مرحوم محمدعلی جماعتی هم که دوران صباوت و کودکی را در نجف، در جوار حضرت امام و در جمع یاران ایشان گذرانده بود پس از بازگشت به ایران، همواره در خدمت اهداف و آرمانهای حضرت امام و یادگاران ایشان بوده و بیش از چهل سال در دفتر امام در جماران پاسخگوی سؤالات دینی و مراجعات مردمی بود.
با کمال تأسف خبر درگذشت عاشق وفادار حضرت امام، مرحوم حاج شیخ محمد علی جماعتی یزدی را شنیدیم، وی فرزند روحانی امین و خدمتگزار امام در دوران غربت و تبعید در نجف اشرف، مرحوم حاج شیخ غلامرضا یزدی بود و از کودکی با عشق و محبت به حضرت امام بزرگ شده و همواره تلاش داشت در مسیر نشر و بسط اندیشه و سیره رهبر و مقتدای خود حرکت کند.
باید دانست حضرت امام دقت و وسواس خاصی در امر دریافت و هزینه وجوهات شرعی داشته و تلاش وافری در واگذاری این امر به اشخاص مورد وثوق و اطمینان کرده و در مورد اجازه مصرف هم بسیار محتاط بوده و به سادگی اجازه خرج وجوهات در اموری که نزد برخی دیگر از مراجع عظام تقلید مطلوب تلقی می شد، نمیدادند.
سیره و منش ایشان در اعطای اجازه اخذ وجوهات به افراد بر مبنای شناخت خودشان یا معرفی شخص درخواست کننده اجازه توسط افراد مورد وثوق و اطمینان بوده و دفتری مخصوص این امر داشته و اسامی وکلا و مجازین خودشان را به همراه ذکر کیفیت شناخت از آنها و اسامی معرفین و میزان اختیارت داده شده به آنها و تاریخ صدور اجازه را ثبت میکردند.
بخشی از این دفتر که اسامی 530 نفر از وکلا و مجازین ایشان با این کیفیت در آن ثبت شده، در بخش ضمیمه جلد اول صحیفه امام به چاپ رسید است و مرحوم حاج شیخ غلامرضا یزدی یکی از افراد امین و مورد اعتماد حضرت امام بوده که نامش بارها به عنوان معرف روحانیونی که درخواست اجازه اخذ وجوهات از امام داشتهاند در این دفتر به ثبت رسیده است.
فرزندش مرحوم محمدعلی جماعتی هم که دوران صباوت و کودکی را در نجف، در جوار حضرت امام و در جمع یاران ایشان گذرانده بود پس از بازگشت به ایران، همواره در خدمت اهداف و آرمانهای حضرت امام و یادگاران ایشان بوده و بیش از چهل سال در دفتر امام در جماران پاسخگوی سؤالات دینی و مراجعات مردمی بود.
او با آنکه به واسطه چهره گشاده و خندانش و روابط عمومی بسیار خوبی که داشت همواره منزل و دفتر محل کارش، مأوی و پاتوق بسیاری از افراد ذی نفوذ سیاسی، اقتصادی و مذهبی بود و دوستان زیادی در میان مقامات رده بالای سیاسی و کشوری در دولتهای مختلف داشت، در طول سالهای پس از پیروزی انقلاب علیرغم وجود فرصتهای فراوان برای پذیرفتن مسئولیتهای کشوری و اندوختن مال و منال، هیچ پست و مقام دولتی نپذیرفت و از هیچ رانت اقتصادی و سیاسی بهره نبرد و همواره به کار طلبگی مشغول بوده و پا از این دایره بیرون نگذاشت.
انصافا تمرکز و کنترل بر نفس اماره با وجود انواع و اقسام شرایط و مهیا بودن همه گونه امکانات بهرهوری از مواهب دنیوی، کاری سترگ و بس طاقتفرساست و تا انسان در این شرایط قرار نگیرد، نمی تواند عظمت آن را درک کند. اما این شاگرد مکتب حضرت امام توانست در این مسیر حرکت کرده و از این آزمون سربلند بیرون آید.
به راستی و درستی میتوان گفت و ادعا کرد که آن مرحوم گرچه شهرتش جماعتی بود ولی مسیر حرکت و زندگیاش به صورت فرادی و اختصاصی بوده است. عاش سعیدا و مات سعیدا.
خداوند او را رحمت کند و در جنت لقای خودش مهمان انبیاء و اولیاء و صلحا و شهداء قرار دهد و پاداشی نیکو به خدمات خالصانه او و صبری جمیل به همسر و فرزندانش عطا فرماید.
