بسم‏اللّه‏ الرحمن الرحیم

تربیت انسان نقطۀ شروع تمام اصلاحات

متقابلاً تبریک این عید سعیدی که ولادت دو شخصیت بزرگ اسلامی است به همۀ آقایان و به ملت ایران و دولت ایران و همۀ مسلمین جهان عرض می‏کنم و این روز، روز مبارکی است و برای ما مبارک آن وقتی است که خودمان بتوانیم خودمان را بسازیم و دنبال آن کشور را. هر اصلاحی نقطۀ اولش خود انسان است. چنانچه خود انسان تربیت نشود نمی‏تواند دیگران را تربیت کند. و شما دیدید که در این طول سلطنتها از اول تا حالا و این سلطنتهای اخیری که بسیاریتان همه‏اش را درک کردید و بعضی از شما بعضی‏اش را که چون کارها دست اشخاصی بود که تربیت اسلامی نداشتند و خودشان درست نشده بودند، برای خاطر همین نقیصۀ بزرگ، کشور ما را کشاندند به آنجایی که ملاحظه می‏کنید و ملت ما را هم کشاندند به آنجایی که سالها باید طول بکشد تا اینکه ان‏شاءاللّه‏، اصلاح بشود. از این جهت، آن چیزی که بر همۀ ما لازم است ابتدا کردنِ به نفس خودمان است و قانع نشدن به اینکه همان ظاهر درست باشد و از قلبمان شروع کنیم، مغزمان شروع کنیم و هر روز دنبال این باشیم که روز دوّممان بهتر از روز اوّلمان باشد. و امیدوارم که این مجاهدۀ نفسانی برای همۀ ما حاصل بشود و دنبال آن، مجاهده برای ساختن یک کشور. و ما آن روز عید داریم که مستمندان ما، مستضعفان ما، به زندگی صحیح رفاهی و به تربیتهای صحیح اسلامی ـ انسانی برسند.

انسجام ملت به برکت اسلام

و ملاحظه می‏کنید که این امر، امری است که الآن بر دوش شما آقایان است؛ یعنی، اصلاح دولت و اصلاح ادارات و اصلاح جامعه و بازسازی، همۀ اینها الآن مسئولیتش به دوش همۀ ماست و خصوصاً، شما آقایانی که در رأس امور هستید و چنانچه همّت نگمارید به اینکه بی‏اغماض مسائل را در وزارتخانه‏ها و در ادارات و در هر جا که هست حل کنید و باز در بین اینها اشخاصی باشند که بخواهند نگذارند امور به مجرای اسلامی خودش، انسانی خودش جریان پیدا بکند، چه بسا که ما قدم را به واپس برداریم. ادارات را باید با تمام قدرت تصفیه کنید، نه تصفیه از هر فردی که منحرف است، آنها را تصفیه به یک معنا و تأدیب و تصفیه و تهذیب آنهایی هم که هستند لکن باز ادراک نکرده‏اند مسائل اسلامی را. و اسلام برای ما همه چیز آورده است و ما باید استفاده کنیم از آن و امروز روز استفاده است. این اسلام بود که ما را بر مشکلات تا حالا، آن هم آن مشکلات بسیار بزرگ، تاکنون غلبه داده است. ماها هیچ کدام نمی‏توانستیم این کار را بکنیم و این اسلام است که ملت ما را منسجم کرده است و الآن دارد انعکاس حقیقی به سایر جاها هم می‏اندازد.

و ما امیدواریم که ان‏شاءاللّه‏، این پرتو اسلامی در همۀ کشورهای اسلامی، بلکه همۀ کشورهای مستضعفین، خودنمایی کند و همه ان‏شاءاللّه‏، تربیت بشوند همان طوری که آمال اسلام و پیغمبر اسلام بوده است. پیغمبر اسلام برای اینکه مردم تربیت نمی‏شدند غصه می‏خورد به طوری که خدای تبارک و تعالی او را تسلیت می‏داد؛ در مشقّت بود، خدای تبارک و تعالی به او خطاب می‏کند که ما قرآن را نفرستادیم که تو در مشقّت باشی.[1]و برای ملتها از پدر برای اولادش، از پدر مهربان برای اولادش، بر ملتهای عالم او بیشتر غصه می‏خورد و کافرها را وقتی که می‏دید که اینها به مجرای طبیعی انسانی نمی‏آمدند، برای آنها متأسف بود و هر انسانی باید اینطور باشد که متأسف باشد برای
آنهایی که نمی‏آیند به خط اسلام و خط انسانیت.

جلوۀ رحمت الهی بودن انبیا

بعضی از علمای بزرگ، از قراری که شنیدم فرموده‏اند که من برای اشخاص منحرف بیشتر دعا می‏کنم؛ برای اینکه، آنها بیشتر احتیاج به دعا دارند. دلهای انسانها، انسانهای متعهد، دلهایی است که رئوف و مهربان بر همۀ بشر است. و همان جنگهایی که پیغمبر اکرم می‏کردند یا تحمیلی بوده و یا گاهی وقتها هم اتفاق می‏افتاده که ابتدایی بوده است، همانها هم آثار رحمت الهی بوده است؛ برای اینکه دنبال تهذیب یک ملتها، آنهایی که تهذیب بردارند باید تهذیب بشوند، آنهایی که مانع از تهذیب ملتها هستند باید از سر راه برداشته بشوند. این یک رحمتی است، صورتش را انسان خیال می‏کند که کشتار است، لکن واقعش بیرون کردن یک موانعی از سر راه انسانیت است. و در ایران هم این مسئله که می‏بینید که در همه جا برای ما هی طرح می‏شود که اینها آدم می‏کشند، آنها خیال می‏کنند که ایران آدم می‏کشد، ایران تا امروز یک دانه آدم را نکشته است، ایران یک سباعی را که حمله کردند بر همه چیز اسلام، ملت، انسانیت، آنها را اگر بتواند تهذیب می‏کند و اگر بتواند با حبس آنها را نگه می‏دارد تا تهذیب بشوند، اگر نتواند تصفیه می‏کند. این همان کاری است که همۀ انبیا از اول خلقت تا حالا کرده‏اند و آن اشخاصی را که دیگر قابل اصلاح نبوده‏اند، آن اشخاص را یا غرق کرده‏اند و یا از بین برده‏اند.

در هر صورت تمام انبیا از صدر عالم تاکنون، تمام انبیا یک جلوۀ رحمتی بوده است از خدای تبارک و تعالی و چنانچه موجودیت همۀ ما جلوۀ رحمت حق تعالی است. همین طور هدایت خدای تبارک و تعالی به واسطۀ انبیا، یک رحمت بزرگی است بر همه. رحمة‏للعالمین است پیغمبر، و همۀ انبیا رحمت بوده‏اند و این برای این است که این بشر متوجه نیست، جاهل است، نمی‏داند چه خبر است آن طرف، نمی‏داند که راه انسانیت را اگر طی نکند چه خواهد گذشت بر او. از این جهت، آنهایی که راه را می‏دانند، می‏دانند که این بشر به چه ضلالتی می‏افتد و به چه زحمتهایی دچار می‏شود از اعمال خودش، از
افکار فاسد خودش. همه چیز هم از خود آدم است؛ هیچ چیزی تهیه نشده است برای ما که از سابق تهیه کرده باشند که ما را بخواهند عذاب بدهند، همۀ آنها چیزهایی است که ما خودمان تهیه می‏کنیم. هر عملی که ما در اینجا انجام می‏دهیم یک صورت برزخی دارد و یک صورت ملکوتی دارد و ما به او می‏رسیم؛ عمل خوب همین طور است و عمل بد هم همین طور است. بنابراین، آنهایی که، انبیا و اولیایی که راهها را می‏دانستند، عواقب را می‏دانستند، برای بشر غصه می‏خوردند و جانفشانی می‏کردند که مردم را نجات بدهند.

فعالیت برای نجات بشر از ظلمتها

یک جانفشانی است و فعالیتی است که می‏خواهد خودش برسد به نوایی، مردم را وادار می‏کند به شیطنت، جوانها را وادار می‏کند به اینکه خودشان را به کشتن بدهند تا بعد بیاید او زمام امور را به دست بگیرد؛ این یک طور است. یک طور هم این هست که همه چیزش را فدای بشر می‏کند برای تهذیب بشر؛ انبیا اینطورند. انبیا یک روزشان برای خودشان صرف نشده است، یک ساعتشان توجه به خودشان نبوده، همه توجه به این بوده است که این مریضها را، اینهایی که دارند خودشان را به چاه می‏اندازند، اینهایی که دارند خودشان را به عاقبتهای بسیار بد می‏اندازند، اینها را نجات بدهند. ما هم باید آنقدری که در توانمان است ـ البته ما کوچکتریم از اینکه بگوییم که انبیا این می‏کردند ما می‏خواهیم بکنیم ـ آنقدری که در توانمان هست برای نجات ملتها، برای نجات ملت خودمان و برای نجات ملتهای دیگر از این ظلمتهایی که برایشان پیش آمده است، از این گرفتاریهایی که برایشان پیش آمده است، ما باید فعالیت بکنیم و این اشخاصی که در خلاف واقع شدند و خودشان ملتفت نیستند، خصوصاً، این جوانهای تازه‏رس، این جوانها، این دخترها، این پسرها که این بی‏انصافها، اینها را به خط اعوجاجی کشاندند، انحرافی کشاندند اینها را، ما جدّیت باید بکنیم به اینکه ان‏شاءاللّه‏، تربیت بشوند اینها. هر کس صحبت می‏کند صحبت بکند که اینها را به راه راست برگرداند، تربیت کند. آنهایی که در حبس هستند تربیت بشوند ان‏شاءاللّه‏ و آن راهی که انبیا داشتند همین بود که تربیت
و تهذیب. انبیا برای انسان آمدند، برای انسان‏سازی آمدند، هیچ کار دیگری نداشتند؛ آمدند این انسانها را که در صورت انسانند و دارند برخلاف راه می‏روند، اینها را به راه راست، به راه مستقیم هدایت کنند.

و من امیدوارم که این عید مبارک باشد بر تمام اسلامیان، بر تمام مستضعفان و بر ملت شریف ایران ما که بحمداللّه‏ ملت خوبی است و دولت و همه چیزی که الآن ما داریم، مجلسمان، دولتمان، قوۀ قضاییمان، بحمداللّه‏ الآن همه خوبند و ما می‏خواهیم خوبتر باشند و همه شما می‏خواهید خوبتر باشند. و امیدوارم که همۀ اینها با این انسجامی که الآن هست و نعمتی که خدای تبارک و تعالی به همۀ ما عنایت کرده است که من گمان ندارم از اولی که حکومت تشکیل شده در دنیا تا حالا، یک همچو مجلسی اینطوری، همچو مجلس خودمانی، مجلس صفا بین اشخاصی که هر کدام در یک مرکزی برای خودشان ـ مثلاً ـ چه هستند، الآن همه با هم هستیم، همه با هم صحبت می‏کنیم، همه با هم مشکلات را می‏گوییم و توجه می‏کنیم به مشکلات و من گمان نکنم که همچو چیزی تا حالا بوده و این یک نعمتی است که خدای تبارک و تعالی به ما عنایت کرده است و ما امیدواریم که قدر این نعمت را بدانیم. و شکر این نعمت به این است که برای خدا و برای اسلام کار بکنیم و همۀ جهدمان این باشد که این ملت را و خصوصاً، این مستضعفین و این مستمندان را ان‏شاءاللّه‏، ما از آن مشکلاتی که دارند، محرومیتهایی که در طول تاریخ اینها کشیده‏اند، ما بتوانیم و شماها بتوانید ان شاءاللّه‏، آنها را از این محرومیتها نجات بدهید و همۀ آنها را ان‏شاءاللّه‏ به رفاه در دنیا و آخرت ان‏شاءاللّه‏ برسانید.

والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته