پرونده انتصاب زنان وزیر کماکان باز است. هرچند تابه‌حال روی هیچ نامی توافق نهایی صورت نگرفته است. اسامی اما دهان به دهان می‌چرخد، از زهرا شجاعی و معصومه ابتکار گرفته تا شهیندخت مولاوردی و الهه کولایی.
به گزارش جماران، پروانه سلحشوری، رئیس فراکسیون زنان مجلس تأکید دارد در گفت‌وگویی که اخیرا با مولاوردی داشته از او شنیده که میلی به حضور در وزارت آموزش‌وپرورش ندارد. در همین حال رئیس فراکسیون زنان مجلس تأکید دارد زهرا شجاعی و فاطمه تندگویان می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای وزارت آموزش‌وپرورش باشند. انتقاد او به دولت روحانی این است که آن‌طور که باید و شاید زنان مدیر در این سال‌ها شناسایی نشده و متأسفانه وزارت کشور دولت یازدهم حتی یک زن استاندار هم منصوب نکرده است. فقدان حتی یک زن رئیس دانشگاه از دیگر کاستی‌هایی است که او خوش‌بین است بتوان آن را در دولت دوازدهم محقق کرد.
انتصاب وزرای زن به کجا رسیده و تا چه میزان قطعی است؟
لابی و مذاکره در جریان است اما هنوز خبر موثق ندارم. شرایط گاهی امیدوارکننده می‌شود و گاهی ناامیدکننده.
گویا خانم مولاوردی برای وزرات آموزش‌وپرورش مطرح‌اند.
خیر، اتفاقا اخیرا با ایشان دیداری داشتم و گفتند در حوزه وزارت آموزش‌وپرورش تجربه‌ای ندارم و موافق این حضور نیستم.
یعنی اگر مطرحشان کنند هم نخواهند پذیرفت؟
خانم مولاوردی در دیداری که با ایشان داشتیم گفتند حتی اگر پیشنهاد شود، نمی‌پذیرم. راست هم می‌گویند. چرا بخواهند خودشان را خراب کنند؟! اگر فردی در حوزه‌ای تخصص ندارد، دلیلی ندارد که ورود کند. خانم مولاوردی از مدیران برجسته زن درکابینه هستند و امیدواریم به خوبی از توانمندی ایشان در دولت آینده نیز استفاده شود.
این روزها شایعه شده است که ایشان در کابینه نخواهند بود، صحت دارد؟ زنان مجلس در جریان هستند؟
ما هم خیلی در جریان نیستیم اما پیگیری‌های ما نشان داده که خانم مولاوردی در کابینه خواهد بود. چراکه هم آقای روحانی از ایشان راضی هستند و هم فعالان جامعه مدنی. برخی گمانه‌زنی‌ها مبنی بر این است که به جز خانم اشرف بروجردی، خانم ابتکار، احمدی‌پور و مولاوردی جابه‌جا خواهند شد. شرایط به گونه‌ای است که اطلاعات چندان به بیرون درز نمی‌کند. اما اطمینان داده‌اند مولاوردی در کابینه خواهد بود.
اگر خانم مولاوردی گفته‌اند وزارت آموزش‌وپرورش را نمی‌پذیرند، پس گزینه‌های دیگر برای وزرات آموزش‌وپرورش از میان زنان چه کسانی هستند؟
زهرا شجاعی گزینه مناسب برای وزارت آموزش‌وپرورش است. ایشان هم مدیر توانمندی است و هم می‌تواند به خوبی از پس مدیریت دشوار این وزارتخانه برآید. برنامه مشخصی هم برای مدیریت این وزارتخانه دارد. استدلال من این است که ایشان جنم کافی برای اداره وزارت آموزش‌وپرورش را دارند. ذهن استراتژیکی دارد و اگر درباره ایشان حرف می‌زنم می‌دانم از پس مدیریت وزارت آموزش‌وپرورش برمی‌آید.
اسم خانم کولایی هم نخست برای وزارتخانه‌ها مطرح بود و حالا بیشتر در بحث شهردارشدن ایشان مانور داده می‌شود، شما اطلاع دقیقی دارید که آیا نام ایشان برای وزارتخانه هم مطرح شده است؟
خب باید ببینیم مسئله شهرداری به کجا می‌رسد. ولی به نظرم ایشان گزینه مناسبی برای ریاست دانشگاه تهران است. ریاست دانشگاه تهران از نگاه من موقعیت بسیار ارزشمندی است و می‌تواند زمینه‌ساز مدیریت و ریاست زنان دیگر در دانشگاه‌های کشور شود. متأسفانه ما زنی که رئیس دانشگاه باشد نداریم و اتفاقا خانم کولایی چه برای ریاست دانشگاه تهران و چه برای وزارت علوم گزینه مناسبی هستند.
آیا با ایشان در این زمینه رایزنی شده؟
خبر ندارم اما می‌دانم فعلا در میان نامزدهای مطرح برای شهرداری تهران اسمشان مطرح شده است.
فکر می‌کنید شناسایی درستی از مدیران زن توانمند برای معرفی در جایگاه وزارتخانه‌ها صورت گرفته؟
راستش ایده من این بود که برای هر وزارتخانه نام یک زن را پیشنهاد کنیم تا اگر وزیر هم نشود، دست‌کم نام آن خانم به میان آمده و برای معاونت همان وزارتخانه مطرح شود. اما پیشنهاد من با مخالفت‌هایی مواجه شد و به ثمر نرسید. در موضوع شناسایی به هر شکل نهادهای مختلف از مجلس گرفته تا معاونت امور زنان ورود کرده‌اند. اسامی نیز به دولتمردان ارائه شده است. خوشبختانه خانم‌های توانمندی داریم؛ از خانم داداشیان در وزارت علوم گرفته تا شاهدایی در وزارت نفت و فاطمه تندگویان، مشاور امور زنان آقای زنگنه. خانم تندگویان اتفاقا از دیگر گزینه‌های مطرح و توانمند برای وزارت آموزش‌وپرورش هستند. هم سابقه حضور در بدنه این وزارتخانه را دارند و هم سابقه درخشان اجرائی.
به طور کلی کارنامه دولت را در حوزه تربیت مدیران زن چطور ارزیابی می‌کنید؟
ما در خیلی از موقعیت‌ها هنوز زنان توانمند را بازی نداده‌ایم. این به ضعف مدیریتی در حوزه شناسایی زنان مدیر باز می‌گردد. وظیفه زنان نیست که بیایند و خودشان را مطرح کنند، در هر وزارتخانه باید مشاوران زنان وزیر این کار را انجام دهند. جمع‌بندی من این است؛ آن‌طور که باید و شاید در این چهار سال مدیران زن توانمند تربیت نشدند. هنوز نه رئیس دانشگاه زن داریم و نه استاندار زن. این محیط مردانه فرصت بروز به زنان نمی‌دهد.
این روزها سخنانی مبنی‌بر اینکه ٣٠ درصد از کابینه به زنان اختصاص یابد به گوش می‌رسد، آیا این مسئله نیز از جانب فراکسیون دنبال خواهد شد؟
بدون‌تردید. گام نخست ما تأکید بر ضرورت انتصاب وزیر زن است؛ تأکید از این جهت که اگر در این گام عقب‌نشینی کنیم احتمال دارد رویه شود که آقایان وزیر کمتر به زنان پست‌های کلیدی بدهند. نه‌تنها وزارتخانه‌ها که ما در استانداری‌ها، بخشداری‌ها، مدیریت‌ها و شعب اداره‌ها به فکر ارتقای جایگاه مدیریتی زنان هستیم.
تحقق برنامه‌های ششم توسعه برای افزایش عدالت جنسیتی چطور از سوی فراکسیون دنبال خواهد شد؟
طبق برنامه ششم زنان باید ارتقای جایگاه سازمانی داشته باشند. این به آن معناست که باید بتوانیم میانگین ارتقای موقعیت شغلی زنان را به دست آوریم. باید به یک بانک اطلاعاتی موثق برسیم که چقدر زن داریم و چقدر این خانم‌ها ارتقا پیدا کرده‌اند. درعین‌حال باید بُعد نظارتی‌مان را جدی‌تر بگیریم. باید ببینیم از میزان استخدام‌هایی که هست، چه درصدی به زنان تعلق دارد. دولت سال گذشته گفته بود که ما بیشتر از زنان استخدام کرده‌ایم و پایش و ارزیابی این مسائل برعهده ماست.
حرف آخر؟
راستش به مسائل زنان که می‌رسد، همه در حرف روشنفکرند و در عمل با هزار مانع مواجهیم. زنان باید به‌خوبی توانمندی‌های خود را شناسایی کرده و بدانند از پس چه سمت‌هایی برمی‌آیند. نمی‌توانیم مهره‌های اندک مدیران زن را سوخت کنیم. درعین‌حال باید تمام توانمان بر افزایش تعداد مدیران زن متمرکز شود؛ کاری که در این سال‌ها چندان در آن موفق نبودیم و اغلب اسامی زنان مدیر روی چند گزینه محدود دور می‌خورد.
