محمدجواد روح

  • یادداشت؛

    روزنامه اگر جان داشته باشد و جان افزاید، یک شماره‌اش هم غنیمت است و اگر نتواند، هزار شماره‌اش هم اسباب نقمت. همچون نارسانه‌ها و ضدرسانه‌هایی که دهه‌هاست منتشر می‌شوند و جز چنگ زدن به جان و روح آدمی، هنری ندارند. همچون تلویزیون و فیلم‌ها و کتاب‌هایی که جان ندارند و هرچه می‌کوشند و بر طبل منم‌منم می‌کوبند، راهی به دل مخاطب نمی‌جویند. چون سخنی که می‌گویند از دل برنمی‌آید و لاجرم بر دل نمی‌نشیند.

  • سرمقاله روزنامه هم‌میهن؛

    اهمیت بحث خروج خاوری از کشور، آنجا بود که او قبل از آن، آزاد بود و هیچ قرار بازداشتی برای وی صادر نشد؛ درحالیکه ظن خروج از کشور برای چنین افرادی با پرونده‌های فساد مالی بسیار بالاست و انتظار می‌رود ضابطان و دستگاه قضایی به‌سرعت نسبت به بازداشت آنان اقدام کنند. این مسئله، زمانی سوال‌برانگیزتر می‌شود که افکارعمومی می‌بیند در موضوعاتی چون اتهامات سیاسی و امنیتی علیه شناخته‌شده‌ترین فعالان سیاسی یا وکلا یا دانشجویان و... خیلی سریع قرار بازداشت صادر می‌شود.

  • مجموعه شرایط، اندک نیروهای خردورز باقیمانده در ساخت قدرت را وامی‌‌دارد تا برای خروج از این مذاکرات فرسایشی و بی‌‌حاصل، آخرین برگ‌‌های خود را رو کنند. تهدید به داشتن توانمندی ساخت سلاح هسته‌‌ای، شاید بزرگترین برگ مانده برای طرف ایرانی است.