به گزارش ایرنا، در روزهایی که آب ذخیره شده در پشت سد زاینده رود به کمتر از 200 میلیون متر مکعب رسیده است، باز هم شرایط ناگواری که در فصل بهار امسال و در آستانه روزهای گرم، پیش روی شهروندان قرار گرفته بود دوباره در ذهن تداعی می شود.
در آن روزها هر روز صحبت از جیره بندی و قطعی این موهبت الهی بود و همگان یکدیگر را نسبت به نزدیکی زمان بحران بیم می دادند و اما الان و در آستانه فصل پاییز باید کمی نگران بود.
خشکسالی امسال کشورمان در 70 سال اخیر بی سابقه ارزیابی شده و آثار این پدیده اکنون 90 درصد از وسعت استان پهناور اصفهان را فرا گرفته است.
کارشناسان معتقدند بحران کمبود آب و به نوعی خط قرمز حجم آب پشت سد فقط مختص فصول گرم نیست و تا شروع بارش های پاییزی صرفه جویی 25 تا 30 درصدی باید در دستور کار مردم باشد.
به خاطر داریم که حتی بارشهای فراگیر و به ظاهر زیاد بهار امسال نیز نتوانست تاثیر چندانی بر کمبود منابع آبی استان داشته باشد و بارش های ابتدای سال که تا نیمه های خرداد نیز ادامه داشت، به ظاهر کمبود منابع آبی این خطه را برطرف می کرد اما در واقع این بارش ها در مقایسه با مدت مشابه سال قبل و میانگین بلندمدت، بسیار کمتر بود.
بر اساس آمار اداره کل هواشناسی اصفهان، میانگین بارش های استان در سال آبی جاری (اول مهر 96) تا اوج بارش های بهار امسال به 130.7 میلی متر رسید اما این میزان بارش در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 9.3 درصد و نسبت به دوره بلندمدت (44ساله) 26.4 درصد کاهش داشت.
تاثیر اندک بارش های اخیر در جبران تنش آبی استان از زبان کارشناس پیش بینی اداره کل هواشناسی اصفهان نیز مطرح شد، به گفته فاطمه زهرا سیدان افزایش بارش های غرب استان ملاک اصلی برای بهبود وضعیت خشکسالی محسوب می شود که این شاخص نسبت به میانگین بارش های سال گذشته و بلندمدت 20 تا 60درصد کاهش را نشان می دهد.
همچنین از سوی دیگر کاهش شدید منابع زیر زمینی و پایین رفتن سطح آب چاه ها و در کنار آن وجود چاه های غیر مجاز بیانگر این است که نباید امید زیادی به منابع آب زیرزمینی داشته باشیم.
در این خطه پس از استان آذربایجان غربی با بیش از 30 هزار حلقه و استان تهران با 20 هزار حلقه، حدود 16 هزار حلقه چاه غیرمجاز وجود دارد که برای مسدود کردن آنها نمی توان به آینده نزدیک امیدوار بود.
از عوامل افزایش تعداد چاه‌ های غیر مجاز در کشور و به ویژه در منطقه، مشارکت نکردن تمام ذینفعان در مدیریت منابع آب زیرزمینی، نبود تعامل بین سازمان‌ های مرتبط، رشد کُند توسعه در سایر بخش‌ ها مثل صنعت، خدمات و گردشگری و سهم اندک اشتغال در این بخش‌ ها و اعمال نشدن قوانین و راهبردهای بخش کشاورزی است.
در این میان، نبود قوانین بازدارنده یا مجازات متناسب با جُرم، ارزان بودن بهره‌ برداری از منابع از جمله آب زیر زمینی، تمرکز بر تامین اشتغال در بخش کشاورزی و همراهی نکردن یا بی‌ توجهی سایر دستگاه ‌ها برای کنترل و جلوگیری از حفر چاه‌ های غیرمجاز و حتی تشویق و ایجاد انگیزه در متخلفان از طرف بخش مصرف کننده و اعمال سیاست ‌های تشویقی نیز از مباحثی است که در افزایش تعداد چاه‌های غیرمجاز موثر بوده است.
به گزارش ایرنا، زاینده‌ رود بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران به طول 350 کیلومتر، از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه می گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می‌ رود و در نهایت به تالاب بین المللی گاوخونی در شرق اصفهان می ‌ریزد.
این رودخانه در دهه های اخیر به دلیل خشکسالی های متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت، به یک رود خانه فصلی تبدیل و در پائین دست و در فصول گرم سال با خشکی مواجه شده است.
گ/6020 / 2093
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.