سید احمد خمینی یار و مشاور امین امام(ره) بود. شخصیتی بی نظیر که در جریان تثبیت نظام جمهوری اسلامی و تصمیم گیری های کلان انقلاب همواره امام راحل را همراهی می کرد و در همه حال مصالح نظام و ملت از اولویت های اصلی او به شمار می رفت.
به گزارش جماران، روزهای پایانی اسفند 1373 خورشیدی خبری تلخ، مردمان این دیار کهن را در غمی شگرف فرو برد. حجت الاسلام سید احمد خمینی یادگار گرامی امام راحل و یار دیرین انقلاب به دلیل سکته مغزی در بیمارستان بستری شد و اینگونه موجی از نگرانی در ایران زمین شکل گرفت. علت این رخداد عارضه قلبی و تنفسی بود که با ایست کامل قلب و تنفس برای لحظاتی همراه و در نهایت سبب سکته مغزی فرزند برومند امام خمینی(ره) شد اما با وجود تلاش های فراوان گروه پزشکی سید احمد خمینی در 25 اسفند از این جهان فانی رخت سفر بربست و روح پرفتوحش به معمار بزرگ انقلاب پیوست.
مشاور امین امام(ره) در 24 اسفند 1324 خورشیدی در محله پارک اتابکی قم دیده به جهان گشود. او دوران دبستان و دبیرستان حکیم نظامی را در این شهر سپری کرد و در طول تحصیل به ورزش به ویژه فوتبال علاقه مند شد. وی پس از پایان دبیرستان با راهنمایی پدر والامقامش به حوزه علمیه رفت و از محضر ایشان کسب فیض کرد، اخلاق اسلامی را فراگرفت و در کانون گرم خانواده به بلوغ فکری و عرفانی رسید.
سید احمد خمینی همانند یک طلبه عادی با سادگی مشغول فراگیری علوم اسلامی شد. «آیت الله طاهری خرم آبادی» عضو فقید مجلس خبرگان رهبری درباره آن دوره می گوید: «بعد از تبعید امام به نجف، آقای حاج سیداحمدآقا ضمن اینکه درس می خواند یعنی واقعاً یک طلبه درسخوان بود و من مکرر می دیدم ایشان مثل یک طلبه عادی در مدرسه فیضیه نشسته است روی زمین و با همبحثش دارد مباحثه می کند، مثل یک طلبه عادی که این برای ما از یک طرف شگفت انگیز بود و از طرفی چون فرزند امام بود، و می دانستیم توقع از او هم همین است.»
حیات سیاسی سیداحمد خمینی به مبارزه با رژیم پهلوی در کنار امام خمینی(ره) معطوف می شود. وی به عنوان مشاوری امین و فرزندی دلسوز، معمار بزرگ انقلاب را در مسیر مبارزه یاری می رساند و به همین علت بارها از طرف سازمان اطلاعات و امنیت کشور دستگیر شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 1357 خورشیدی و سپس با شروع جنگ تحمیلی، این روحانی مبارز با ایفای مسوولیت های بزرگ، نقش بسیار مهمی را به عنوان پل ارتباطی میان رزمندگان و امام راحل ایفا کرد.
یادگار امام خمینی(ره) پس از درگذشت ایشان همواره از جایگاه ولایت فقیه دفاع کرد. او همچنین مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای عالی امنیت ملی و شورای عالی انقلاب فرهنگی بود و تا پایان عمر پربرکت خود برای پویایی و سرافرازی این مرز وبوم تلاش کرد.
کاموربخشایش در ارتباط با حیات سیداحمد خمینی گفت: او آخرین فرزند پسری امام خمینی(ره) بود و رشد و پرورش در محیطی که بعدها مرکز ثقل فعالیت های سیاسی علیه رژیم پهلوی شد، از وی شخصیتی مبارز به وجود آورد. از این رو سیداحمد از دوره نوجوانی با الفبای فعالیت سیاسی آشنایی پیدا کرد. این مبارز نستوه در سال های بعد در 15 خرداد 1342 خورشیدی و هنگامه تبعید امام خمینی(ره) همراه دیگر یاران صدیق رهبر نهضت انقلاب، بیت ایشان را اداره کرد و جزو تصمیم گیرندگان اصلی کانون مبارزه شد و مشعل مبارزه را در قم روشن نگه داشت. این حضور شایسته و صادقانه، اطمینان خاطر امام راحل را به دنبال داشت که بیانیه ها و اعلامیه های ایشان پس از ارسال به ایران بدون هیچ تغییری در اختیار رهبران مبارزه قرار می گیرد و در واقع نهضت اسلامی، این جریان بی واسطه را مدیون فرزند امام(ره) است.
البته نباید از نظر دور داشت که ورود جدی سیداحمد خمینی به عرصه سیاست زمانی بود که از نظر سنی به مرحله پختگی رسید و به دلیل حضور در حلقه درس پدر و استادان حوزه علمیه قم به لباس روحانیت ملبس شد. ساواک او را در 1346 خورشیدی دستگیر و پس از بازجویی به زندان قزل قلعه منتقل کرد. وی در زندان از روحیه بسیار بالایی برخوردار بود و زندانیان را به مقاومت تشویق می کرد.
کارشناس دفتر ادبیات انقلاب اسلامی درباره فعالیت های سیداحمد خمینی در سال های مبارزه برای پیروزی انقلاب اسلامی بیان داشت: این مبارز نستوه در 1356 تا 1357 خورشیدی با سفر به نجف و استقرار در بیت امام(ره) نقش رابط میان ایشان و رهبران مبارزه را پررنگ تر کرد و پس از شهادت برادر خویش حاج سیدمصطفی خمینی، مسوولیت اداره بیت در نجف و برقراری ارتباط با داخل و خارج کشور را بر عهده گرفت. سیداحمد هنگامی که عرصه مبارزه برای امام خمینی(ره) در نجف تنگ شده بود همراه با ایشان به فرانسه رفت و حدود چهار ماه در دهکده نوفل لوشاتو مستقر شد تا اینکه در 12 بهمن 1357 خورشیدی همراه پدر بزرگوارشان به وطن بازگشت و در بسیاری از رویدادهای سال های نخست پیروزی انقلاب اسلامی نقش موثری ایفا کرد.
این پژوهشگر تاریخ و ادبیات انقلاب اسلامی درباره تحصیل سیداحمد خمینی اظهار کرد: او پس از دریافت دیپلم به مدرسه عالی حسابداری رفت اما مسولان آن مدرسه به بهانه این که وی فرزند امام راحل است، از پذیرش وی امتناع و امام خمینی(ره) نیز فرزند خود را به تحصیل علوم حوزوی ترغیب کردند. بدین ترتیب او با راهنمایی و توصیه پدر به تحصیل علوم دینی همت گماشت. البته امام(ره) و حاج سیدمصطفی خمینی را باید نخستین استادان این مبارز نستوه دانست زیرا او بیش از آن که جلسه درسی را در مدرسه فیضیه درک کند در سفری به عراق و دیدار با پدر و برادر بزرگوارش در محضر آنها درس هایی را فراگرفت و پس از بازگشت به قم به تحصیل نزد استادان حوزه علمیه این شهر پرداخت.
وی با اشاره به فعالیت های سیداحمد پس از پیروزی انقلاب اسلامی یادآور شد: او تا رحلت امام خمینی(ره) همواره یار و مشاور امین امام خمینی(ره)ایشان محسوب می شد. همچنین وی دیدارهای مردم با پدر خویش را برنامه ریزی می کرد و به همین دلیل بر بسیاری از امور آگاهی داشت و در بعضی از آراء نقش موثری داشت و در جریان تثبیت نظام اسلامی صاحب نظری معتمد در تصمیم گیری های کلان انقلاب بود. البته با تمام مشغله ها و فعالیت هایی که انجام می داد. او افراد انقلابی و متعهد را برای خدمت در دفتر امام راحل انتخاب می کرد و همین دقت و تیزبینی باعث شد تا هیج نفوذی در بیت امام وارد نشود و ایشان از آسیب های احتمالی دشمنان و منافقان در امان باشد.
از ویژگی های سیداحمد در مدیریت دفتر امام و هماهنگی دیدارهای مسوولان و مردم با پدرش این بود که در این زمینه هیچ مانعی ایجاد نمی کرد و در همه حال می کوشید افراد از هر طبقه و پستی و از هر حزب و گروهی بتوانند به راحتی با امام دیدار کنند. او مصلحت نظام و امام را در گرو ارتباط با همه گروه ها می دانست و تلاش می کرد تعادل میان گروه های انقلابی تا میزان ممکن حفظ شود. این روحانی عالیقدر می کوشید مصالح اسلام، امام و نظام را بر مصالح شخصی خود ترجیح دهد.
تلاش و اقدام های او در دوران جنگ را باید در زمره اقدام های امنیتی وی به حساب آورد. در این دوران سخت، سیداحمد نقش موثری در پیشبرد هدف های ایران در جبهه های جنگ داشت و واسط اصلی امام(ره) با فرماندهان دفاع مقدس و مشاور در مسایل جنگ بود. کسب اطلاعات دقیق و روزمره از آخرین وضعیت نیروهای خودی و دشمن در جبهه ها، گردآوری آخرین اطلاعات از اوضاع سیاسی و اجتماعی جامعه، ابلاغ سریع پیام های محرمانه و آشکار امام در امور نظامی، تبادل اخبار و اطلاعات با شورای دفاع و فرماندهان نظامی، شرکت در جلسه های شورای جنگ و ارایه رای و نظر مشورتی خود به امام(ره) و شورا و کارهای دیگر از عمده ترین مسوولیت ها و فعالیت های او در دوران دفاع مقدس بود.
با تلاش های سیداحمد خمینی، بیمارستان شماره 2 بقیه الله الاعظم در نزدیکی جماران تاسیس شد که از کادر پزشکی مجرب و امکانات مجهزی برخودار بود و عموم مردم می توانستند از آن استفاده کنند. او همچنین سرپرستی «موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)» را بر عهده داشت.
وی پس از رحلت امام(ره) در کنار حمایت از رهبری آیت الله خامنه ای، همواره به تداوم راه و آرمان های نظام و انقلاب تاکید داشت و بر حفظ چارچوب های ترسیم شده از طرف امام خمینی(ره) اصرار می ورزید. سید احمد خمینی تولیت حرم مطهر امام(ره) بر عهده گرفت و در سالگرد رحلت معمار بزرگ انقلاب به جز میزبانی میلیون ها زایر داخلی و خارجی، دیدارهای جداگانه ای هم با برخی از سران کشور های حاضر انجام می داد تا اینکه سرانجام پس از مجاهدت های فراوان در 25 اسفند 1373 خورشیدی دارفانی را وداع گفت.
مشاور امین امام(ره) در 24 اسفند 1324 خورشیدی در محله پارک اتابکی قم دیده به جهان گشود. او دوران دبستان و دبیرستان حکیم نظامی را در این شهر سپری کرد و در طول تحصیل به ورزش به ویژه فوتبال علاقه مند شد. وی پس از پایان دبیرستان با راهنمایی پدر والامقامش به حوزه علمیه رفت و از محضر ایشان کسب فیض کرد، اخلاق اسلامی را فراگرفت و در کانون گرم خانواده به بلوغ فکری و عرفانی رسید.
سید احمد خمینی همانند یک طلبه عادی با سادگی مشغول فراگیری علوم اسلامی شد. «آیت الله طاهری خرم آبادی» عضو فقید مجلس خبرگان رهبری درباره آن دوره می گوید: «بعد از تبعید امام به نجف، آقای حاج سیداحمدآقا ضمن اینکه درس می خواند یعنی واقعاً یک طلبه درسخوان بود و من مکرر می دیدم ایشان مثل یک طلبه عادی در مدرسه فیضیه نشسته است روی زمین و با همبحثش دارد مباحثه می کند، مثل یک طلبه عادی که این برای ما از یک طرف شگفت انگیز بود و از طرفی چون فرزند امام بود، و می دانستیم توقع از او هم همین است.»
حیات سیاسی سیداحمد خمینی به مبارزه با رژیم پهلوی در کنار امام خمینی(ره) معطوف می شود. وی به عنوان مشاوری امین و فرزندی دلسوز، معمار بزرگ انقلاب را در مسیر مبارزه یاری می رساند و به همین علت بارها از طرف سازمان اطلاعات و امنیت کشور دستگیر شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 1357 خورشیدی و سپس با شروع جنگ تحمیلی، این روحانی مبارز با ایفای مسوولیت های بزرگ، نقش بسیار مهمی را به عنوان پل ارتباطی میان رزمندگان و امام راحل ایفا کرد.
یادگار امام خمینی(ره) پس از درگذشت ایشان همواره از جایگاه ولایت فقیه دفاع کرد. او همچنین مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای عالی امنیت ملی و شورای عالی انقلاب فرهنگی بود و تا پایان عمر پربرکت خود برای پویایی و سرافرازی این مرز وبوم تلاش کرد.
کاموربخشایش در ارتباط با حیات سیداحمد خمینی گفت: او آخرین فرزند پسری امام خمینی(ره) بود و رشد و پرورش در محیطی که بعدها مرکز ثقل فعالیت های سیاسی علیه رژیم پهلوی شد، از وی شخصیتی مبارز به وجود آورد. از این رو سیداحمد از دوره نوجوانی با الفبای فعالیت سیاسی آشنایی پیدا کرد. این مبارز نستوه در سال های بعد در 15 خرداد 1342 خورشیدی و هنگامه تبعید امام خمینی(ره) همراه دیگر یاران صدیق رهبر نهضت انقلاب، بیت ایشان را اداره کرد و جزو تصمیم گیرندگان اصلی کانون مبارزه شد و مشعل مبارزه را در قم روشن نگه داشت. این حضور شایسته و صادقانه، اطمینان خاطر امام راحل را به دنبال داشت که بیانیه ها و اعلامیه های ایشان پس از ارسال به ایران بدون هیچ تغییری در اختیار رهبران مبارزه قرار می گیرد و در واقع نهضت اسلامی، این جریان بی واسطه را مدیون فرزند امام(ره) است.
البته نباید از نظر دور داشت که ورود جدی سیداحمد خمینی به عرصه سیاست زمانی بود که از نظر سنی به مرحله پختگی رسید و به دلیل حضور در حلقه درس پدر و استادان حوزه علمیه قم به لباس روحانیت ملبس شد. ساواک او را در 1346 خورشیدی دستگیر و پس از بازجویی به زندان قزل قلعه منتقل کرد. وی در زندان از روحیه بسیار بالایی برخوردار بود و زندانیان را به مقاومت تشویق می کرد.
کارشناس دفتر ادبیات انقلاب اسلامی درباره فعالیت های سیداحمد خمینی در سال های مبارزه برای پیروزی انقلاب اسلامی بیان داشت: این مبارز نستوه در 1356 تا 1357 خورشیدی با سفر به نجف و استقرار در بیت امام(ره) نقش رابط میان ایشان و رهبران مبارزه را پررنگ تر کرد و پس از شهادت برادر خویش حاج سیدمصطفی خمینی، مسوولیت اداره بیت در نجف و برقراری ارتباط با داخل و خارج کشور را بر عهده گرفت. سیداحمد هنگامی که عرصه مبارزه برای امام خمینی(ره) در نجف تنگ شده بود همراه با ایشان به فرانسه رفت و حدود چهار ماه در دهکده نوفل لوشاتو مستقر شد تا اینکه در 12 بهمن 1357 خورشیدی همراه پدر بزرگوارشان به وطن بازگشت و در بسیاری از رویدادهای سال های نخست پیروزی انقلاب اسلامی نقش موثری ایفا کرد.
این پژوهشگر تاریخ و ادبیات انقلاب اسلامی درباره تحصیل سیداحمد خمینی اظهار کرد: او پس از دریافت دیپلم به مدرسه عالی حسابداری رفت اما مسولان آن مدرسه به بهانه این که وی فرزند امام راحل است، از پذیرش وی امتناع و امام خمینی(ره) نیز فرزند خود را به تحصیل علوم حوزوی ترغیب کردند. بدین ترتیب او با راهنمایی و توصیه پدر به تحصیل علوم دینی همت گماشت. البته امام(ره) و حاج سیدمصطفی خمینی را باید نخستین استادان این مبارز نستوه دانست زیرا او بیش از آن که جلسه درسی را در مدرسه فیضیه درک کند در سفری به عراق و دیدار با پدر و برادر بزرگوارش در محضر آنها درس هایی را فراگرفت و پس از بازگشت به قم به تحصیل نزد استادان حوزه علمیه این شهر پرداخت.
وی با اشاره به فعالیت های سیداحمد پس از پیروزی انقلاب اسلامی یادآور شد: او تا رحلت امام خمینی(ره) همواره یار و مشاور امین امام خمینی(ره)ایشان محسوب می شد. همچنین وی دیدارهای مردم با پدر خویش را برنامه ریزی می کرد و به همین دلیل بر بسیاری از امور آگاهی داشت و در بعضی از آراء نقش موثری داشت و در جریان تثبیت نظام اسلامی صاحب نظری معتمد در تصمیم گیری های کلان انقلاب بود. البته با تمام مشغله ها و فعالیت هایی که انجام می داد. او افراد انقلابی و متعهد را برای خدمت در دفتر امام راحل انتخاب می کرد و همین دقت و تیزبینی باعث شد تا هیج نفوذی در بیت امام وارد نشود و ایشان از آسیب های احتمالی دشمنان و منافقان در امان باشد.
از ویژگی های سیداحمد در مدیریت دفتر امام و هماهنگی دیدارهای مسوولان و مردم با پدرش این بود که در این زمینه هیچ مانعی ایجاد نمی کرد و در همه حال می کوشید افراد از هر طبقه و پستی و از هر حزب و گروهی بتوانند به راحتی با امام دیدار کنند. او مصلحت نظام و امام را در گرو ارتباط با همه گروه ها می دانست و تلاش می کرد تعادل میان گروه های انقلابی تا میزان ممکن حفظ شود. این روحانی عالیقدر می کوشید مصالح اسلام، امام و نظام را بر مصالح شخصی خود ترجیح دهد.
تلاش و اقدام های او در دوران جنگ را باید در زمره اقدام های امنیتی وی به حساب آورد. در این دوران سخت، سیداحمد نقش موثری در پیشبرد هدف های ایران در جبهه های جنگ داشت و واسط اصلی امام(ره) با فرماندهان دفاع مقدس و مشاور در مسایل جنگ بود. کسب اطلاعات دقیق و روزمره از آخرین وضعیت نیروهای خودی و دشمن در جبهه ها، گردآوری آخرین اطلاعات از اوضاع سیاسی و اجتماعی جامعه، ابلاغ سریع پیام های محرمانه و آشکار امام در امور نظامی، تبادل اخبار و اطلاعات با شورای دفاع و فرماندهان نظامی، شرکت در جلسه های شورای جنگ و ارایه رای و نظر مشورتی خود به امام(ره) و شورا و کارهای دیگر از عمده ترین مسوولیت ها و فعالیت های او در دوران دفاع مقدس بود.
با تلاش های سیداحمد خمینی، بیمارستان شماره 2 بقیه الله الاعظم در نزدیکی جماران تاسیس شد که از کادر پزشکی مجرب و امکانات مجهزی برخودار بود و عموم مردم می توانستند از آن استفاده کنند. او همچنین سرپرستی «موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)» را بر عهده داشت.
وی پس از رحلت امام(ره) در کنار حمایت از رهبری آیت الله خامنه ای، همواره به تداوم راه و آرمان های نظام و انقلاب تاکید داشت و بر حفظ چارچوب های ترسیم شده از طرف امام خمینی(ره) اصرار می ورزید. سید احمد خمینی تولیت حرم مطهر امام(ره) بر عهده گرفت و در سالگرد رحلت معمار بزرگ انقلاب به جز میزبانی میلیون ها زایر داخلی و خارجی، دیدارهای جداگانه ای هم با برخی از سران کشور های حاضر انجام می داد تا اینکه سرانجام پس از مجاهدت های فراوان در 25 اسفند 1373 خورشیدی دارفانی را وداع گفت.
کپی شد
