رهبر هر جامعه ای همانند پدر و سرپرست خانواده ای می ماند که وظیفه هدایت و وحدت و ایجاد همدلی و جلوگیری از هم پاشیدگی و لجام گسیختگی خانواده را برعهده دارد.هیچ جامعه ای بدون راهبر نمی تواند باشد اما مهمترین وظیفه این راهبر که نقش بسیار حیاتی و تاثیر گذار در جامعه ایفا میکند همه جانبه نگری و جلوگیری از بی عدالتی نسبت به اقشار مختلف است.همانطوری که پدر خانواده نباید توجه خاصی به یک یا چند فرزند داشته باشد و باید به همه اعضای خانواده به یک چشم بنگرد و با یک گوش به سخنانشان گوش دهد تا اگرخطایی هم در یکی از اعضای خانواده دید با مهر و محبت و سعه صدر عوامل آنرا شناسایی نموده و سعی در برطرف نمودن آن نماید.در نمونه ای که از روش راهبری بنیانگزار جمهوری اسلامی میخوانیم، کوشش خردمندانه همراه با سعه صدر ایشان در جهت توجه و وحدت جامعه و علمای اسلام بخوبی قابل ملاحظه است.
یکی از روزهای بعد از فوت مرحوم آیتالله بروجردی (رحمهاللهعلیه)، حضرت امام در تهران، منزل ما بودند. خیلی از علما آمدند دیدن ایشان. در آن دیدار حضرت امام فرمودند:" من دلم میخواهد یک روز ابتکار عملی بشود که در سال لااقل یک بار تمام علمای ایران در یک نقطه جمع شوند." این را خیلی اصرار داشتند بعد فرمودند:" لازم هم نیست حالا حرف سیاسی بزنند یا حتی صحبت علمی بکنند و حرف فقهی بزنند." بلکه تأکید میکردند که همین حضورشان، همین جمعشدنشان دور هم، بسیار مؤثر است، آن وقت این جمله را اضافه کردند، فرمودند: "اصلاً حرف سیاست و فقه و درس و اینها هم نباشد، بنشینند و چای بخورند و پا شوند." این را تأکید کردند که:" این وحدت علما و جمعشدنشان گرد هم، خیلی مؤثر است." میفرمودند:" استفاده و برکاتی دارد."
حسن ثقفی
منبع : چند حکایت از روح الله
