به‌طور کلی نه مجلس دهم یا مجلس‌های دیگر) تا‌کنون به دلایل دیگری موفق به عملکرد نظارتی درست نبوده است بنابراین اکنون برای بهبود عملکرد در این بخش نمی‌توانند درخواست دیگری داشته باشند».
به گفته او، اگر در جمهوری اسلامی و با ساختار فعلی مجلس از نظام پارلمانی صحبت کنیم یک گره به گره‌های موجو‌د اضافه می‌کنیم.
دلیل ایمانی برای این نظر آن است که « ساختار کنونی مجلس یکی از مشکلات نظام جمهوری اسلامی است و پارلمانیکردن نظام وضعیت را بسیار پیچیده‌تر می‌کند. این مجلس، مجلسی نیست که بتواند در اداره نظام حکومتی کارایی موثری داشته باشد. این موضوع ربطی به این مجلس و آن مجلس یا نمایندگان محترم ندارد بلکه به ساختار مجلس مربوط است. اگر ساختار مجلس را اصلاح کنیم از پارلمانیکردن نظام نیز بی‌نیاز خواهیم بود».
او در مورد اصلاح ساختاری مجلس نیز توضیح داده است: « مشکل اصلی این است که ما یک مجلس داریم. این مجلس نیز مجلسی است که نمایندگان آن توسط آحاد مردم انتخاب می‌شود. این مجلس قطعا مورد اعتماد همه مردم است اما کارایی آن به‌عنوان مجلسی که مردم روستاها و شهرستان و... بدون شناخت کافی و دقیق نمایندگان آن انتخاب کرده‌اند؛ برای اتخاذ تصمیمات ملی کافی نیست. منظور این نیست که مجلس شورای اسلامی با ساختار فعلی اصلا کارآمد نیست بلکه به اعتقاد ملی کارآمدی لازم را ندارد و ضعیف است. ... به اعتقاد من در شرایط فعلی اگر صحبت از بازنگری قانون اساسی می‌کنیم، قبل از همه باید ساختار مجلس را را مورد بازنگری قرار داد. این درست نیست که یک وظیفه دیگر به دوش مجلس فعلی قرار دهیم زیرا در این صورت حتما مشکل را دو برابر کرده‌ایم».
وی با اشاره به اینکه هر کدام از دو نظام پارلمانی و ریاستی محاسن و معایبی دارند، گفته است: « و به نظر من باتوجه به شرایط کشور و... باید از ترکیبی از این دو نظام بهره برد. در ایران نیز تصور می‌کنم نظام ترکیبی پارلمانی و ریاستی بیشتر مفید باشد».
ایمانی می افزاید که نظام فعلی بعد از انجام اصلاحاتی در ساختار مجلس و قانون انتخابات کارآمدترین نظام ممکن است. او توضیح می دهد: « ساختار پارلمان و برخی از کاستی‌ها در حوزه قوه مجریه و ریاست‌جمهوری حتما به بازنگری نیاز دارد اما با کلیت پارلمانی‌شدن نظام سیاسی در کشور موافق نیستم. به اضافه اینکه تاکید می‌کنم ساختار کنونی مجلس به هیچ وجه مناسب تغییر نظام سیاسی کشور نیست».
او همچنین تحزب را عامل موفقیت یک نظام پارلمانی می داند و می گوید: « اگر کشوری می‌خواهد پارلمان داشته و متکی به آرای مردم باشد لاجرم باید به طرف نظام حزبی برود و هیچ شکی در این خصوص وجود ندارد».
ایمانی در پاسخ به این پرسش که وضعیت تحزب در کشور ما به شکست نظام پارلمانی می‌انجامد یا پارلمانی‌شدن نظام می‌تواند تقویت تحزب را به همراه داشته باشد؟ می گوید: « نظام حزبی باعث تقویت نظام پارلمانی می‌شود».
او با تاکید بر اینکه آمادگی برپایی یک نظام پارلمانی را نداریم، می گوید: « ما به اصلاح ساختار پارلمان نیاز داریم و گذشته از موضوع اصلاح قانون اساسی که در مورد آن صحبت کردم به اصلاح نظام انتخاباتی نیز نیازمند هستیم. باید به سمت تحزب حرکت کنیم. این حرکت باید به صورت گام به گام باشد و به ایجاد نظام پارلمانی به صورت یکباره. راه‌های بسیاری وجود دارد و در دنیا تجربه شده است که می‌توان به صورت گام به گام تحزب را در کشور تقویت کرد. ... شاید پروسه تقویت تحزب و رسیدن به نظام حزبی بیش از دو دهه زمان‌بر باشد اما ایرادی ندارد و باید حتما این مسیر را طی کرد. این به اصلاح قانون اساسی و نامه‌نوشتن نمایندگان خطاب به رهبری نیز نیاز ندارد. این به قانون انتخابات مربوط است و باید مورد بازنگری قرار گیرد تا احزاب ولو در یک فرآیند طولانی بتوانند به شکل قانونی در انتخابات مجلس، شوراهای شهر و ریاست‌جمهوری نقش‌آفرین باشند. تاکید می‌کنم که انتخابات مجلس باید در اولویت باشد تا در نتیجه آن نظام پارلمانی آرام آرام اصلاح شود. بعد از رفع نواقص فعلی در مجلس شاهد اصلاح و رفع نواقص قوه مجریه به صورت طبیعی خواهیم بود. ابتدای صحبت اشاره کردم که عملکرد نامناسب در حوزه نظارت به ضعف‌های خود مجلس مربوط است. رفع این ضعف‌ها به واسطه تقویت نظام حزبی و ورود نمایندگان صاحب صلاحیت بیشتر به مجلس، عملکرد بهتری در حوزه وظایف نظارتی مجلس مشاهده می‌شود. حضور نمایندگان ضعیف در مجلس دلیل وجود دولت ضعیف است و این دو مدام یکدیگر را تضعیف می‌کنند بنابراین نیازمند اصلاح این رویه هستیم. یکی از طرق این کار نیز تقویت نظام حزبی است. تقویت احزاب به‌طور قطع نقش موثری در تقویت پارلمان و به تبع آن قوه مجریه ایفا خواهد کرد».
کپی شد
