مهمترین مسئله در گفتههای ثابتی، نوع استفاده ثابتی از مفاهیم مقدسی چون «لباس سپاه» و ذکر نام شهیدانی مانند حاجقاسم سلیمانی است. پرسش بنیادین آن است که آیا نسبتدادن اتهامات اثباتنشده، ادبیات خشن و قضاوتهای شتابزده، کوچکترین سنخیتی با منش و مرام حاجقاسم دارد؟ چهرهای که در پیچیدهترین میدانها همواره بر وحدت، صداقت و رعایت حرمتها تأکید میکرد، آیا چنین سبک سیاستورزیای را میپسندید؟
به گزارش جماران؛ روزنامه خراسان نوشت: اظهارات تند و کمسابقه امیرحسین ثابتی، نماینده تهران، علیه سردار حسنزاده فرمانده سپاه تهران بار دیگر بحثی جدی را درباره مسئولیتپذیری سیاسی زنده کرده است.
نطق ثابتی چنان آکنده از اطلاعات نادرست و نسبتهای غلط بود که اکنون خود این سخنان، موضوع بررسی و پرسشگری افکار عمومی شده است.
ثابتی در نطق خود گفته است که سردار حسنزاده به یکی از شرکتهای زیرمجموعه ایرانخودرو رفته و آن جا سخنرانی کرده و ایرانخودرو را نماد تفکر بسیجی و تبدیل تهدیدها به فرصت معرفی کرده است در حالی که ایستادن او کنار «استکبار داخلی» (به تعبیر ثابتی)، نوعی تطهیر یک مجموعه «مافیایی و فاسد» است.
مهمترین مسئله در گفتههای ثابتی، نوع استفاده ثابتی از مفاهیم مقدسی چون «لباس سپاه» و ذکر نام شهیدانی مانند حاجقاسم سلیمانی است. پرسش بنیادین آن است که آیا نسبتدادن اتهامات اثباتنشده، ادبیات خشن و قضاوتهای شتابزده، کوچکترین سنخیتی با منش و مرام حاجقاسم دارد؟ چهرهای که در پیچیدهترین میدانها همواره بر وحدت، صداقت و رعایت حرمتها تأکید میکرد، آیا چنین سبک سیاستورزیای را میپسندید؟
بخش نگرانکننده ماجرا آن جاست که ثابتی، درحالیکه خود با اتهامپراکنی آبروی یک فرمانده سپاه را هدف قرار داده، مخاطبش را به «حفظ حرمت لباس سپاه» دعوت میکند. این تناقض، بیش از آن که اختلافی محتوایی باشد، نشانهای از فقدان انسجام در روایتگری و سیاستورزی یک جریان است.
