اعوذباللّه‏ من الشیطان الرجیم

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

قیام و استقامت از ویژگیهای رهبری

انبیا در تبلیغاتشان ابتدائاً یک بودند. موسی ـ علیه السلام ـ یک نفر بود؛ رسول اکرم

ـ صلی‏اللّه‏ علیه و آله و سلم ـ اول که مأمور شد، خودش ـ تنها ـ مأمور شد:قُم فَأَنذِرْ؛[1]نهضت کن و مردم را دعوت کن. دعوت، ابتدائاً از خود حضرت شروع شد. آن روز که اعلام نبوت فرمود، یک زن[2]و یک بچه[3]به او ایمان آورد؛ لکن استقامت ـ که لازمۀ رهبری انبیای گرام است ـ به طور کامل در رسول اکرم بود:واسْتَقِم کَمَا أُمِرتَ؛[4]نهضت کن و استقامت کن.

این دو خاصیت در پیشبرد مقاصد بزرگ پیغمبر اسلام دخالت داشت: قیام و استقامت. این استقامت موجب شد که با اینکه هیچ در دست نداشت و تمام قوای قدرتمندان برخلاف او بود ـ به طوری که در مکه نمی‏توانست به طور علن دعوت کند ـ لکن مأیوس نمی‏شد از اینکه نمی‏تواند علناً مردم را دعوت کند. مأیوس نبود. دعوت زیرزمینی بود. یکی‏یکیها را به خود جذب کرد، تا وقتی که تشریف بردند به مدینه، مأمور
شدند که مردم را دعوت کنند به قیام:قُل إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا للّه‏؛[5]در اینجا دعوت به قیام است. دعوت جمع به قیام جمع است؛ و مهم قیامِ للّه‏، برای خدا. رمز پیروزی لشکر اسلام در صدر اسلام ـ با آنکه هیچ ابزار جنگی می‏شد بگویی نداشتند ـ قیامِ للّه‏ بود. نهضت برای خدا، ایمان به خدا، پیروز کرد پیغمبر اکرم را. مأیوس نشدن و استقامت کردن در راه خدا، پیروزی را نصیب پیغمبر کرد. اصحاب رسول اکرم در صدر اسلام قدرت ایمان داشتند، و با قدرت ایمان به پیش رفتند؛ به طوری که با جمعیت بسیار کم و با نداشتن ابزار جنگ، بر دو امپراتوری بزرگ آن روز دنیا ـ روم و ایران ـ غلبه کردند. نهضت کردند، و برای خدا نهضت کردند، و استقامت کردند.

صدای انقلاب از فیضیه

شما ملت ایران، شما ملت بزرگ ایران، همان معنایی که در صدر اسلام بود محقق کردید. ابتدا از مدرسۀ فیضیه بلند شد صدا؛ و مدرسۀ فیضیه را خراب کردند؛ جوانهای ما را بعضشان را شهید کردند؛ لکن استقامت اسباب این شد که شکست نخوردند؛ شکست روحی نخوردند. این استقامت موجب شد که اقشار، بعضی به بعض پیوستند، دعوتهای اسلامی را به جان خریدند و شنیدند، و این قطره‏ها به هم پیوستند و سیل عظیمی ایجاد کردند؛ قیام همگانی و برای اسلام؛ قیام برای خدا؛ قیام برای جمهوری اسلام. این قیام در تمام اقشار ملت ما ریشه کرد و تمام اقشار را به هم پیوند داد؛ و ایمان در همه ظهور پیدا کرد؛ یک تحول روحی؛ یک تحول فکری، با ارادۀ مصمم. از بچه‏های کوچک تا مردهای بزرگ، از دخترهای کوچک تا خانمهای بزرگ، همۀ اقشار، با هم قیام کردند و استقامت کردندأَن تَقُوموا للّه‏؛ قیام برای خدا، جمعاً و فرداً. مادامی که این قیام برای خداست، مادامی که این وحدت باقی است، پیروز هستید. مادامی که این اجتماعات هست و از اقطاب مملکت در اینجا حاضر می‏شوند و با هم صدا بلند می‏کنند ـ از عشایر گرفته تا شهرستانها.

نهراسیدن ملت از حرکات مذبوحانه

از یزد آمده‏اند، خداوند تأیید کند آنها را؛ از عشایر آمده‏اند، از مَمَسنی آمده‏اند، خداوند تأیید کند آنها را. دانشگاهی و غیر دانشگاهی با هم مجتمع، مدرسه‏ای و بازاری با هم مجتمع، کوهستانی و شهرستانی با هم مجتمع، همه با هم این نهضت را به پیش می‏بریم. با این ارادۀ مصمم که ملت ما دارد، و با آن اراده‏ای که سد بزرگ رژیم منحوس را در هم شکست، این پشه‏های ضعیف نمی‏توانند خودنمایی کنند. ملت ما از ترور نمی‏ترسد. ملت ما شهادت را فوز عظیم می‏داند.

برادران! این نهضت را حفظ کنید. مستقیم باشید:إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ أن تَقُوموا للّه‏؛ یک موعظه، فقط یک موعظه، خدای تبارک و تعالی به وسیلۀ رسول اکرم به شماها کرده است؛ اینکه نهضت کنید و برای خدا نهضت کنید. اگر نهضت برای خدا باشد، از شهادت خوف نیست. شکست در نهضتی که برای خدا باشد نیست. مسلمین صدر اسلام می‏گفتند اگر بکشیم بهشت است، و اگر کشته شویم بهشت است. شما هم همین طور هستید.

خداوند همۀ شما را و همۀ ملت ایران را، و همۀ ملتهای مسلمین را به سعادت و سلامت برساند. خداوند شما مجتمع را برای اسلام حفظ کند. همه با هم به پیش باید برویم.

والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته