به اولین شب جمعه ماه رجب، لیله الرغائب گفته می شود و از قول رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم درباره نامگذاری این شب نقل شده است: چون یک سوم از شب می گذرد تمامی فرشتگانی که در آسمان ها و زمین هستند، در کعبه و اطراف آن جمع می شوند و از خدا می خواهند تا تمام کسانی را که در ماه رجب روزه می گیرند، بیامرزد.
در بخشی از تفسیر دعای یا من ارجوه آمده است: این ماه، ماه منت گذاشتن، نرم گرفتن، آرام بودن، چشم پوشی کردن،گذشتن، بخشیدن خروار به دینار، بخشیدن کوه به کاه است.
در تفسیر دعای ماه رجب آمده است: در دعای ماه رجب می خوانیم: «یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ؛ ای کسی که من امید دارم به او در هر خیری» در حال حاضر نه تنها جامعه ما بلکه تمام جهان نیاز به امیدواری دارند، امید در میان مردم ما در حال کمرنگ شدن است، هر زمان این امید کمرنگ شود، تبعات آن در جامعه بشری نه تنها از باب ارتباط با خدا بلکه در همه مسائل بسیار سنگین خواهد بود.
حرمت ماه رجب تنها به مسلمانان اختصاص ندارد، بلکه پیش از ظهور اسلام نیز ماه رجب در میان ساکنان جزیرة العرب دارای حرمت و قداست بوده است. در روایتی آمده است که اهل جاهلیت این ماه را بزرگ می شمردند که این احترام و تکریم پس از اسلام افزایش یافت. این در حالی است که در دوران جاهلیت بسیاری از مسائل مهم و محترم شمرده نمی شد.