در این مطلب آمده است: آنچه را می توان دلیل عمده عدم موفقیت کامل در کنترل صادرات و واردات در این سال ها دانست چیزی نیست جز یکی به نعل و یکی به میخ زدن های دولت ها که نان را به نرخ روز می خورند و اصولی برای ادامه یک روند سالم و مبتنی بر مسیر افق های تعیین شده ندارند. روزی آب سرچشمه های زرد کوه را بی حساب به سوی دشت های استان زر خیز خوزستان رها می سازند تا به جای تأمین آشامیدنی های منطقه کویر کشور و یا کشت محصولات استراتژیک به برداشت صیفی جات، هندوانه و خربزه پرداخته که به سوی کشورهای تفتیده و گرم سواحل خلیج فارس روان و در مقابل آن اجناس بی کیفیت چینی وارد شود و روزی دیگر نوبت منابع فناپذیر فسیلی است تا همچنان اسیر دست واسطه هایی شود که دمشان به دم لابی شرکت های چند ملیتی بسته است. تا آنها را به نام خودشان در پایانه های بارگیری اما به سویی دیگر روان سازند.
هرگز نخواستیم یا نتوانستیم برای این دو مسئله مجزا از هم یعنی صادرات و واردات گزینه های صحیح و منطقی و به عبارتی دائمی انتخاب کنیم و خودمان را به دست حوادث روزگار و گربه رقصانی های غرب نسپاریم که آنها اگر معتبر و معتمد بودند این همه جنایت و خیانت را در سطح جهان روا نمی داشتند. هیچ وقت نخواسته ایم اتفاقات تاریخ را مبدأ تصمیم گیری های کلان خود قرار دهیم و از نتایج تأسف بار آنها درس عبرت بگیریم. سردمداران غرب همین چند وقت پیش مفهوم دکترین خود را در چند جمله کوتاه برای حکومت دست نشانده ای در عربستان سعودی دیکته کردند که: «گاو شیرده را باید دوشید تا شیرش تمام شود». همین کلام برای جهان شرق و بویژه کشورهای اسلامی و ایران کافی است تا تکلیف خود را مشخص کند.
یکی از مفهوم های بارز اقتصاد مقاومتی ایستادن روی پای خود و عدم نیاز به دیگران است یعنی اینکه ضروریات جامعه با توجه به امکانات و منابع گسترده ای که در آن است در همین کشور تأمین شود و مازاد آن نیز طبق شرایط و مقرراتی سختگیرانه تنها به کشورهای دوست صادر شود.
رعایت این اصول اگرچه نیاز به زمان و صبر ایوب دارد اما درنهایت پیروزی همراه آن است. امروز اگر کشور ما بتواند چشم ها را به روی واردات بی رویه ببندد و نیازهای خود را به تولید داخل محدود سازد و اجازه ندهد اقلام ارزشمند به ثمن بخس به سوی خارج از کشور راهی شوند، قطعاً می تواند واردات را نیز محدود و یا حذف کند. همانگونه که این روزها تولید بنزین در پالایشگاه خلیج فارس نیاز به واردات را برای همیشه منتفی کرده است. صادرات بره ایرانی به کشورهای خلیج فارس تکرار همان انتقال هندوانه و خربزه ای است که به پشتوانه ارزشمند ترین سرمایه این کشور یعنی نیروی کار ارزان و آب رایگان تولید می شد.
7141/6026/
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.