چند سالی است که گالری ها پر می شوند از آثار هنرمندان تجسمی و شاهد رقابتی هستیم که میان هنرمندان برای فروش هرچه بیشتر آثارشان شکل گرفته است. گالری ها پر و خالی شده و اما صف طولانی تقاضا برای برپایی نمایشگاه همچنان از قبل بیشتر و بیشتر می شود. در این روزها اما نمایشگاهی متفاوت با نام «خسته نباشید!» با آثار کامبیز درمبخش در گالری سیحون برپاست و تا پایان کار نمایشگاهی امروز این گالری یعنی بیست و پنجم فروردین ماه ادامه دارد. نمایشگاهی که فروش آثارش مرهمی می شود بر جان و تن خسته بیماران سرطانی مؤسسه بهنام دهش پور. کامبیز درمبخش، گرافیست و طراح ایرانی که سابقه کار مطبوعاتی با نشریاتی مانند توفیق، نیویورک تایمز و اشپیگل را دارد، این روزها مشغول برپایی نمایشگاه هایی با محوریت کمک به مؤسسه های خیریه سرطانی است. وی درباره نمایشگاه «خسته نباشید!» در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی جی پلاس، اینچنین گفت: این نمایشگاه به نام «خسته نباشید!» و با استفاده از چاپ سنگی هایی از زمان قاجار است که از کتاب های قدیمی برداشته شده و تلفیق این آثار با یک نگاه مدرن و اصطلاحات امروزی مانند خسته نباشید، دست
گلتون درد نکنه و غیره خلق شده است. مجموع این نمایشگاه را ۱۷ کار تشکیل داده که بر روی بوم های بزرگ با تکنیک اکریلیک خلق شده است. ویژگی این آثار، نگاه طنزآمیز و جنبه انتقادی آن به مشکلات کنونی جامعه در مواجهه با غربزدگی است. وی در پاسخ به این پرسش که آیا معتقدید جامعه سنتی در تلفیق با مدرنیته نوعی کاریکاتور ایجاد می کند؟ اظهار داشت: بله همین طور است البته مسائلی هست که مانند برخی از اصطلاحات همچون خسته نباشید که بسیار به کار می رود؛ به عنوان مثال، در یکی از تابلوها تصویر شیرین و فرهاد که فرهاد در حال کندن کوه است، به نمایش در آمده که شیرین به او می گوید خسته نباشید! این مسائل در واقع نوعی از تعارفاتی است که زائد به نظر می آید. 
این هنرمند درباره فروش آثارش به نفع مؤسسه های خیریه گفت: بجز این آثار یک تقویم بسیار زیبا هم از اینها تهیه شده که فروش
این تقویم ها به نفع بیماران سرطانی مؤسسه بهنام دهش پور است؛ همچنین از میان این تابلوها دو اثر یکی به مبلغ ۱۰۵ میلیون تومان فروش رفته که صد میلیون آن به کودکان سرطانی پرداخت شد و دیگر اثر نیز به مبلغ ۱۰ میلیون تومان فروخته شد که پنجاه درصد آن به کودکان سرطانی اختصاص یافت البته این کار قبلاً هم صورت گرفته است و بنده با موسسه های دیگری هم که برای کودکان بی سرپرست فعالیت می کنند، همکاری می کنم. کامبیز درمبخش درباره اهمیت هنر اجتماعی و هنر متعهد نیز اظهار داشت: خیلی کارها آنطور که باید و شاید در مورد هنر اجتماعی انجام نمی شود. هنرمندانی که به مسائل اجتماعی متعهد هستند نسبت به اتفاق ها حساسند. خب ببینید در مطبوعات که شما می گویید آنچنان مردم استقبال نمی کنند و فقط تیترها خوانده می شود و روزنامه یا مجله در نهایت دوباره به سمت بازیافت می رود. اما من تاکید دارم که کار نمایشگاهی و خلق آثاری مانند تقویم می تواند مؤثرتر باشد و مردم استقبال بهتری می کنند. 
وی علت موفقیت خود را اینگونه بیان داشت: موفقیت و محبوبیت سریع به دست نمی آید و نیاز به زمان و تلاش بی وقفه دارد و من این موضوع را همیشه به دانشجویانم گوشزد کرده ام که کار را پیوسته و بدون قطع شدن انجام دهند چرا که قطع شدن کار نه تنها باعث پیشرفت نمی شود که پسرفت را نیز به دنبال دارد. و موضوع دیگری که اهمیت دارد این است که هنرمندی که می خواهد موفق شود حرف روز را بزند و بتواند با جامعه خود ارتباط برقرار کند. من نیز در این زمینه تلاش کرده ام. این طراح ایرانی درباره علت اینکه چرا نمایشگاه های کمی به نفع مؤسسه های خیریه برپا می شود، گفت: هستند هنرمندانی که به مؤسسه های خیریه کمک می کنند و اگر تنها در رقابت فروش فغالیت هنری خلاصه نشده و این فعالیت های خیریه افزایش پیدا کند که بهتر است. در برپایی نمایشگاه، رقابتی برای فروش بیشتر آثار وجود دارد که بسیار خوب است و چه بهتر که رقابتی سالم باشد. من مدت ها به بیماری سرطان مبتلا بودم
و این خود باعث شد که به فکر کمک کردن به این بیماران باشم البته اگر این اتفاق هم نمی افتاد من خودم را ملزم می دانستم که گام هایی در این زمینه بردارم. کامبیز درمبخش در پایان درباره رونق اقتصادی و استقبال از حراجی های خارج از کشور، عنوان کرد: از یک نظر خوب است، چون باعث می شود این فروش ها رونقی به دنیای هنر بدهد و این خودش می تواند باعث حرکت تولید آثار هنری شده و اقتصاد هنر هم فعال شود. البته می توان تلاش کرد که این حراجی ها داخل کشور برگزار شود و این امر خوب است که ما شاهد بودیم دو بار این مدل حراجی در کشور برگزار شد و فروش خوبی هم داشت و استقبال خوبی هم شد و باید تلاش کنیم با فروش این آثار در داخل کشور، آنها را در کشور خودمان نگه داریم.
دیدگاه تان را بنویسید