فنون عشق

• جامی‌‌ بنوش و بر در میخانه شاد باش

• در یاد آن فرشته کیه توفیق داد باش[1]

• گر تیشه‌ات نباشد تا کوه برکنی‌
• فرهاد باش در غم دلدار و شاد باش

• رو حلقه‌ی‌ غلامی‌ رندان به گوش کُن!
• فرمانروای‌ عالم کون و فساد باش

• در پیچ و تاب گیسوی‌ ساقی‌، ترانه‌ ساز
• با جان و دل، لوایْ‌کش این نهاد باش

• شاگرد پیر میکده شو در فنون عشق!
• گردن فرازْ، بر همه خلق اوستاد باش

• مستان، مقام را به پشیزی نمی‌خرند
• گو خسرو زمانه و یا کیقباد باش

• فرزند دلپذیر خرابات گر شدی‌

• بگذار ملک قیصر و، کسری‌ به باد باش.

بهمن 1367 بهمن 1367