بسمه تعالی

احمد عزیز

نامۀ بی‏تاریخ شما واصل شد؛ همین قدر معلوم شد پس از نیمۀ شعبان بوده. ان شاءاللّه‏ تعالی عروسی مبارک بر شما و بر خانم محترمۀ شما باشد و سالهای طولانی با سلامت و خوشی بگذرانید. من هر وقت حرم می‏روم به شماها دعا می‏کنم، ان شاءاللّه‏ تعالی مستجاب شود. اما راجع به شهریه که نوشته‏اید زیاد شود، از جهاتی صلاح نیست. اولاً به طوری که اخیراً مُشاهَد است معلوم نیست وجوه به اینجانب برسد. دست و دسته‏های مختلفی شاید در کار باشد که نگذارند برسد. بنابراین زیاد نمودن صحیح نیست و ثانیاً ممکن است بخواهید زیاد کنید صداها بیشتر شود و دستگاه را به هر نحو است وادار به مخالفت با اصل کنند. بنابراین احتیاط در این است که عجالتاً همین نحو که هست باشد، عجله نکنید تا ببینم چه می‏شود. راجع به بیرونی، من نمی‏توانم هر روز دخالتی کنم. شما خودتان هر نحو صلاح می‏دانید عمل کنید و خیلی مقید نباشید. آمدن و رفتن اصحاب یا اشخاص مهم نیست. در هر صورت هر طور صلاح می‏دانید ممکن است با حضرت آقای سلطانی[1]هم در این امور مشورت کنید، هر طور صلاح است عمل کنید. از خانم[2]از تهران مکتوبی داشتم جواب نوشتم. خدمت خانم محترمه‏تان سلام برسان.

پدرت