آنچه در فیلم قداره‌کشی هلیا، کاملاً آشکار است، رفتارهایی است که او موکداً برای شبیه‌سازی با مردان و کسب «اقتدار مردانه» می‌کند. از خشونت کلامی و فیزیکی تا الفاظ و ناسزاهایی که به کار می‌برد و نهایتاً قمه‌کشیدن و حریف‌طلبیدن. این کنش‌‌ها، در نگاهی عمیق‌تر، نوعی واکنش به فضای مردانه و مردسالارانه موجود و نوعی عصیان و شورش در برابر سلطه مردانه در نظام اجتماعی است.
فائزه هاشمی می گوید: «بخشی از سیاست‌مداران و مردان ما آلوده شده‌اند. مردان هم لفظ پرستو را یاد گرفته‌اند و از آن سوء‌استفاده می‌کنند. هوس‌بازی‌های خودشان را ربط می‌دهند به وجود پرستوها».
معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده درباره آخرین وضعیت روند رسیدگی به «لایحه تامین امنیت زنان در برابر خشونت» با بیان اینکه این لایحه در ارسال به قوه قضائیه دچار تغییرات محتوایی شد و عنوانش تغییر یافت گفت: این لایحه هم اکنون به کمیسیون لوایح برگشته است و در آنجا در حال بررسی است؛ بنابر این هیچ چیزی قطعی نیست.
دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان گیلان با تاکید بر اینکه این رای قابل فرجام خواهی است، تصریح کرد: دادگاه با توجه به ظرفیت قانونی موجود اقدام به صدور رای کرده است.
بابک کریمی گفت: متاسفانه ما در جامعه تحمل شنیدن یک نقد، یک حرف مخالف یا حتی یک حرف متفاوت با نظر خود را نداریم؛ یعنی یک فرهنگ لمپنیزم داریم که روی آن کت و شلوار پوشیده‌ایم و این نشان می‌دهد که هنوز در خیلی چیزها، خیلی عقب هستیم.
تندگویان گفت: روانشناسان به دنبال ایجاد احساس ترس و نگرانی دختران در ارتباط با پدرانشان بعد از وقوع این حادثه در منطقه تلاش کردند تا روش‌های بهبود روابط خانوادگی، توجه به حقوق متقابل بین اعضای خانواده، مهارت‌های ارتباطی و کنترل خشم را به مردم منطقه آموزش دهند.
مشاور حقوقی و پارلمانی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری با اشاره به لایحه حمایت از اطفال و نوجوانان که در آن تکالیف والدین مشخص شده است گفت: در این قانون تنها موردی که با مشکل مواجه است، استثناء والدین در مجازات است که آن هم علت فقهی دارد و تنها برای پدر و جد پدری قائل شده است در این راستا نیز لایحه‌ای را تدوین کردیم تا بتوانیم والدینی که به قصد عمد اقدام به این کار کردند به اشد مجازات برسانیم.
لیلی رشیدی گفت: اگر «رومینا» و پدرش آموزش تئاتر دیده بودند، شاید یاد می‌گرفتند با وجود تمام اختلاف سلیقه‌ها درکنار یکدیگر زندگی و نظر مخالف خود را تحمل کنند.
تلاش فعالی صورت می‌گیرد که مردم بگویند فایده‌ای ندارد و همین باعث می‌شود جریان خاصی غلبه پیدا کند. مردم سال 92 زیر این بار نرفتند. درست است، تلاشی هست برای ناامیدی جوانان و زنان، برای اینکه حال مردم خوب نباشد، احساس کنند شرایط خوب نیست. متأسفانه بخشی از تندروها هستند که می‌خواهند همین فضا را ایجاد کنند و این جریان اصلاحی و بهبود را در برابر انقلاب قرار دهند.
ضرغامی نوشت: «نمی‌دانم چرا به توصیه‌های مکرّر رهبر انقلاب در مورد ضرورت برخورد قانونی و اخلاقی با کسانی که تعدی به زن را حق خودشان می‌دانند بی توجهی می‌شود.»