بسم‏اللّه‏ الرحمن الرحیم

فعالیتهای اصلاحی در گِرو تشنج‏زدایی

من حالم مقتضی نیست که خیلی صحبت طولانی بکنم. از این جهت دو ـ سه کلمه صحبت می‏کنم. وظیفۀ ما ایرانیها و همۀ مسلمانها و همۀ کسانی که علاقه به اسلام، علاقه به کشور اسلامی دارند، این است که اولاً به بهانه‏های مختلف، با ناراحتیهای شخصی و صنفی ایجاد تشنج نکنند. امروز روزی است که اگر ایران آرامش نباشد، هیچ کار اصلاحی را نمی‏شود انجام داد. اصلاحات تابع این است که یک محیطی باشد که بشود در آن محیط کار کرد. اگر فرض کنید محیط دانشگاه، یک محیط متشنج باشد دانشگاهی نمی‏تواند در آنجا کار خودش را انجام بدهد. اگر در کارخانه‏ها تشنجی باشد آنها هم نمی‏توانند کار کنند. آنها که می‏خواهند جمهوری اسلامی تحقق پیدا نکند در این کشور، و کشور مستقل و آزاد نباشد، تشنج ایجاد می‏کنند. در هر جا به یک صورتی؛ به اسم اسلام، کارهای غیر اسلامی می‏کنند. به اسم خدمت به مستضعفین کارهای برخلاف می‏کنند. موجب تشنج می‏شوند. موجب تحصن می‏شوند. این اسباب این می‏شود که کسانی که خیّر هستند نتوانند خدمت بکنند.

باید از این چیزها خودداری بشود. هر روز تحصن نشود. هر روز راهپیمایی نشود. از اینطور امور جلوگیری بشود تا مملکت آرام بشود، و بتواند دولت یک کاری انجام بدهد. در یک چنین کشور خرابی که همه چیزش به هم ریخته است، اگر بخواهند باز هم ادامه بدهند به این خرابیها، هیچ وقت دولت یا اشخاصی که می‏خواهند خدمت بکنند
نمی‏توانند خدمت مثبتی بکنند.

کم‏کاری و بیکاری ریشه وابستگی اقتصادی

من سفارشم به همه این است که از تشنجها و از تحصنها و از راه‏پیماییهای برخلاف خودداری بکنند. و از آن طرف هرکس در هر کاری که مشغول است، آن کار را خوب انجام بدهد کم‏کاری و بیکاری، سرمایۀ همۀ وابستگیهای اقتصادی است. اگر ما خودمان کار نکنیم لابد باید وابسته باشیم. اگر خودمان زراعت نکنیم باید در زراعت وابسته باشیم. اگر خودمان صنعتمان را خودکفا نکنیم در آن هم باید باز وابسته باشیم. هرکس در هر کاری که هست، آن کار را خوب انجام بدهد. کمکاری، بیکاری، وادار کردن به بیکاری، از امور[ی]است که برای کشور ما درست مثل سم قاتل است. کشور را به تباهی می‏کشد. بنابراین من از همۀ کارمندان و کارگران و کشاورزها و هرکس در هر جا مشغول یک کاری هست، تقاضا می‏کنم که آن کار را خوب انجام بدهد و قوۀ فعالۀ خودش را به کار بیندازد. آن قوه‏ای را که خدا به او داده تعطیل نکند، تا بلکه ان‏شاءاللّه‏ به برکت اجتماع مردم، به برکت همت مردم، این کشور به پیش برود، این نهضت به ثمر برسد، و همۀ مملکت اسلامی بشود و همه با رفاه باشند.

و من امیدوارم که اینطور بشود. و امید این را دارم که حفظ بکنیم وحدت خودمان و آن جهت‏الهیت انقلاب را. آن جهتی را که همه توجه به خدا داشتید. این پشتوانۀ بزرگی است برای ملت شما. این را حفظ کنید. وحدتتان را حفظ کنید تا ان‏شاءاللّه‏ این آشفتگیهای مختصری که هست به برکت همین وحدت و اسلامیت از بین برود و کشور ما کشور اسلامی و مستقل و آزاد باشد. ان‏شاءاللّه‏ خداوند همه‏تان را تأیید کند.