عطر یار

• ما ندانیم که دلبسته‌ی‌ اوییم همه

• مست و سرگشته‌ی‌ آن روی‌ نکوییم همه

• فارغ از هر دو جهانیم و، ندانیم که ما
• در پی‌ غمزه‌ی‌ او، بادیه پوییم همه

• ساکنانِ در میخانه‌ی‌ عشقیم مُدام
• از ازل، مست از آن طرفه سبوییم همه

• هر چه بوییم ز گلزار گلستان وی‌ است
• عطر یار است که بوییده و، بوییم همه

• جُز رُخ یار، جمالی‌ و جمیلی‌‌ نبود
• در غم اوست که در گفت و مگوییم همه

• خود ندانیم که سرگشته و حیران، همگی‌

• پی‌ آنیم که خود روی‌ بروییم همه[1]!

بهمن 1365 بهمن 1365