مدیرکل سازمان حفاظت محیط زیست البرز گفت: بهره برداری بی رویه از آب و عدم تامین حقابه زیست محیطی تالابهای استان را تهدید می کند.
فردین حکیمی مدیرکل محیط زیست استان البرز در گفتگو با خبرنگار ایلنا از کرج با بیان اینکه دوم فوریه برابر با ۱۳ بهمن‌ماه، روز جهانی تالابها نام‌گذاری شده است اظهار داشت: در چنین روزی در سال ۱۹۷۱ در شهر رامسر ایران، معاهده‌ای جهانی برای حفاظت از تالابها به تصویب رسید که به «کنوانسیون رامسر» مشهور شد.
وی با اشاره به اینکه این معاهده اکنون 169 عضو دارد و کشورهای عضو ملزم به تعیین و حفظ تالابهای با اهمیت بین‌المللی و تشویق به استفاده خردمندانه از آنها هستند خاطرنشان کرد:حدود 2245 سایت با مساحتی بالغ بر 215میلیون هکتار در این کنوانسیون ثبت شده که در این میان 24 تالاب از تالابهاب با ارزش ایران در زمره تالابهای با اهمیت بین المللی قرارگرفته است.
مدیرکل سازمان حفاظت از محیط زیست استان البرز گفت: اگرچه استان البرز فاقد تالاب های مهم و با اهمیت بین المللی کنوانسیون رامسر است اما با وجود منابع آبی مهم ، دریاچه‌های امیر کبیر وخصوصاً سد تنظیمی مربوطه در قسمت شرقی استان در شهرستان کرج و دریاچه سد طالقان در شمال غرب استان ، سالانه میزبان پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی است.
وی ادامه داد:در محدوده جنوب وشرق استان محدوده آبگیر حواشی رودخانه شور و دشت صالحیه (قارپوزآباد) به دلیل وجود مناطق پست باتلاقی و آبگیرهای طبیعی و عبور رودخانه شور از این اراضی ،این ناحیه نیز از مناطق تالابی (فصلی) بشمار می روند.
حکیمی با تاکید بر اینکه مناطق فوق بعنوان ایستگاه‌هایی برای استراحت ، تغذیه و تجدید قوا دارای اهمیت ویژه‌ای بوده بطوری که از میان 286 گونه پرنده موجود در استان، حدود 75 گونه آبزی و کنار آبزی در زیستگاههای آبی استان شناسایی شده است گفت: پرندگانی که مسافت های طولانی دست به مهاجرت می زنند به چنین مناطقی برای تغذیه و احیای انرژی برای ادامه پرواز نیاز دارند و از بین رفتن و یا تخریب چنین زیستگاههایی به هر دلیل باعث مرگ و میر شدید این پرندگان خواهد شد.
وی در خصوص مشکلات تالابهای کشور اظهار داشت:از جمله مشکلات پهنه های های آبگیر دشت های موجود در استان می توان به برداشت و بهره برداری بی رویه آب از تالابها و حوضه های بالادست آنها، تغییرات اقلیمی و خشکسالی های پیاپی ، محدودیت شدید منابع آب و رقابت بین کاربریهای مختلف جهت بهره برداری از منابع آبی، عدم تامین حقابه زیست محیطی تالابها ، تغییرکاربری اراضی حوضه آبریز و تالابها، سدسازی و انجام پروژه های عمرانی در محدوده تالابها نظیر راه سازی ، ایجاد زهکش و...، تخلیه فاضلابهای شهری، صنعتی و کشاورزی بدون تصفیه مناسب ، عدم رعایت الگوی کشت متناسب با میزان آب قابل استحصال از تالابها و منابع بالادست اشاره کرد.
