به گزارش جماران؛ روزبه پارسازاد در یادداشتی در جهان اقتصاد نوشت:
«چند هفته تا آغاز به کار دوره تازه مجلس شورای اسلامی بیشتر باقی نمانده است. برگزاری انتخابات این دوره از مجلس از دیدگاه بسیاری از منتقدان به اندازه مورد انتظار دارای فضای رقابتی نبود و فراگیری نامزدهای تأیید شده با ترکیب سیاسی جامعه مطابقت نداشت و برآوردهای نخستین و پیش از روشن شدن قطعی ترکیب مجلس شورای اسلامی حاکی از غلبه جدی اصولگرایان در میان نمایندگان این دوره از مجلس است.
چنین ترکیبی از بسیاری جهات قابل تأمل و بررسی است اما هستند اشخاصی که این ترکیب و برآورد از انتخابات ریاست جمهوری در سال آینده را هم در همین مسیر ارزیابی کرده و همچون علی مطهری این پدیده را در صورت تحقق شرایطی مطلوب می‌دانند. دو ویژگی که در این باره مطرح است این است که تا استقرار دولت سیزدهم که با مجلس و سایر نهادهای تعیین کننده در کشور همسو ارزیابی می‌شود، بهانه‌هایی که در این چند سال اخیر دست‌مایه انتقادهای بی‌رحمانه و به دور از انصاف مخالفان نه منتقدان از دولت شده بود، از دست آنان خارج خواهد شد و دیگر در هنگامه‌های بروز بحران‌ها در زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در داخل و یا مشکلاتی که در سیاست خارجی و منطقه‌ای برای کشور بروز خواهد کرد (چنان‌چه به طور مستمر و مداوم در این سال‌ها با آن مواجه بوده‌ایم)، بهانه‌هایی از این دست که اگر به جای فلانی کس دیگری تصمیم‌گیرنده بود بهتر می‌شد و یا سرایت دادن بی‌رحمانه اختلاف‌های کارشناسی در امور داخلی و یا خارجی به عدم اعتقاد و التزام به مبانی توسعه و پیشرفت کشور و امثال این رفتارها دیگر کارآمدی خود را برای تخریب نهادهای قانونی کشور، دولت، دستگاه سیاست خارجی و سایر دستگاه‌های متولی امور را از دست خواهند داد.
واکنش روحانی
حسن روحانی، رییس جمهور روز یکشنبه از این‌دسته از منتقدان درخواست همراهی کرد و گفت: «از همه آن‌هایی که بیرون صحنه هستند و فعلاً در صحنه تصمیم‌گیری نیستند و ممکن است مقام و مسئولیتی هم داشته باشند و یا اینکه دو الی سه ماه دیگر مقام پیدا کنند و صندلی را چند ماه دیگر در اختیار بگیرند،خواهش می‌کنم کمک کنند. این شرایط، شرایط مرید جمع کردن و شرایطی نیست که بخواهیم جنگ سیاسی بکنیم؛ بحث الان نه جنگ سیاسی، نه حزبی، نه قومیتی، نه ملیتی است؛ یک مسأله عمومی جهانی است و می‌خواهیم از این مسأله به خوبی عبور کنیم.»
اما این واکنش روحانی در برابر رفتاری بود که حکایت ازبی‌حوصله‌گی و کم طاقتی مخالفان دارد که در روزهای تعطیل هم آماده‌برگزاری نشست و هماهنگی برای توسعه فعالیت‌های تخریبی و صدمه‌زدن به وجهه دولت و فعالان عرصه مبارزه با کرونا که شامل کادر درمانی و بهداشتی و سایر نهادهای درگیر که هم زمان مراقب سلامت، امنیت و کسب وکار معیشت مردم هستند هم می‌شود هستند و ابایی از ادامه این روند شناخته شده در ایام قرنطینه هم ندارند.
دست خالی مخالفان
گویا آنان فرصتی را برای خود متصور نیستند که بتوانند خود را و توان مدیریتی احتمالی‌شان را به اثبات برسانند و تنها می‌توانند با تخریب و هجوم بی‌وقت به کسانی که در میانه‌ی این بلای فراگیر و بیماری گسترده از رقیب سیاسی خود انتقام بگیرند. در عرصه سیاست خارجی هم این دسته از کسانی که به دشواری می‌توان آنان را کنشگر سیاسی و صاحب منصبی مناسب با مسئولیت‌هایی که در آستانه تحویل گرفتن آن هستند، نامید. این گفته نماینده تهران در دوره آینده مجلس شورای اسلامی را با دقت ببینید: عزت‌الله اکبری تالار پشتی که چندین سال در زمره مدیران صنایع کشور بوده است و از او انتظار می‌رود که با حداقلی از استعداد مبادی نخستین سیاست بین‌المللی و نقش دیپلماسی در اداره امور بین‌المللی آگاه باشد، با چنین رویکرد عوامانه‌ای در باره سیاست منطقه‌ای کشور سخن می‌گوید او با بی اعتنایی به این اصل آشکار که قدرت نظامی و بازدارندگی سخت و دیپلماسی و توان گفت‌وگو و مذاکره در سیاست‌بین‌المللی به منزله دو بال یک پرنده هستند و هیچ دولتی حتی دولت‌های زوگو و استکباری جهان هم هرگز نتوانسته‌اند بدون اعتنا به یکی از این دو بازوی بازیگری در عرصه سیاسی بین‌المللی و دیپلماسی به نتیجه‌ای دست بیایند، در یک اظهار نظر ساده لوحانه به تخریب سردار توانمند دستگاه سیاست خارجی کشور پرداخته و در واقع به سرباز خط مقدم عرصه نبرد کشور از پشت سر صدمه زده و او را تضعیف می‌کند.
بی‌اطلاعی از مبانی سیاست
به قیاس بی منطق او توجه کنید: «جناب آقای ظریف، نتیجه هنرنمایی هفت ساله شما جلوی چشم مردم است. برون‌رفت از شرایط موجود نه از طریق دیپلماسی التماسی و متوهمانه شما، بلکه با اتکا به توان تولید داخل و تحقق جهش تولید میسر است. مسیر آینده ملت ایران، راه حاج قاسم و اقتصادمقاومتی است، نه تئوری‌بافی منفعلانه شما».
این نماینده دوره آینده مجلس در یکی دو جمله اصول سیاست خارجی و دفاعی کشور، اختیارات شورای عالی امنیت ملی که بر تصمیمات وزارت امورخارجه و همه دستگاه‌ها و نهادهای مؤثر در سیاست بین‌المللی و منطقه‌ای کشور مؤثر هستند را به یک باره زیر سؤال برده است. نگاهی به سابقه مدیریت وی فرض عدم اطلاع و آگاهی او از مبانی سیاست خارجی را منتفی می‌کند تنها باقی می‌ماند فرض این که برای اثبات توانمندی خویش چیزی در چنته ندارند و تنها با روش تخریب و توهین می‌توانند خود را در عرصه افکار عمومی موفق و سربلند نشان دهند.
به این دسته از مخالفان که زیر پوشش انتقاد مخفی شده‌اند باید توصیه کرد که برادران مدت زیادی تا نشستن شما بر صندلی‌های سبزی که انتظارش را می‌کشید نمانده است طاقت بیاورید، در عرصه تصمیم‌گیری مستقر شوید تا ببینیم شما چه گلی به سر این ملت شریف خواهید زد. زیاد دور و دیر نیست کافی است طاقت بیاورید پنجاه روز دیگر هم صبر کنید.
