در این یادداشت آمده است: تاریخ این سرزمین مشحون از نام بزرگانی چون مرحوم حاج ملک خان صفر بیگی است که برای اعتلای مردمانش به نیکی تاریخ ساز شده اند.
مرحوم حاج ملک خان صفربیگی در سال 1306 در خانواده ای مذهبی و ایلیاتی آن زمان دیده به جهان گشود پدر گرامیش مرحوم کدخدا قاسم صفربیگی از بزرگان و مصلحان ایل پنجستون بود.
مردمان دیار ایل بزرگ پنجستون در آن زمان مشکلات و اختلافات خود را با مشورت و حکمیت مرحوم کدخدا قاسم صفربیگی حل و فصل می کردند.
مرحوم حاج ملک خان صفربیگی پس از فوت پدر بزرگوارش با توجه به اینکه نیاز به مصلحی بزرگ در آن دوران احساس می شد و با توجه به ویژگی و خصوصیات خوبی که داشت همیشه ندای صلح و آشتی را در میان مردمان این دیار سر می داد و مورد تایید مردم بود.
وی در زمان رژیم پهلوی و اوج خفقان شدید که بر آن دوران حاکم بود با سیاست و درایت و ژرف اندیشی عمیقی که داشت شر ماموران و امنیه های رژیم شاه را از سر مردم کم می کرد در زمان حکومت پهلوی که کسی جرات اعتراض به ماموران حکومتی نداشت وی با قاطعیت به دفاع از حقوق مردم استان می پرداخت و با درایت و بیان منحصر به فرد خود ماموران رژیم شاه را به رفتار خوب و حسنه با مردم دعوت می کرد.
وی با توجه به شخصیت و جایگاه اجتماعی که در میان مردمان این دیار داشت از زورگویی و ظلم ماموران ستمشاهی به مردم این دیار جلوگیری می کرد و اعتراض خود را به مقامات بالادست استانی می رساند.
وی در حل و فصل اختلافات دستی توانمند داشت و از خون و خونریزی جلوگیری می کرد و خواهان صلح و آشتی در میان مردم این دیار بود تا جایی که نه تنها در میان مردمان ایل پنجستون بلکه بسیاری از مردمان دیگر ایلات استان و حتی شهرستان های همجوار هر جا که نیاز به صلح و آشتی بود از وی دعوت می کردند که پا درمیانی کند و به اختلافات پایان دهد.
مرحوم حاج ملک خان صفربیگی خواهان وحدت در میان مردم بود، زندگی ساده ای داشت و همیشه درب خانه اش به روی مردم باز بود با علما و روحانیون بزرگ استان همچون مرحوم آیت الله حیدری، آیت الله مروارید، حجت الاسلام تعمیر کاری و حجت الاسلام سلطانی در ارتباط بود.
بسیاری از مسئولان استان در دوران مسئولیت خود به دیدار مرحوم حاج ملک خان صفربیگی می آمدند و از نصایح و سفارشات ایشان در خدمت به مردم بهره می بردند و او همیشه از مسئولان استان می خواست به مردم خدمت بی منت داشته باشند و خدمتگزار مردم باشند.
مایه دلگرمی مردم ایل پنجستون بود، در دوران جنگ تحمیلی جوانان را تشویق به حضور در جبهه می کرد تا جاییکه فرزندان خود را تشویق می کرد که روانه جبهه شوند و از سرزمین اسلامی دفاع کنند.
تاریخ این دیار کهن شاهد بزرگمردان مصلح و شهیری بوده که نقش بسزایی در ایجاد وحدت و دوستی و صلح و آشتی در میان مردمان این دیار داشته اند همانانی که با زندگی ساده و بی ریا و بی غل و غش خود مایه دلگرمی مردم بودند و هر جا اختلافاتی بروز می کرد نام بزرگمردان مصلحی چون مرحومان حاج ملک خان صفربیگی، تشمال حبیب بهادری، حاج خان منصور جمشیدی بر سر زبان ها بود و با حضور هر کدام از این بزرگان دل ها آرام می گرفت و امیدها به صلح و آشتی افزون می گشت. به گفته برخی از بزرگان ایل پنجستون در مواردی که اختلافاتی پیش می آمد و هیچ راهی برای صلح و آشتی باقی نمی ماند و به اصطلاح همه به بن بست می رسیدند همه نام حاج ملک خان صفربیگی در ذهنشان خطور می کرد و تنها امید خود را به پایان دادن اختلافات حاج ملک خان صفربیگی می دانستند.
آری اکثر مردمان این دیار از مرحوم حاج ملک خان صفر بیگی به عنوان منادی صلح و آشتی (خونفصل) یاد می کنند نقشی که شاید مسئولان و نهادهای حکمیتی از آن در برخی موارد عاجز می ماندند.
مرحوم حاج ملک خان صفربیگی با توجه به بیان و زبان گویایی که داشت در اوج منطق و عدل و انصاف اختلافات را مبدل به صلح و آشتی می کرد و به خوبی به وظیفه خود عمل می کرد وی علاوه بر اینکه در میان مردمان دیار ایل پنجستون عادلانه قضاوت می کرد مردم را به رفتار خوب و برادرانه دعوت می کرد و از مردم می خواست صله ارحام را به جا آورند و حامی فقیران و مظلومان باشند.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز ------------- مرده آن است که نامش به نکویی نبرند
سرانجام مرحوم حاج ملک خان صفربیگی پس از عمری خدمت صادقانه به مردم این دیار در سن 90 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
منبع: دو هفته نامه نگاه ایلام
انتهای پیام مرحوم حاج ملک خان صفربیگی در سال 1306 در خانواده ای مذهبی و ایلیاتی آن زمان دیده به جهان گشود پدر گرامیش مرحوم کدخدا قاسم صفربیگی از بزرگان و مصلحان ایل پنجستون بود.
مردمان دیار ایل بزرگ پنجستون در آن زمان مشکلات و اختلافات خود را با مشورت و حکمیت مرحوم کدخدا قاسم صفربیگی حل و فصل می کردند.
مرحوم حاج ملک خان صفربیگی پس از فوت پدر بزرگوارش با توجه به اینکه نیاز به مصلحی بزرگ در آن دوران احساس می شد و با توجه به ویژگی و خصوصیات خوبی که داشت همیشه ندای صلح و آشتی را در میان مردمان این دیار سر می داد و مورد تایید مردم بود.
وی در زمان رژیم پهلوی و اوج خفقان شدید که بر آن دوران حاکم بود با سیاست و درایت و ژرف اندیشی عمیقی که داشت شر ماموران و امنیه های رژیم شاه را از سر مردم کم می کرد در زمان حکومت پهلوی که کسی جرات اعتراض به ماموران حکومتی نداشت وی با قاطعیت به دفاع از حقوق مردم استان می پرداخت و با درایت و بیان منحصر به فرد خود ماموران رژیم شاه را به رفتار خوب و حسنه با مردم دعوت می کرد.
وی با توجه به شخصیت و جایگاه اجتماعی که در میان مردمان این دیار داشت از زورگویی و ظلم ماموران ستمشاهی به مردم این دیار جلوگیری می کرد و اعتراض خود را به مقامات بالادست استانی می رساند.
وی در حل و فصل اختلافات دستی توانمند داشت و از خون و خونریزی جلوگیری می کرد و خواهان صلح و آشتی در میان مردم این دیار بود تا جایی که نه تنها در میان مردمان ایل پنجستون بلکه بسیاری از مردمان دیگر ایلات استان و حتی شهرستان های همجوار هر جا که نیاز به صلح و آشتی بود از وی دعوت می کردند که پا درمیانی کند و به اختلافات پایان دهد.
مرحوم حاج ملک خان صفربیگی خواهان وحدت در میان مردم بود، زندگی ساده ای داشت و همیشه درب خانه اش به روی مردم باز بود با علما و روحانیون بزرگ استان همچون مرحوم آیت الله حیدری، آیت الله مروارید، حجت الاسلام تعمیر کاری و حجت الاسلام سلطانی در ارتباط بود.
بسیاری از مسئولان استان در دوران مسئولیت خود به دیدار مرحوم حاج ملک خان صفربیگی می آمدند و از نصایح و سفارشات ایشان در خدمت به مردم بهره می بردند و او همیشه از مسئولان استان می خواست به مردم خدمت بی منت داشته باشند و خدمتگزار مردم باشند.
مایه دلگرمی مردم ایل پنجستون بود، در دوران جنگ تحمیلی جوانان را تشویق به حضور در جبهه می کرد تا جاییکه فرزندان خود را تشویق می کرد که روانه جبهه شوند و از سرزمین اسلامی دفاع کنند.
تاریخ این دیار کهن شاهد بزرگمردان مصلح و شهیری بوده که نقش بسزایی در ایجاد وحدت و دوستی و صلح و آشتی در میان مردمان این دیار داشته اند همانانی که با زندگی ساده و بی ریا و بی غل و غش خود مایه دلگرمی مردم بودند و هر جا اختلافاتی بروز می کرد نام بزرگمردان مصلحی چون مرحومان حاج ملک خان صفربیگی، تشمال حبیب بهادری، حاج خان منصور جمشیدی بر سر زبان ها بود و با حضور هر کدام از این بزرگان دل ها آرام می گرفت و امیدها به صلح و آشتی افزون می گشت. به گفته برخی از بزرگان ایل پنجستون در مواردی که اختلافاتی پیش می آمد و هیچ راهی برای صلح و آشتی باقی نمی ماند و به اصطلاح همه به بن بست می رسیدند همه نام حاج ملک خان صفربیگی در ذهنشان خطور می کرد و تنها امید خود را به پایان دادن اختلافات حاج ملک خان صفربیگی می دانستند.
آری اکثر مردمان این دیار از مرحوم حاج ملک خان صفر بیگی به عنوان منادی صلح و آشتی (خونفصل) یاد می کنند نقشی که شاید مسئولان و نهادهای حکمیتی از آن در برخی موارد عاجز می ماندند.
مرحوم حاج ملک خان صفربیگی با توجه به بیان و زبان گویایی که داشت در اوج منطق و عدل و انصاف اختلافات را مبدل به صلح و آشتی می کرد و به خوبی به وظیفه خود عمل می کرد وی علاوه بر اینکه در میان مردمان دیار ایل پنجستون عادلانه قضاوت می کرد مردم را به رفتار خوب و برادرانه دعوت می کرد و از مردم می خواست صله ارحام را به جا آورند و حامی فقیران و مظلومان باشند.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز ------------- مرده آن است که نامش به نکویی نبرند
سرانجام مرحوم حاج ملک خان صفربیگی پس از عمری خدمت صادقانه به مردم این دیار در سن 90 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
منبع: دو هفته نامه نگاه ایلام
کپی شد
