سینماگران کودک امروز در جمع پزشکان و روانشناسان از مشکلات و معضلات ساخت آثار هنری در زمینه کودک و جدایی میان فیلمسازان با جامعه روانشناسی به ویژه در زمینه کودک، گفتند. به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر جی پلاس؛ ارسیا تقوا روان پزشک و منتقد سینما در ششمین همایش علمی سالانه سلامت روان و رسانه گفت: سینما از اوایل قرن بیستم شروع شده و روان پزشکی پا به دپای این هنر شکل گرفته است. سینما پیشرفت کرد و روانشناسی و روان پزشکی هم همین طور. از آنجایی که این دو رشته تا حدود زیادی به هم مرتبط می شوند باید باعث ارتباط بیشتر این دو شویم. متأسفانه بیماران روان پزشکی به صورت افرادی منفی در سینما دیده می شوند. آنها افرادی هستند غیر قابل پیش بینی، غیر قابل اعتماد و تقریبا با تمام صفات منفی در حالی که باید بدانیم اکثر بیماری های روانی و ۸۰ درصد درمان می شوند. تقوا در ادامه از مسعود کرامتی کارگردان، بازیگر و تهیه کننده سینما و تلویزیون خواست درباره وضعیت و جایگاه سلامت روان در سینما صحبت کند. ** کرامتی: یکی از مشکلات سینما جدایی میان فیلمسازان و روان شناسان است این کارگردان در ابتدا پیرامون موضوع مطرح شده، گفت: به طور کلی فکر می کنم هر موقع در مورد مسئله ای در جامعه صحبت می کنیم به این مسیری می رویم که انتقاد از وضع موجود داریم. به اعتقاد من سینمای کودک یک وجه آموزشی به همراه خود دارد که وجهی جداناپذیر از سینمای کودک است. من به عنوان کسی که فیلم هایی در ارتباط با کودک می سازم و درباره مسایل کودک صحبت می کنم با خیلی از مشکلات مواجه هستم. یکی از مشکلات این است که ما یعنی جامعه سینما و جامعه روان شناسان به خوبی همدیگر را نمی شناسیم و هم پوشانی نمی کنیم. منِ فیلمساز ارتباط زیای با گروه های روان پزشک و کسانی که به حوزه های تربیت روان و رفتار و اخلاق کودک مرتبط هستند ندارم. مشکل بدتر مدیریت فرهنگی حاکم برماست که نه از جنس منِ سینمایی است و نه از جنس روان شناسان. ** دنیای معصومانه کودکان را از آنها گرفته ایم و می پنداریم آنها با هوشند! کرامتی ادامه داد: امیدوارم این آشتی اتفاق بیافتد و بتوانیم به هم نزدیک تر شویم چون در نهایت ما بزرگ تر ها هستیم که مسئول تربیت کودکان هستیم؛ حالا در هر دوران این تغییرات به یک صورت انجام می شود. در زمان های قدیم به نظر خودشان با دو پس گردنی کودک را تربیت می کردند اما الان به ظاهر به بچه ها اهمیت می دهیم و در واقعیت این است که دنیای کودکانه بچه ها را از آنها گرفته ایم و به شکل عجیب و غریبی این بچه ها با بزرگترها اجین شده اند و رفتار و حرکاتشان شبیه بزرگترها شده است و ما این را به حساب هوش کودکان امروزی می گذاریم. همه اینها مسایلی است که می توانیم راجع به آنها صحبت کنیم اما واقعیت این است بچه ها دنیای معصومانه خودشان را بازی و زندگی نمی کنند. ** تلویزیون ما کلیشه ای رفتار کرده و نمی گذارد کسی حرف بزند کرامتی در پاسخ به سؤال تقوا که چه کلیشه هایی را در کارهای خودتان در راستای ارتقای سلامت روان انجام داده اید گفت: محصول کار ما باید تأثیر بر سلامت روان کودک داشته باشد ولی ما به شدت محدودیت داریم و من مدیریت فرهنگی را مسئول آن می دانم. ما می توانیم این حرف ها را بزنیم ولی واقعیت این است که بیرون از اینجا دیوارها و موانع بسیاری وجود دارد. هیچ تلویزیون دولتی در جهان وسعت و امکانات و کارکنان سیمای جمهوری اسلامی ندارد و تلویزیون هیچ کجا با سیمای جمهوری اسلامی قابل مقایسه نیست. نتیجه اش این است که بسیاری از مردم تلویزیون ما را نگاه نمی کنند و باید ببینیم چرا این اتفاق افتاده و مردم با تلویزیون قهر کرده اند. دلیل این است که تلویزیون متکلم وحده است و حتی تصمیم می گیرد که افکار ما را به راحتی تغییر بدهد؛ بنابراین اگر من ببینم جای دیگر فضای بهتری است، جذب آن می شوم و به آن سمت نگاه می کنم. بنده به سهم خودم برای حل این مشکل تلاش می کنم اما تلویزیون نمی گذارد کسی حرف بزند. ما باید کلیشه ها را بشکنیم اما اول باید موانع را از سر راه برداریم. فرشته طائرپور: در تولید محتوای سینما قوی هستیم اما هیچ کاری برای نسل های جدید نمی کنیم به گزارش جی پلاس در ادامه برنامه فرشته طائر پور رئیس شورای راهبردی سینمای کودک در ادامه بحث سلامت روان و رسانه اظهار کرد: شورای راهبردی سینمای کودک تشکیل شده و تلاش شده به وضعیت سینمای کودک رسیدگی شود. بچه های ایرانی باید فیلم های ایرانی ببینند ولی متأسفانه رسانه های ایرانی در این زمینه ضعیف عمل می کنند در حالی که ما در تولید محتوا بسیار قوی هستیم. امیدوارم از مشکلات به راه حل ها برسیم. جامعه ما جامعه طلب کننده ای نیست. والدین دیگر حساسیتی نسبت به اینکه بچه ها چه می بینند و چه گوش می کنند و چه می خوانند، ندارند. نوع صحبت کردن، رفتار، اخلاق بچه ها و همچنین سلیقه شان در تماشای فیلم ها تغییر کرده و اگر چنین روندی ادامه پیدا کند، این وضعیت بسیار بحرانی تر می شود و بهتر است کاری انجام شود. هر ۵ سال یکبار نسلی نو به وجود می آید که برای نسل های جدید هیچ کاری انجام نداده ایم. ** جامعه ما درگیر مسایل والدین است حال که کودکان آینده این جامعه را می سازند وی افزود: یکی از بخش های سینمای ایران سینمای کودک است که متأسفانه در ۱۰ سال اخیر، فعالیت در این زمینه بسیار کاهش داشته است. جا دارد که جامعه روانشناسان به ما کمک کنند. حتما آمار کودکان افسرده در اختیار جامعه روانشناسان بیشتر از آماری است که ما در جامعه هنری داریم. جامعه اکنون ما درگیر مسائل والدین است اما باید به کودکان توجه کرد زیرا کودکان آینده جامعه هستند. باید به آنها آموخت که بدانند چه می خواهند و امیدوارم در پایان این سمینارها از این جایی که هستیم یک قدم جلوتر برویم. ** فرهاد توحیدی: برای تولید فیلم کودک باید از کلیشه ها فاصله بگیریم به گزارش جی پلاس؛ فرهاد توحیدی فیلمنامه نویس و کارگردان سینما که کارهای ارزشمندی نظیر "مربای شیرین" و "شهر موش های ۲" را دارد در ادامه همایش گفت: سینمای ایران به نمایش بیماران روانی نمی پردازد. ما فعالان عرصه سینما باید از خود بپرسیم که چقدر از روانشناسی کودک می دانیم و چقدر می توانیم از آن استفاده کنیم. ما باید به این نتیجه برسیم که از کلیشه ها فاصله بگیریم همان طور که درتمام دنیا این اتفاق افتاده است. متاسفانه ما شیوه نامه ای برای ساخت برنامه های کودک و نوجوان نداریم و فقط کلیشه ها را بازسازی می کنیم. من خواستار آموزش از طرف جامعه روانشناسان برای فیلمسازان هستم.

دیدگاه تان را بنویسید