چند تا مبصر باید داشته باشیم که برای اکران یک فیلم اجازه بدهند! ما در دهه 60 و 70، فقط یک مبصر در سینما داشتیم، آن هم وزارت ارشاد بود. همان یک مبصر از سرمان هم زیاد بود. باور کنید همین یک مبصر بس است! سینما چند تا مبصر باید داشته باشد؟!
عضو کمیسیون فرهنگی گفت: ما سیاست‌گذار یا دستگاه اجرایی نیستیم. ما به عنوان کمیسیون فرهنگی مجلس کارمان قانون‌گذاری و نظارت بر آن است. قانون می‌گوید فیلمی که مجوز گرفته است نباید با فشارهای غیر رسمی و حاشیه‌ای کنار گذاشته شود.
کوثری در رابطه با اکران «عصبانی نیستم» می گوید: اصلا دلم نمی‌خواهد چیزی بگویم که در واقع مسئله فیلم را بیشتر کند و یا چیزی بگویم که نشان از محافظه‌کاری‌ام باشد. برای همین، در این شرایط حرف زدن در مورد این فیلم سخت است. چیزی که می‌توانم بگویم این است که عصبانیت عده‌ای از این فیلم را نمی‌فهمم. اصلا بحث موضع‌گیری نیست؛ زیرا موضع همه‌مان در مورد اتفاقات آن سال مشخص است. بعید می‌دانم کسی در ایران زندگی کند که چهره معروفی باشد؛ روزنامه‌نگار، ورزشکار یا هنرمند باشد و ما موضع‌اش را در مورد اتفاقات آن سال ندانیم. به نظرم موضع همه واضح است. برای همین کسی ترسی ندارد که بگوید مواضع‌اش در آن سال‌ها چه بوده است.
چقدر شرمنده شدم وقتی خواندم که درمیشیان کارگردان فیلم نوشته بود چون به هیچ اردوگاه سیاسی تعلق ندارد به مسلخ کشیده می‌شود.
این کار مصداق بارز تضعیف نظام است که با این عنوان مجرمانه خیلی‌ها محاکمه شده‌اند و مجرم شناخته شده‌اند.