شهردار تهران گفت: چند هزار معتاد متجاهر در شهر داریم که برای ما ننگ است. کودک کار ننگ جمهوری اسلامی است و تبعیض و فساد ننگ نظام اسلامی است. دیگر بهانه‌ای برای کار نکردن نیست، پرونده تعارض در مدیران نظام بسته شده و همه نهادها ید واحد هستیم و در هیچ دوره‌ای این مساله به این شکل وجود نداشته است، بنابراین بهانه‌ای وجود ندارد و وظیفه ما کار است.
به گزارش جماران؛ روزنامه اعتماد نوشت: مدیران جدید خاصه اگر در حوزه کاری و تحصیلی و حتی تجربی خودشان سابقه‌ای نداشته باشند، معمولا اوایل کارشان خطاهای زبانی و لفظی و حتی کارکردی خواهند داشت. بنابراین می‌شود گفت طبیعی است، البته طبیعی برای ایران چون قاعدتا در کشورهای توسعه یافته یک پزشک یا فرمانده نظامی به راحتی شهردار نمی‌شود که آنقدر با حوزه‌اش ناآشنا باشد... از همین‌رو ما (روزنامه اعتماد) بر اساس توصیه‌ای نانوشته در بدو شروع به کار مدیران جدید خیلی مته به خشخاش نمی‌گذاریم. دلیلش هم این است که مدیر فرصتی برای ظهور و بروز داشته باشد و از دستپاچگی ورود به حوزه‌ای ناشناس خارج شود و بعد روی رفتار و گفتار و عملکردش ریز شویم.
این رویه که چندان خوشایند برخی خبرنگاران (از جمله نگارنده این سطور) نیست؛ درباره شهردار و دولت جدید هم وجود دارد. البته اشتباه نشود، نه آن‌طور که چشم بر خطایی بپوشیم، بلکه در موارد غیرحساس و اشتباهات کوچک مدیر را گوشه رینگ نمی‌گذاریم. به همین دلیل هم هست که شاید در اعتماد بسیار کم به اخباری که در زبان عامه «سوتی» رییس‌جمهور خوانده می‌شود، پرداختیم یا برخی رفتارها و انتصابات و سخنان عجیب آقای زاکانی را نادیده گرفتیم. بالاخره خوب یا بد، راضی یا ناراضی فعلا با این دست فرمان، مدیران جدید را رصد می‌کنیم. در این میان دولت که تکلیفش مشخص است و به اندازه کافی اخبار اشتباهات گاه و بی‌گاه رییسش در شبکه‌های اجتماعی و اخبار منتشر می‌شود اما شهرداری این‌گونه نیست.
در حدود 3 ماه گذشته که علیرضا زاکانی به عنوان شهردار تهران انتخاب شد، از لحظه انتخاب و حتی پیش از اعلام رسمی انتخاب و انتصابش از این دست موارد کم نداشت و حداقل ما چشم بر آن فرو بستیم. اکنون هم همان رویه برقرار است، اما برخی گفته‌های این عزیزان آنقدر عجیب و به قول عامیانه «فالش» است که واقعا نمی‌توان از آن عبور کرد. نمونه‌اش سخنان دو روز گذشته آقای شهردار که به بازدید منطقه 20 رفته، بود. نمی‌خواهم سخنان عجیب آقای زاکانی در این برنامه را تحلیل کنم فقط به بازگو کردن چند جمله آن تنها برای ثبت در تاریخ بسنده می‌کنم. شهردار تهران در این سخنان «وظیفه خود را به صورت ذاتی ناظر به پسماند و فضای سبز» خواند و البته گفت این کف ماجراست و «در تهران نیازمند این هستیم که گره از زندگی مردم باز کنیم.» خب این می‌تواند نشان‌دهنده تفاوت نگاه زاکانی به وظایف مدیریت شهری در قیاس با شهرداران پیش از خودش باشد؛ اما ادامه سخنان شهردار تهران است که چشم‌ها را گرد می‌کند: «چند هزار معتاد متجاهر در شهر داریم که برای ما ننگ است. کودک کار ننگ جمهوری اسلامی است و تبعیض و فساد ننگ نظام اسلامی است!» این سخنان در خبرگزاری‌ها و سایت‌های متعددی منتشر شده که نگارنده از خبرگزاری ایلنا نقل قول می‌کند.
در ابتدا گمان کردم که اشتباهی لپی بوده و خبر به زودی اصلاح می‌شود اما اشتباه از من بود.نمی‌خواهم این سخنان را تفسیر و تحلیل کنم فقط می‌خواهم از ناظران منصف سوال کنم که اگر ما روزنامه‌نگارها یا حتی مسوولان دولتی غیرهمسو با شما، چنین گزاره‌هایی را مطرح می‌کردیم الان کجا بودیم؟
راستی سخنرانی آقای شهردار پایان‌بندی خوبی هم دارد، آن را هم بازگو می‌کنم تا روزی که به هر دلیلی مسوولیت ایشان در شهرداری تهران خاتمه پیدا کرد، عملکرد ایشان را بر مبنای همین گفته‌های خودش بسنجیم. «دیگر بهانه‌ای برای کار نکردن نیست، پرونده تعارض در مدیران نظام بسته شده و همه نهادها ید واحد هستیم و در هیچ دوره‌ای این مساله به این شکل وجود نداشته است، بنابراین بهانه‌ای وجود ندارد و وظیفه ما کار است.»
ورای اینکه اشاره دقیق آقای زاکانی به وجود تعارض میان مدیران نظام و نهادها و یکدست شدن مدیریت کشور، خود جای بحث زیادی دارد، به جرات می‌توان گفت خاموش ماندن این دست خبرها و مورد تحلیل و انتقاد قرار نگرفتن آنها یکی از آسیب‌ها و آفت‌های همین «ید واحد» بودن است، آسیبی که چاقوی دو لبه است و ممکن است در اوج شادمانی یک‌باره بندها را برای مدیران پاره کند. باید دید کدام یک از مدیران این دوره باهوش‌تر است و کدام یک اولین قربانی آفت ید واحد خواهد بود.
